ช่วยหน่อยค่ะ จิตใจชอบคิดลบหลู่ เมือ่ผ่านสิ่งศักดิ์ศิทธ์

รู้ว่า "ลบหลู่"
รู้ว่า "ไม่ใช่ตัวกูของกู"


ก็สมควรรู้ว่า นั่นไม่ใช่เรา เราไม่ได้คิดเช่นนั้น
มารตนใดส่งกระแสจิตมารยุยงเรา มารตนนั้นย่อมรับกรรมไปเอง

 

เป็นเศษกรรมของการคบคนพาล และเป็นมิจฉาทิษฐิ ก็อย่าไปวิตกให้มาก พอมีความคิดไม่ดีเกิดขึ้น ก็รีบนึกถึงสิ่งที่ดีๆเช่นคุณของพระรัตนตรัย นานๆไปความคิดที่ไม่เหมาะสมก็จะลดน้อยลงไปจนหายไปเองในที่สุด

 

เมื่อมิได้นับถืออะไร ก็ไม่มีสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ
คนเรายังต้องมีสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจอยู่
เมื่อไม่มีอะไรเปนสิ่งที่นับถือ
มารร้าย หรือวิญญาณชั่วร้ายก็เข้าได้ง่าย

คนเราบางคน คิดว่า นับถือแต่ตนเองก็พอ
และคิดว่าสิ่งศักดิสิทธิ์ไม่มีจริง

คนตาบอดมองไม่เห็นสี
แต่ไม่ได้หมายความว่าสีไม่มี

ขอท่านจงหายจากอาการต่าง ๆ

ขอให้โชคดี
แสนสวาท

 

เป็นเรื่องที่คุณต้องผ่านไปให้ได้ ซึ่งอาจเป็นบททดสอบ ก็ได้ค่ะ..

มารไม่มี บารมีไม่เกิด ..

ขอให้คุณผ่านไปให้ได้ นะคะ ..สาธุ

 

ขณะจิตที่เกิดสิ่งนั้น ถามกลับด้วยจิตเลย ถามไปเพราะอะไรคิดอย่างนั้น ถามจิตบ่อย ๆ แล้วก็ไม่ต้องกลัว จิต จะคิดดี คิด ไม่ดี เรามีสติรู้ตาม ก็เป็นวิปัสสนาค่ะ

 

ครับอาการเดียวกันครับ จะเป็นโรคกลัวศาลพระภูมิ

กลัวพระ กลัวสิ่งศักสิทธิ์แล้วเพราะกลัวจะไปคิดลบหลู่น่ะ เฮ้อเป็นมา4เดือนแล้วยังไม่หาย

 

ไม่ใช่เพียงแค่คุณโอ นะครับ
ผมก็อีกคนนึงครับ ศรัทธาพุทธศาสนา แต่เห็นพอนึกถึงคุณพระพุทธเจ้า
จะคิดอะไรพิเรน ไปทั่ว จิตมันฟุ้งซ่านเสมอ ในเมื่อเรารู้เช่นนี้ ก็ต้องฝึกฝน
ถ้ามีจิตคิดไม่ดี ก็ต้องข่มและดับให้ได้โดยเร็ว แรกๆ จะหายบ้างไม่หายบ้าง

 

ในที่สุดก็มีคนที่รู้สึกเหมือนกับตัวผม
เช่นเดียวกัน กับ คุณ คลีโอ007

หลายๆครั้ง ความคิดนั้นผุดขึ้นมาเมื่อเห็น
แต่ก็มีอีกความคิดที่ส่วนทางเข้ามา ในทางทีดี

ผมรู้ว่ามีอะไรบางอย่างที่ชั่วร้ายในตัวผม
ค่อยคิดแต่เรื่องที่ไม่ดีนัก

ผมได้แต่คิดในใจว่า "ใครก็ได้เอาความคิดบ้าๆนี้ออกจากสมองผมที"
หลังจากเริ่มฝึกนั่งสมาธิ ความคิดนั้นเริ่มลดหายไป
แต่ดูเหมือนมีมารมาค่อยขัดขวาง
เข้ามารบกวนไม่ให้ผมฝึกสมาธิ

และพยายามโน้มน้าวใจให้ผมลุ่มหลงกับกิเลสตัณหา

เชื่อหรือไม่ ผมฝึกสมาธิได้เพียง อาทิตย์กว่า
ตอนนั่งสมาธิมีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นมากมาย

(ตอนนั่ง นิมิตร เห็นควันสีขาวลอยตรงหน้าหลายครั้ง)
หลังจากนั้นไม่เคยได้นั่งอีก
และกลับติดสุรา และบุหรี่ อย่างง่อมแง่ม
วันไหนไม่ได้กินจะหงุดหงิด

ทั้งที่ก่อนหน้านั้นไม่ค่อยกินบ่อยนัก

ตอนนี้กำลังพยายามเลิก
และกลับไปฝึกสมาธิใหม่

 

ลบหลู่แล้วได้อะไร ไม่ลบหลู่แล้วได้อะไร คิดเองเออเอง ธรรมชาตนั้นรู้ดีที่สุด เดี๋ยวก็เก็บมากังวลจนระบายเป็นฝันอีก ทีใครทีมันอย่าให้เราเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มั่งนะจะแกล้งให้หงายเงิบ

 

บางทีเรื่องของคุณอาจเป็นเพราะ คุณไม่ได้เป็นคนในพุทธศาสนามาตั้งแต่ชาติก่อน เมื่อคุณเข้าหา ความทรงจำในอดีตชาติของคุณที่อยู่ในจิตระดับ ไร้สำนึก จะแสดงในสิ่งที่เรียกว่า ปฏิกิริยา ตอบโต้

จงอย่าลืมว่า พุทธศาสนามีมาแค่ 2553 ปี แต่ยังมีอารยธรรมที่เก่าแก่กว่านั้น มีเทพสมัยยุค 3000 ปี - 4000 ปี มาแล้ว อย่างในประเทศจีน ฯลฯ

ลองวางเฉย ไม่ทำการใดๆ อยากนอนก็นอนเลย ไม่ต้องไหว้พระสวดมนต์ แต่ให้ระลึกถึงบรรดาผู้มีพระคุณ และครูอาจารย์ ก็พอ ลองอ่านกระทู้ คัมภีร์ชีวิต ของผมดู

ผมอาจจะไม่ถึงกับเป็นแบบคุณ แต่ผมไม่มีความสุข พอตัวเองหลุดพ้นจาการเป็นชาวพุทธ แม้ว่าจะไม่สมัครใจนัก ก็รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป มีความสุข สุดท้ายก็เป็นดังวลีที่ว่า

เมื่อหนทางเป็นของท่าน ท่านจะรู้ด้วยตัวของท่านเอง

 

มารไม่มี บารมีไม่เกิด

 

เป็นเรื่องปกติครับ
แต่เป็นเรื่องที่ดีนะครับ เพราะ คุณรู้ตัวตลอดว่าตัวเองกำลังทำไม่ดีอยู่
ให้รู้อย่างนี้ไปเรื่อยๆ แล้วมันจะหน่ายไปเองครับ

"รู้ว่าผิด ย่อมดีกว่าไม่รู้ว่าผิด"

 

อยากให้เข้ามาให้กำลังใจกันเยอะๆๆครับ

 

ผมก็เป็นครับ เมื่อช่วงเย็นๆก็เป็น ต้องใช้อีกใจนึงห้ามไม่ให้ลบหลู่ต่อ

 

ผมก็เคยเป็นครับ หนักมากด้วย แต่ตอนนี้เบาลงจนแทบไม่มีแล้วครับ

วิธีการแก้ไขครับ มันด่าอะไรก็ปล่อยมัน
ที่สำคัญอยาไปทุกข์ไปเดือดร้อนมัน
เวลาไหว้พระมันด่าพระ ก็ปล่อยมันดาไป เราก็ขอพรของเราไป
อย่าไปทุกข์กลับมัน บาปอยู่ที่เจตนาครับ

ผมเคยเจอเวลาสวดมนต์ครับ ผมสวดไปใจมันก็ด่าพระไปอย่างควบคุมไม่ได้
ก็ไม่สนใจเราก็สวดของเราพอมันผ่านไปแล้วก็ไม่ต้องนึกถึงมัน ทุกข์เปล่าๆ

เราก็ขอขมาพระรัตนตรัยปกติ แล้วเราก็ให้เหตุผลว่ามันควบคุมไม่ได้


เมื่อเราไม่ใส่ใจมัน ไม่ไปทุกข์กับมัน ไม่เดือดร้อนกับมัน มันจะค่อยๆหายไปเอง

แต่เมื่อไหรที่เราพยายามจะหยุดมัน มันเอาใหญ่เลย

 

นึกว่าผมเป็นคนเดียว บางทีนั่งรถผ่านพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ๆ เราก็พยามนอบกราบองท่าน
แล้วก็เกิดคิดมาแว็บว่าถ้าไปนั่งบนบ่าท่านจะเป็นไงน้อ ขี่คอท่านบ้างอะไรประมาณนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไปเป็นเลย ประมาน2-3เดือนแล้วที่เป็นแบบนี้ ตอนนี้เรียกว่าต้องสู้กับจิตชั่ว ๆที่อยู่ในตัวเองหนักมากคิดแล้วเหนื่อย ถ้าเกิดมาตายตอนี้ ผมอ่ะ นรกแหงๆๆ

 

นั่นสิ กลัวบาปสุดๆเพราะว่ากับศาลพระภูมิไรนี้ผมก็เป็น เละประเทศไทยศาลพระภูมิเยอะแค่ไหน คิดดูนะครับ วันๆๆนี่แทบไม่ต้องทำไรคิดแต่เรื่องพวกเนี้ย งงตัวเอง

 

เฝ้าดูครับ มั่นสังเกตุพอมันโผล่ขึ้นมาก็เฝ้าดูมันครับ อย่าไปใส่อารมณ์กับมัน อย่าไปรู้สึกกับมันครับ เหมือนเวลาเรานั่งรถแล้วมองอะไรเพลินๆ ไม่ได้คิดอะไร ประมาณนี้นะครับ อย่าให้มันเกิดเป็นเวทนาขึ้นมา พอทำไปเรื่อยๆ นานเข้าๆ มันจะค่อยๆหายไปเองครับ

 

จากหนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม 5 หน้า 73
คิดปรามาสพระรัตนตรัย
ผู้ถาม : กราบเรียนหลวงพ่อที่เคารพ กระผมมีความเคารพนับถือหลวงพ่อเป็นอย่างมาก
และมีความเคารพในพระรัตนตรัยอย่างจริงใจ แต่ว่าในระยะมาไม่นานนี้ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด ในดวงจิตของลูกอยากจะด่าหลวงพ่อ บางครั้งก็อยากจะว่าพระรัตนตรัย อารมณ์ของจิตอย่างนี้แก้ไม่ตกเลยขอรับ ขอเมตตาจากหลวงพ่อช่วยแก้และอโหสิกรรมด้วยเถิดขอรับ
หลวงพ่อ: แก้ตรงไหน..แก้ล่างหรือแก้บน..อารมณ์อย่างที่ว่าเมื่อกี้ที่เขาเขียนมาเป็นธรรม
ดา แต่ก็ไม่มีกันทุกคนนะ มีกันหลายคน อารมณ์อย่างนี้เวลาเจริญพระกรรมฐานพอเข้าถึง
ปีติเต็มอัตรา กิเลสมาร เข้าสิงใจ นี่ไม่ใช่อารมณ์เดิมเขานะ พยายามหักห้ามใจไปตามระยะก็แล้วกัน ไม่ช้าก็หาย นี่ของธรรมดานะ ฉันเองก็เคยเจอะเลย ในตอนต้นมีเหมือนกัน ความ
จริงจิตเผลอย่อมมีนะ นักเจริญกรรมฐานนี่บางคนแล้วก็บางวาระ จิตเป็นปฏิปักษ์ต่อพระศาสนา เห็นพระพุทธรูปบางทีอยากจะด่า อารมณ์อย่างนี้เขาเรียกว่า กิเลสมาร เข้าสิงใจ
มันเป็นเฉพาะเวลา บางเวลาก็จางหายไป บางเวลาก็มีอารมณ์อย่างนี้ เป็นอยู่สักพักหนึ่งไม่นานนัก สัก 2-3 เดือนก็จะหายไป
ผู้ถาม : อย่างนี้เราจะขอขมาโทษต่อพระรัตนตรัยทุกวันดีไหมครับ..?
หลวงพ่อ: อย่างนั้นดีลูก..เวลาบูชาพระขอขมาโทษทุกวันเลยเป็นการป้องกัน เรื่องนี้พระพุทธเจ้าก่อนจะบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ ตอนท่านจะตัด ราคะ โทสะ โมหะ ก็โดน
ท่านมาราธิราชสอบ มาท้าทาย
แต่ความจริงเรื่องจริงๆแล้วไม่มีตัว มันเป็นอารมณ์ ในปฐมสมโพธิ เขาเขียนให้มีตัวมีตนขึ้นมา ตอนนั้นกิเลสตีกลับ เขาเรียก กิเลสมาร ก็เกิดอารมณ์รัก ต่อมาก็โทสะเกิด
โดยไม่มีเหตุผล ต่อมาท่านก็ตัดได้เมื่อได้วิชชาสามแล้ว ต่อมาท่านก็บรรลุอภิเษกสัมมา
สัมโพธิญาณ
(หลวงพ่อบอกในภายหลังว่า พระยามาราธิราชท่านมาสะกิดข้างๆเท่านั้น ไม่ได้
ยกทัพใหญ่โตตามภาพเขียน)

 

คุณโอ ขอให้ผ่านไปได้นะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ