จิตอิสระ

หิริโอตัปปะเนี๊ยอยู่ที่ ใจล้วนๆเลย ละอายป่าว

ส่วน ศีล มัน คือ กฎที่ควบคุมความประพฤติ นะ

 

มรรคแห่งการดำเนินแห่งนิพพานเป็นอย่างไร ศีล พัต ก็อย่างนั้น

 

คิดดูแล้วกัน ว่า ศีล ( ข้อควรละ ) มีไว้ทำไม

 

เมื่อไรจะคุยโดยไม่ต้องมาแปล

 

ดูง่ายๆ ว่า จิตที่เที่ยงไม่กระเพื่อมนี้ ให้ดูอารมณ์ว่า มั่นคงทุกวันหรือไม่
ธรรมดา คนทั่วไปที่ยังมีโมหะ อยู่มาก จะทำอะไรเรื่อยเปื่อย
แต่ถ้า ปรากฎธรรม ขึ้นในใจแล้ว จะพิจารณาธรรมเสมอ สติไม่ใช่อยู่ที่ อากัปกิริยา เวทนา หรือ จิต แต่อยู่ที่ธรรม คือ เห็นธรรมเกิด ดับ ว่า นี้ที่เกิดขึ้นเป็นธรรมหรือไม่

ที่เห็นจิตนั้น ก็เป็น การเห็น แต่ ข้อธรรมคือ ความจริงที่ปรากฎขึ้นในใจ ก็เป็นองค์ปัญญานั้นแหละ เกิดขึ้น แล้วดับไป

นี้ พอเที่ยงแล้ว จะเป็น แต่ข้อธรรมหมุนติ่ว แบบนี้ครับ

อารมณ์ ที่จิต อาจจะกระเพื่อม เวทนากระเพื่อม แต่ไม่กระเพื่อม จนทำให้สูญเสียความเที่ยง

นี่แหละ ศีล เป็น 1 หรือ อธิศีล อธิสมาธิ อธิปัญญาไปในตัวครับ

 

ต้องศึกษากรณี องคุลีมาน กับกรณี พระเจ้าอชาติศัตรู

จริงกรณีศึกษาของ ศีลสิกขา มีมาก แต่คนอ่านข้าม
เพราะเข้าใจว่า ศีล คือ การกำหนด ข้อบังคับ ด้านเดียว ไม่ครบรอบ

 

พยายามอ่านหน่อยนะ ผมเขียนไม่ได้เรียบเรียงก่อน อ่านเองงงเองเหมือนกัน

 

ผมแปลของคุณขันธ์ให้

อะไรที่ทำให้ใจกระเพื่อมหรือตามกิเลสก็ตาม นั่นแหละผิดศีล

ใช่หรือเปล่าครับ

 

จิตที่แล้ว ให้แล้วไป มาเป็นสหายธรรมที่เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน

เพราะสภาวะที่จะได้เข้าถึงเป็นอันเดียวกัน

 

นึกขึ้นได้

คุณคีตเสวี ปล่อยให้จิตเด็กเกิด ส่งหลวงพ่อสำเร็จไหมครับ

 

จิตเด็กน้อยไม่มีสังโยชย์ ๓ แต่ยังไม่เป็นสัมมา เพราะยังมีโมหะครับ

ยังไม่ได้ส่งเลยครับ หาโอกาสคุยกับหลวงพ่อยาก

 

มีอนุสัยครับ
ลองไม่ให้กินนมดูสิ ^-^

 

(good)

 

คอยสังเกตุให้ดี เรื่องมหาสติปัฎฐานสี่

1 ดูกาย แล้ว เพิกเฉยต่อกาย เห็นแล้วว่าไม่ใช่เรา จิตจะขยับมาดูที่เวทนา
2 ดูเวทนา จิตจะเพิกเฉย เห็นแล้วว่าไม่ใช่เรา จิตขยับมาดูที่อารมณ์ ตัณหา หรือดูที่ จิต
3 ดูจิต จิตจะเพิกเฉย เห็นจิตแล้วว่า แม้แต่จิตที่ออกไปรับรู้ หรือที่ค้างด้วยอารมณ์ต่างๆ ก็ไม่ใช่เรา จิตขยับมาดูที่ ธรรม
4 ดูที่ธรรม จะเห็นแต่ข้อธรรม อันนั้นก็ธรรมอันนี้ก็ธรรม

พอเห็นธรรม ย่นย่อธรรมลงมา สุดท้ายก็จะเห็น ความไม่เกิดไม่ดับเอง

เอาให้ละเอียด เอาให้ อายตนะที่สัมผัสทางกาย ย่นเข้ามาเหลือที่ เวทนา ย่นเข้ามา เหลือที่จิต ย่นเข้ามาเหลือที่ธรรม
มันย่นได้นะ คือ สลัดออกได้ พอมากๆ เข้า จิตจะไม่ไปจับที่กาย บังคับได้ แต่มันก็จะเบาไป ไม่ไปแส่ออกที่กาย แต่ย่นมาอยู่ที่ธรรม

นี่เอาให้ได้ ให้เห็น แบบนี้นะครับ

 

อ้าว จะไปคุยทำไมละครับ

เคล็ดลับอยู่ที่การไม่เอาตัวเราไปคุย หรือไปเอาตัวเราไปฟัง

เคล็ดลับหลวงพ่อ ก็

หายใจออกยาวๆ แต่ทำเพราะรู้สาเหตุนะครับ

 

แปลของคุณขันธ์ให้อีกครั้งนะครับ

อะไรก็ตามที่กระทบสัมผัสทั้ง 6 ให้นิ่งเฉย อย่าไปยินดียินร้ายตลอดเวลา

ใช่หรือเปล่าครับ ถ้าไม่ใช่ต้องบอกนะครับ จะได้แก้

 

หายใจออกอย่างเดียว แล้วต้องหายใจเข้าด้วยไหม

 

อ้าว ก็มันเศร้าหมอง จะให้ไม่ยินร้าย ได้อย่างไร ^-^

 

อนุโมทนาครับ

เท่าที่เห็นในนี้ มีเป็นธรรมชาติกันแล้วหลายคนครับ