ตามหาคุณยายที่รักคะ

เอาภาพสาว ๆ หรือภาพพระ โปรดระบุ ให้ชัดเจนครับ อิอิ

 

รัตติกาลสวัสดิ์

ข่าวดี วันนี้ยายผีป่าสามารถรเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตระบบไร้สาย(แอร์ พลัส ของ ฮัทส์) ที่ซื้อมมาหลายวันก่อนแต่ติดตั้งยังงั้ยยังงัยก็มิสามาถรเชื่อมต่อได้ จากความดันทุรัง ยายผีป่าจึงเคลื่อนย้ายเครื่องพีซี เพื่อหามุมที่คลื่นฮัทส์มีพอรับสัญญาณได้ มันเลยเชื่อมติด ตั้งแต่เช้าวันนี้ ยายล็อคอิน ตั้งแต่เช้า มันเฉื่อยมาก เพิ่งเปิดหน้าห้องตามหาคุณยายที่รักได้ตอนนี้ล่ะ (แหม...หวังว่าจะส่งผ่านนะเจ้าคะ) ดังนั้นถ้าเห็นชื่อยายผีป่าออนไลน์ แต่ไม่ได้โพส นั่นแสดงว่า ยายผีป่าเข้าไม่ได้ การรออะไรที่เอื่อย แต่หวังว่ามันจะลุล่วงนี่ เป็นการควบคุมอารมณ์ของเราได้ดีทีเดียว

เพิ่งกลับจากงานเลี้ยงลาอุปสมบทของนาคหนุ่มเพื่อนบ้านค่ะ จัดงานใหญ่โต เลี้ยงโต๊ะจีน มีดนตรีสตริงนุ่งน้อยห่มน้อยขย่มเด้งหน้าเด้งหลัง แหม...พ่อนาคเอี้ยวคอมองจนแม่นาคต้องรีบดึงแขนให้เดินไปรับซองตามโต๊ะอื่นๆเชียว ยายผีป่ากระซิบบอกเพื่อนว่า พ่อนาคคงกำลังคิดว่า จะบวชดีไม่บวชดีน๊อ

อันที่จริงยายผีป่าไม่อยากไปอนุโมทนางานบวชที่มีการกิน ดื่ม พร้อมมหรสพอย่างนี้ บอกผู้ช่วยเเก๋ว่าไม่อยากไปเพราะไปร่วมสนับสนุนให้คนจมในอบายมุข แต่ไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะเราต้องเข้าสังคม และแม่นาคเป็นเพื่อนสนิทกับแม่แฟนยายผีป่า เราต้องทำหน้าที่แทน เป็นอันว่าเราไปเพื่อพิจารณา

มีลูกเล็กเด็กกะเปี๊ยกค่ะไปยืนออหน้าเวที คงคิดในใจว่า เออ...เขาเต้นท่าอะไรเนี่ย มีชายคนหนึ่งพยายามเอาธนบัตรสอดใส่เสื้อเกาะอกนักร้องสาว แต่เธอถอยหนี แสดงว่าเธอมีศักดิ์ศรีของผู้หญิง มีลิมิตของการแสดง เธอยังเด็กนะ ประมาณไม่เกิน 17 ปี

ทำให้นึกถึงความเป็นไปของลูกสาวสามคนของยายผีป่า

อ้อ...อนุโมทนากับพี่เขยจ้า มิคกี้ มีกิ๊ก

สวัสดีจ้าทุกๆคน

 

รัตติกาลสวัสดิ์

ข่าวดี วันนี้ยายผีป่าสามารถรเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตระบบไร้สาย(แอร์ พลัส ของ ฮัทส์) ที่ซื้อมมาหลายวันก่อนแต่ติดตั้งยังงั้ยยังงัยก็มิสามาถรเชื่อมต่อได้ จากความดันทุรัง ยายผีป่าจึงเคลื่อนย้ายเครื่องพีซี เพื่อหามุมที่คลื่นฮัทส์มีพอรับสัญญาณได้ มันเลยเชื่อมติด ตั้งแต่เช้าวันนี้ ยายล็อคอิน ตั้งแต่เช้า มันเฉื่อยมาก เพิ่งเปิดหน้าห้องตามหาคุณยายที่รักได้ตอนนี้ล่ะ (แหม...หวังว่าจะส่งผ่านนะเจ้าคะ) ดังนั้นถ้าเห็นชื่อยายผีป่าออนไลน์ แต่ไม่ได้โพส นั่นแสดงว่า ยายผีป่าเข้าไม่ได้ การรออะไรที่เอื่อย แต่หวังว่ามันจะลุล่วงนี่ เป็นการควบคุมอารมณ์ของเราได้ดีทีเดียว

เพิ่งกลับจากงานเลี้ยงลาอุปสมบทของนาคหนุ่มเพื่อนบ้านค่ะ จัดงานใหญ่โต เลี้ยงโต๊ะจีน มีดนตรีสตริงนุ่งน้อยห่มน้อยขย่มเด้งหน้าเด้งหลัง แหม...พ่อนาคเอี้ยวคอมองจนแม่นาคต้องรีบดึงแขนให้เดินไปรับซองตามโต๊ะอื่นๆเชียว ยายผีป่ากระซิบบอกเพื่อนว่า พ่อนาคคงกำลังคิดว่า จะบวชดีไม่บวชดีน๊อ

อันที่จริงยายผีป่าไม่อยากไปอนุโมทนางานบวชที่มีการกิน ดื่ม พร้อมมหรสพอย่างนี้ บอกผู้ช่วยเเก๋ว่าไม่อยากไปเพราะไปร่วมสนับสนุนให้คนจมในอบายมุข แต่ไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะเราต้องเข้าสังคม และแม่นาคเป็นเพื่อนสนิทกับแม่แฟนยายผีป่า เราต้องทำหน้าที่แทน เป็นอันว่าเราไปเพื่อพิจารณา

มีลูกเล็กเด็กกะเปี๊ยกค่ะไปยืนออหน้าเวที คงคิดในใจว่า เออ...เขาเต้นท่าอะไรเนี่ย มีชายคนหนึ่งพยายามเอาธนบัตรสอดใส่เสื้อเกาะอกนักร้องสาว แต่เธอถอยหนี แสดงว่าเธอมีศักดิ์ศรีของผู้หญิง มีลิมิตของการแสดง เธอยังเด็กนะ ประมาณไม่เกิน 17 ปี

ทำให้นึกถึงความเป็นไปของลูกสาวสามคนของยายผีป่า

อ้อ...อนุโมทนากับพี่เขยจ้า มิคกี้ มีกิ๊ก

สวัสดีจ้าทุกๆคน

 

วันนี้ตอนเช้ารู้สึกอยากดูหมอจังเลย (อยากดูแบบสนุก ๆ มันสนุกดี) จากนั้นก็เฉย ๆ ไม่ได้คิดอะไร ปรากฏว่าตอนเย็น มีหมอดูไพ่ยิบซีมาที่แบงค์ คนขาประจำเขาเรียกมา เลยมีโอกาสได้ดูด้วย ช่วงนี้แปลกจัง คิดอะไรแล้วได้ตามนั้นหมดเลย อาทิตย์ก่อนคุยกับเพือนเรื่องป๋าเหนาะ แล้วก็เลยไปพูดถึงเรื่องบ่อนชายแดนเขมร พูดไปพูดมาก็บอกว่า บ่อนในกรุงมันโดนกันหมดแล้ว มี ป ประตูน้ำเนี่ยที่เส้นใหญ่สนิมชิดเชื้อกับอดีตนายกท่านหนึ่งมาก ๆ แล้วก็บอกเพื่อนว่าบ่อนนี้ถ้าจะมีคนปราบได้ ก็มีคนเดียวคือ เสรีพิสุทธ์ ปรากฏว่า สามวันถัดมา พี่ปอแกโดนท่านเสรีจับจริง ๆ

กลับมาเรื่องดูหมออีกที พี่หมอแกบอกว่าจะมีโชคเรื่องความรัก (นี่ขนาดเพิ่งบูชาพระเมตตมหานิยมได้ 3 วันเองนะเนี่ย) และการงานจะเหนื่อย แต่ก็ช่างมันเถอะปีที่แล้วเหนื่อยมากอยู่แล้ว พี่หมอแกเล่าให้ฟังว่า แกดูคนในแบงค์เกือบทุกคน มันก็ขึ้นไพ่งานหนักกันหมด มันก็คงจิงอย่างว่าล่ะ แบงค์นี้งานเยอะขึ้นทุกวัน พอทายเสร็จเขาให้ถามคำถามเลยถามไปสองข้อ ถามว่าโครงการที่คิดไว้ (ในใจไม่เคยบอกใคร) จะสำเร็จไหม ไฟ่ออกมาบอกว่าสำเร็จ ถามต่อไปว่าการงานจะเปลี่ยนแปลงไหม พี่หมอแกบอกว่า เปลี่ยนแปลง เตรียมฉลองได้เลย.....

แหมดูหมอแล้วมันดีอย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมอยากดูจัง คราวหน้าจะดูพยาบาลบ้าง

 

อิอิ...ดูสัปเหร่อม๊ะ

 

ถึงตอนนั้น ก็คงดูไม่ได้เหมือนกัน อิอิ แบบว่าจักษุ วิญญาณ ดับไปแล้ว

 

เอาสาระนิดหนึ่งแก้วิงเวียนเศียรเกล้าดีม๊ะ เด่วจาหาว่ายายผีป่ามีแต่น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง กิ๊บกิ๊ว...เย้...(เอาเข้าไป)

มีญาติธรรมของเวปพลังจิตท่านหนึ่ง โทบอกเล่าเก้าสิบให้ยายผีป่าฟังเรื่องการไปครอบครูมโนมยิทธิที่บ้านสายลมมา

ก่อนที่จะไปญาติธรรมท่านนี้ไม่เคยรู้จักหลวงพ่อพระฤษีลิงดำ ไม่รู้จักวิชามโนมยิทธิ เพราะสนใจวัตรปฏิบัติและปฏิปทาสายพระป่า จริงๆแล้วไม่ต่างกันเลย หลวงพ่อท่านต้องการให้คนรู้ว่าฤทธิทางใจนี่มันช่วยให้คนที่ฝึกจิตจนได้ฤทธิ์ทางใจนี่คุมจิตที่เป็นนามธรรมให้มันอยู่ และจิตสามารถไปได้ทุกที่ สวรรค์ นรก ชั้นฟ้า ชั้นดิน แม้กระทั่งไปชั้นพระนิพพาน ไปเห็นด้วยความเป็นทิพย์ แม้กระทั่งการย้อนอดีตภพ นั้นทำได้จริง แล้วเอามาเตือนตน ให้ละ ลด เลิก อบายต่างๆ อันจะเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ ไม่ใช่เอาสิ่งที่เห็นมายึดติดว่า ข้าฯ บารมีมากล้นมหาศาล ข้าฯ แตกต่างจากคนเดินดินทั่วไป ข้าเคยยิ่งใหญ่ (ตอนเลว ตอนตกต่ำไม่ยักกะอยากเห็น)

สายพระป่าเกรงว่าถ้าเห็นแล้วจะหลง จะติด เอาเป็นว่าแล้วแต่บารมีของคนๆนั้นว่าถนัดหรือสัมผัสได้ทางใดง่ายกว่า เอาที่ชอบที่ชอบที่คิดว่าดีนั้นล่ะ เพราะพระอาจารย์ต่างๆก็เอาคำสอนจากพระพุทธเจ้ามานำทาง หาได้นอกลู่นอกทางไม่ ขึ้นชื่อว่าพระย่อมเป็นพระ ย่อมแจ้ง แต่คนนุ่งขาว นุ่งเหลือง จิตใจไม่เป็นพระ อันนี้สวรรค์มีตา นรกรู้นรกเห็น แค่คิด ก็บันทึกแล้ว รอวาระที่จะได้รับการสนองเท่านั้นเอง

พอญาติธรรมท่านนี้เริ่มกระจ่างและศรัทธาในแนวทางที่หลวงพ่อพระฤษีลิงดำท่านเอามาคลี่ให้เข้าใจอย่างง่ายดายดีแล้ว ท่านจึงเดินทางไปครอบครูดังสถานที่ดังกล่าว โดยมีผู้ร่วมฝึกมาใหม่อยู่ด้วย แม่ชีชราเป็นครูฝึกสอน ท่านก็ถามไปว่าเห็นอะไร เรียกว่าอะไร ทำนองนี้ คนที่ไม่เคยทราบไม่เคยอ่านสองสาวนั้นก็ตอบไม่ได้ ตอบได้ท่านนี้คนเดียว แม่ชีครูฝึกก็ยกย่องต่างๆนานา และต่อว่าสองสาวที่นั่งร่วมทีม ว่าปรามาสพระ ก็เขาไม่เห็น เขาไม่นิ่ง เขาไม่มีแนวทางไม่ได้ฝึกจิตมาก่อน เขาไม่มีของก่าหนุนมาจะไปเห็นได้ยังงัยเล่า

ญาติรรมท่านนี้โทเล่าว่า

ไม่เห็นอะไรเลยจริงๆค่ะ แต่ที่ตอบได้เพราะอ่านจากที่หลวงพ่อท่านอธิบายจนจำได้คล่อง ถามมาก็ตอบไป แต่ไม่เห็นภาพ ไม่รู้จริงๆ ...

เอาล่ะยายผีป่าขอบอกนะคะว่า ครั้งหนึ่งมีโรงเรียนปริวัตรแห่งหนึ่ง และผู้ที่อยากตั้งตนเป็นครูสอนมโนมยิทธิบางท่าน ไปหาครูบาอาจารย์ศิษย์เอกหลวงพ่อพระฤษีเพื่อขอให้ท่านช่วยออกใบรับรองว่า ได้มโนมยิทธิ ไม่ว่าจะเต็มกำลัง หรือครึ่งกำลังก็ดี ขอให้ออกใบรับรองเถอะ แต่โรงเรียนนั้นให้นักเรียนท่องจำทุกอย่าง การนำทัวร์จุฬามณีก็ดี ชั้นนั้นชั้นนี้ก็ดี ส่วนใหญ่หลวงพ่อท่านเล่าบอกไว้หมดแล้วว่าเป็นอย่างไร เรียกว่าอะไร ใครเป็นใคร ชั้นไหน เด็กตอบได้หมด แต่จิตทิพย์ไม่เห็น หลวงพี่ท่านนั้นก็ไม่ออกใบรับรองให้ เขาก็โกรธหาว่าตอบได้หมด ทำไมยังไม่ออกใบรับรองให้ล่ะ ท่านเลยบอกว่า เห็นจริงหรือ

นี่ล่ะคือสาเหตุที่ครูบาอาจารย์ที่ท่านได้มโนมยิทธิเต็มกำลัง ได้บารมีพอที่จะอ่านจิต ตามจิตได้ แต่ท่านไม่สอน เพราะเกรงจะโดนผู้มาฝึกหลอก แล้วครูฝึกเองนั่นล่ะที่จะกลายเป็นหลอนตัวเอง จิตที่เราคิดว่านิ่งแล้ว ถ้ายังไม่ทรงอารมณ์สูงๆนี่ถลำลงมาได้

เอางี้น่ะคะ อย่าหาว่ายายผีป่าอวดเก่งกว่าผู้อื่นๆ ขอเอาคำสอนพระเก่าๆมาเล่ามาแนะดีกว่าเนอะ

ฝึกทุกขณะที่เรามีวาระนั้นล่ะ กิน ขี้ นอน นั่ง ทำงาน ฝึกไปคุมจิตให้อยู่

ไปนิพพนาน หรือเอาจิตสัมผัสนิพพานนี่คงหมายถึง ทำกายทำใจให้มีความสุข ความปีติ ตามหลักศีลธรรมที่ดีงาม การที่เราเอากาย เอาใจใฝ่ในธรรม เข้าถึงธรรม กายวิเวก จิตวิเวก อุปธิวิเวก อันเกิดจากการทำดี รำลึกถึงพุทะคุณ รรมคุณ สังฆคุณ และคุณอื่นๆ ที่เรานำมาน้อมนำ จิตเราก็จะนิ่ง จะเย็น(ไม่ดีดดิ้งไปกับสิ่งที่มาหลอกล่อให้จิตใฝ่ไปทางเลว) พอจิตนิ่งไม่ไหวติงอย่างง่ายดาย ใจก็เป็นสุข ใจเป็นสุข เลือดลมระบบทำงานของร่างกายก็กระชุ่มกระชวย มันเอหนุนกันเป็นระบบสอดคล้องนะ เราตัดราคะ ดลภะ ดทสะลงจนเบาบาง จนดับ ไม่เอาจริตคนอื่นๆมารบกวนการตั้งมั่นของเรา ถ้ามากระทบปั๊บ ให้ตั้งสติเลย ให้พิจารณาและคุมอารมณ์นั้นให้ได้ คิดเสียว่าสายลมพัดผ่าน ไม่ว่าลมหนาว ลมเย็น ลมฝน
อุปทานนี่ล่ะตัวสัมคัญ มันหลอกเราดีนัก ตัวทีมันคอยตะวักจิตเราให้คล้อยตามมันต่างๆ อย่างสังโยชน์ 10 นี่ มันเป็นตัวก่อทุกข์ เรา ละ ลด เลิก เราปล่อย วาง จนว่าง ให้ได้ ทำทีล่ะนิด ทีล่ะวาระก็ได้ หากยังต้องติดภาระสังคมอยู่ เมื่อใดที่วางจนว่าง จิตจะเริ่มสุข เบิกบาน ผ่องใส ขณะที่ยังมีชีวิตน่ะ

พอนิ่ง ความเป็นทิพย์ย่อมเกิด ตามกำลังบารมีของเรา บางคนฝันดี ตีหวยแม่น เทดามาเข้าฝัน หรือมีลางสังหรณ์ที่แม่นและจริง จิตมันรู้เอง

ค่อยๆทำไป ได้มโนฯ มันไม่ช่วยให้สุขหรือหลุดดอกนะจ๊ะหากติดที่ความอยากรู้ อยากเห็น แต่ถ้าอยากดีนี่สิ หลุดแน่ (ได้ณานรู้ ได้ความเป็นทิพย์)

 

เอาสาระนิดหนึ่งแก้วิงเวียนเศียรเกล้าดีม๊ะ เด่วจาหาว่ายายผีป่ามีแต่น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง กิ๊บกิ๊ว...เย้...(เอาเข้าไป)

มีญาติธรรมของเวปพลังจิตท่านหนึ่ง โทบอกเล่าเก้าสิบให้ยายผีป่าฟังเรื่องการไปครอบครูมโนมยิทธิที่บ้านสายลมมา

ก่อนที่จะไปญาติธรรมท่านนี้ไม่เคยรู้จักหลวงพ่อพระฤษีลิงดำ ไม่รู้จักวิชามโนมยิทธิ เพราะสนใจวัตรปฏิบัติและปฏิปทาสายพระป่า จริงๆแล้วไม่ต่างกันเลย หลวงพ่อท่านต้องการให้คนรู้ว่าฤทธิทางใจนี่มันช่วยให้คนที่ฝึกจิตจนได้ฤทธิ์ทางใจนี่คุมจิตที่เป็นนามธรรมให้มันอยู่ และจิตสามารถไปได้ทุกที่ สวรรค์ นรก ชั้นฟ้า ชั้นดิน แม้กระทั่งไปชั้นพระนิพพาน ไปเห็นด้วยความเป็นทิพย์ แม้กระทั่งการย้อนอดีตภพ นั้นทำได้จริง แล้วเอามาเตือนตน ให้ละ ลด เลิก อบายต่างๆ อันจะเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ ไม่ใช่เอาสิ่งที่เห็นมายึดติดว่า ข้าฯ บารมีมากล้นมหาศาล ข้าฯ แตกต่างจากคนเดินดินทั่วไป ข้าเคยยิ่งใหญ่ (ตอนเลว ตอนตกต่ำไม่ยักกะอยากเห็น)

สายพระป่าเกรงว่าถ้าเห็นแล้วจะหลง จะติด เอาเป็นว่าแล้วแต่บารมีของคนๆนั้นว่าถนัดหรือสัมผัสได้ทางใดง่ายกว่า เอาที่ชอบที่ชอบที่คิดว่าดีนั้นล่ะ เพราะพระอาจารย์ต่างๆก็เอาคำสอนจากพระพุทธเจ้ามานำทาง หาได้นอกลู่นอกทางไม่ ขึ้นชื่อว่าพระย่อมเป็นพระ ย่อมแจ้ง แต่คนนุ่งขาว นุ่งเหลือง จิตใจไม่เป็นพระ อันนี้สวรรค์มีตา นรกรู้นรกเห็น แค่คิด ก็บันทึกแล้ว รอวาระที่จะได้รับการสนองเท่านั้นเอง

พอญาติธรรมท่านนี้เริ่มกระจ่างและศรัทธาในแนวทางที่หลวงพ่อพระฤษีลิงดำท่านเอามาคลี่ให้เข้าใจอย่างง่ายดายดีแล้ว ท่านจึงเดินทางไปครอบครูดังสถานที่ดังกล่าว โดยมีผู้ร่วมฝึกมาใหม่อยู่ด้วย แม่ชีชราเป็นครูฝึกสอน ท่านก็ถามไปว่าเห็นอะไร เรียกว่าอะไร ทำนองนี้ คนที่ไม่เคยทราบไม่เคยอ่านสองสาวนั้นก็ตอบไม่ได้ ตอบได้ท่านนี้คนเดียว แม่ชีครูฝึกก็ยกย่องต่างๆนานา และต่อว่าสองสาวที่นั่งร่วมทีม ว่าปรามาสพระ ก็เขาไม่เห็น เขาไม่นิ่ง เขาไม่มีแนวทางไม่ได้ฝึกจิตมาก่อน เขาไม่มีของก่าหนุนมาจะไปเห็นได้ยังงัยเล่า

ญาติรรมท่านนี้โทเล่าว่า

ไม่เห็นอะไรเลยจริงๆค่ะ แต่ที่ตอบได้เพราะอ่านจากที่หลวงพ่อท่านอธิบายจนจำได้คล่อง ถามมาก็ตอบไป แต่ไม่เห็นภาพ ไม่รู้จริงๆ ...

เอาล่ะยายผีป่าขอบอกนะคะว่า ครั้งหนึ่งมีโรงเรียนปริวัตรแห่งหนึ่ง และผู้ที่อยากตั้งตนเป็นครูสอนมโนมยิทธิบางท่าน ไปหาครูบาอาจารย์ศิษย์เอกหลวงพ่อพระฤษีเพื่อขอให้ท่านช่วยออกใบรับรองว่า ได้มโนมยิทธิ ไม่ว่าจะเต็มกำลัง หรือครึ่งกำลังก็ดี ขอให้ออกใบรับรองเถอะ แต่โรงเรียนนั้นให้นักเรียนท่องจำทุกอย่าง การนำทัวร์จุฬามณีก็ดี ชั้นนั้นชั้นนี้ก็ดี ส่วนใหญ่หลวงพ่อท่านเล่าบอกไว้หมดแล้วว่าเป็นอย่างไร เรียกว่าอะไร ใครเป็นใคร ชั้นไหน เด็กตอบได้หมด แต่จิตทิพย์ไม่เห็น หลวงพี่ท่านนั้นก็ไม่ออกใบรับรองให้ เขาก็โกรธหาว่าตอบได้หมด ทำไมยังไม่ออกใบรับรองให้ล่ะ ท่านเลยบอกว่า เห็นจริงหรือ

นี่ล่ะคือสาเหตุที่ครูบาอาจารย์ที่ท่านได้มโนมยิทธิเต็มกำลัง ได้บารมีพอที่จะอ่านจิต ตามจิตได้ แต่ท่านไม่สอน เพราะเกรงจะโดนผู้มาฝึกหลอก แล้วครูฝึกเองนั่นล่ะที่จะกลายเป็นหลอนตัวเอง จิตที่เราคิดว่านิ่งแล้ว ถ้ายังไม่ทรงอารมณ์สูงๆนี่ถลำลงมาได้

เอางี้น่ะคะ อย่าหาว่ายายผีป่าอวดเก่งกว่าผู้อื่นๆ ขอเอาคำสอนพระเก่าๆมาเล่ามาแนะดีกว่าเนอะ

ฝึกทุกขณะที่เรามีวาระนั้นล่ะ กิน ขี้ นอน นั่ง ทำงาน ฝึกไปคุมจิตให้อยู่

ไปนิพพนาน หรือเอาจิตสัมผัสนิพพานนี่คงหมายถึง ทำกายทำใจให้มีความสุข ความปีติ ตามหลักศีลธรรมที่ดีงาม การที่เราเอากาย เอาใจใฝ่ในธรรม เข้าถึงธรรม กายวิเวก จิตวิเวก อุปธิวิเวก อันเกิดจากการทำดี รำลึกถึงพุทะคุณ รรมคุณ สังฆคุณ และคุณอื่นๆ ที่เรานำมาน้อมนำ จิตเราก็จะนิ่ง จะเย็น(ไม่ดีดดิ้งไปกับสิ่งที่มาหลอกล่อให้จิตใฝ่ไปทางเลว) พอจิตนิ่งไม่ไหวติงอย่างง่ายดาย ใจก็เป็นสุข ใจเป็นสุข เลือดลมระบบทำงานของร่างกายก็กระชุ่มกระชวย มันเอหนุนกันเป็นระบบสอดคล้องนะ เราตัดราคะ ดลภะ ดทสะลงจนเบาบาง จนดับ ไม่เอาจริตคนอื่นๆมารบกวนการตั้งมั่นของเรา ถ้ามากระทบปั๊บ ให้ตั้งสติเลย ให้พิจารณาและคุมอารมณ์นั้นให้ได้ คิดเสียว่าสายลมพัดผ่าน ไม่ว่าลมหนาว ลมเย็น ลมฝน
อุปทานนี่ล่ะตัวสัมคัญ มันหลอกเราดีนัก ตัวทีมันคอยตะวักจิตเราให้คล้อยตามมันต่างๆ อย่างสังโยชน์ 10 นี่ มันเป็นตัวก่อทุกข์ เรา ละ ลด เลิก เราปล่อย วาง จนว่าง ให้ได้ ทำทีล่ะนิด ทีล่ะวาระก็ได้ หากยังต้องติดภาระสังคมอยู่ เมื่อใดที่วางจนว่าง จิตจะเริ่มสุข เบิกบาน ผ่องใส ขณะที่ยังมีชีวิตน่ะ

พอนิ่ง ความเป็นทิพย์ย่อมเกิด ตามกำลังบารมีของเรา บางคนฝันดี ตีหวยแม่น เทดามาเข้าฝัน หรือมีลางสังหรณ์ที่แม่นและจริง จิตมันรู้เอง

ค่อยๆทำไป ได้มโนฯ มันไม่ช่วยให้สุขหรือหลุดดอกนะจ๊ะหากติดที่ความอยากรู้ อยากเห็น แต่ถ้าอยากดีนี่สิ หลุดแน่ (ได้ณานรู้

 

คุณยายผีป่า คนซ้าย หรือ คนขวา น๊อ?

ไปแอบโพสท์ท่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ....?

 

ยายโพสต์ที่ไร double ทุกทีเรย

ผมว่าเรื่องมโนมยิทธิต้องตั้งอารมภ์ให้มันถูก ๆ ด้วย คือไม่ตึงไม่หย่อน และที่สำคัญขึ้นกับวิปัสนานญาณด้วย ถ้าวันไหนวิปัสนาไม่ถึงกายก็จะไม่เบา ออกไม่ได้ ออกได้ก็มืด ๆ ข้อนี้แสดงให้เห็นว่าผู้ฝึกได้ครบทั้งสมถะและวิปัสนา

เคยได้ยินคนหลาย ๆ คนดูถูกหาว่าสายนี้ติดอยู่กับสมถะ ไม่มีวิปัสนา เห็นจะไม่จริงเสียแล้ว ลองปฏิบัติดูแล้วจะรู้เอง

 

หึหึ มาปรากฎตัวให้รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ค่า อิอิ

 

พี่มิกกี้พูดน่าสังสัย(สงสัยยายค่ะ ...อิอิ)

................

จริง ๆ เห็นเดย์เข้ามา นึกว่าจะเล่าอะไรให้ฟัง
มารายงานตัวแค่นี้เองเหรอเนี่ย

 

อ้าว...คล้ายเจ้าเดมากกว่า น้องอ่อนเนี่ยไปแอบถ่ายมาล่ะสิท่า

ท่าอีแร้งสยายปีกงัยจ๊ะ (ลมแรงมาก ถ่ายที่หน้าโบสถ์เมืองอะไรจำไม่ได้ ที่เยอรมัน)

ช่ายแย้วท่านมิคกี้(มีกิ๊ก) เราไม่หลง ไม่ยึดติด ฤทธิทางใจย่อมเกิด อยู่ที่ว่าเกิดแล้ว เห็นแล้ว เราเอามาดับทุกข์อย่างไร

แก๊งค์ตามยายรุ่นแรกๆ รายงานตัวหน่อยสิ

บูบู้ได้งานทำประจำ เป็นโปรแกรมเมอร์ใกล้ๆคอนโอเค้าง่ะเด...ไม่ค่อยมีเวลามาทักมาทาย เขาคงไม่ได้ไปออสเตรเลียแระ เพราะเดินเรื่องยุ่งยากมาก

เรากลับมาตั้งสำนักของเราดีกว่าเนอะเดเนอะ เดี๋ยวให้น้องแป้งเป็นหน้าม้า น้องอ๋อนฝ่ายตกเหยื่อ 555

 

โอ้ววว

มาสะกิดด้วยคน

 

เอ้า ยังไม่ตายเหรอครับ

เห็นแต่บ่นว่าเอาแต่ปั่นงาน

 

อ้าว บักคำอ้น ทักทายเพื่อนซี้น่าคาระวะเจงๆเลยว่ะ เออ...ยายก็ยังอยากถามเจ้าเดย์เหมือนกันว่า คิดว่าโดนปาไข่จนไม่กล้าออกสู่โลกภายนอกน่ะ

ขอตัวกินข้าวก่อนนะ ท้องแสบแระ ผัดผักบุ้ง จิ้มน้ำพริกปลาร้า แม่ของยายทำทุกวัน ยายก็กินได้ทุกวัน

อร่อยมากขอบอก

 

หวัดดีทุกคน มารายงานตัว เดส์ไปไงมาไง ไม่เจอซะนานเชียว

 

จ๊ากส์ มีหนุ่มน้อยเพื่อนเจ้าอ้น โทมาตะกี้ บอกคิดถึงยายผีป่าเหลือเกิน

ดันมีหน้ามาชมเราว่า เราเป็นของแห้ง ไม่ใช่ของสดของคาว

ปากเสียซ๊า


อิอิ

หวัดดีจ้าพี่เขย ว่าจะไปนอนแระ รอคุยกะเจ้าเด เจ้าอ้นนะ เพราะคิดว่าวันสองวันนี้เจ้าเดคงโผล่มาง่ะ

เอาสายสินคล้องไว้เลยนะอ้น จับถ่วงหม้อเลย ชอบหายหัวหายตัวเจงๆ

พี่เขยงวดนี้หาเลข 3 ให้ได้เน้อ

 

เรื่องเล่าเช้านี้ค่ะ...

ไหนๆ พี่แป้งก็นึกว่าเดย์จะมาเล่าไรล่ะ งั้นเล่าซักหน่อย .... เล่าเรื่องฝันล่ะกันค่ะ .... มีอยู่สามสี่วันที่ผ่านมา ฝันว่าไปทำสมาธิในโบสถ์ แล้วก็มีพระอยู่รูปนึงคอยสอน แต่นั่งอีท่าไหนยังไงไม่รู้ นั่งแล้วอยู่ดีๆ ก็หยุดตัวเองไม่ได้ลุกขึ้นไปวิ่งรอบพระประธาน เหอๆ พอพระรูปนั้นเห็นก็บอกให้มานั่งใหม่ แล้วท่านก็ยันหลังไว้ ก็กลายเป็นนั่งสมาธิแล้วเหมือนคนถูกดูด ไปในความว่างๆ กับมืดๆ ซักพัก ท่านก็ค่อยๆ ผ่อนมือ เดย์ก็หงายหลังนอนเลย แต่มันมืด สงบ และเหมือนมีไรดูดให้มันสงบกว่าเดิม .... อันนี้คือฝันไปได้ไงไม่รู้ อิอิ ชีิวิตจริงช่วงนี้ไม่ค่อยได้ทำสมาธิซะด้วย ว่าแต่ในฝันไม่รู้เป็น ญ หรือ ช ทำไมพระถึงโดนตัวได้ งง 555+

ปล: ยายจ๋า รูปนั้นไม่เหมือนเดย์ซะหน่อย ยังไม่อวบขนาดนั้น ... แค่เกือบอวบเอง 555+

 

คำว่าพระ(ท่านล่ะหมดแล้ว พระที่มาหามาสอนในมิติได้นี่ (เหมือนที่มาสอนยายบ่อยๆ) ท่านต้องไม่ใช่ธรรมดา พระท่านตัดได้ จิตท่านวาง บริสุทธิ์

เวลาที่ยายพาสามสาวนั่นไปที่วัดถ้ำทะลุ หรือเวลาเดินทางไปพร้อมหลวงพี่สง ไปหาหลวงพี่เล็ก สามสาวมันลิงฉิบ เดก็เห็นฤทธิ์สามตัวแล้วนี่ พระท่านมาจับหัวเป่ากระหม่อมให้ได้ เวลาตัดผมไฟเด็ก จะอุ้มก็ได้ แม้แต่ตัวสาวทุกวัยท่านก็แตะได้ ไม่อาบัติ เพราะท่านไม่คิดเชิงลามก จกเปรต และเด็กบริสุทธิ์ ไม่มีจริตเรื่องราคะ แต่สาวๆนี่แม้พระไม่คิด แต่สาวอาจคิด นี่สาวบาป แต่ถ้าทั้งพระทั้งสาวถูกต้อง(อย่างมีจุดประสงค์อื่น ไม่มีสิเนหา ราคะเจือปน) อย่างเจิมหน้าผาให้เป็นมงคล มีครั้งหนึ่งยายหลังเดาะ กระดิกไม่ได้ แต่ต้องเดินขึ้นเขาอีกไกล พระท่านต้องช่วย ท่านเลยกดจุดให้ อันนี้พระท่านช่วยรักษา เราจิตไม่ประหวัด เรานิ่ง พระท่านก็ไม่คิด เรามีพยาน แต่ไอ้ตัวพยานนี่ละสำคัญ เกิดจิตมันไม่ใส มันเอาไปคิดทางเสีย ไปนินทา นี่ล่ะพระพุทธเจ้าถึงบัญญัติไว้ แม้กระทั่งผู้ชายด้วยกัน ท่ายังมีกฏห้ามว่าห้ามอยู่ในที่ลับสองต่อสอง ห้ามถูกต้องกัน พระจึงต้องนอนห่างกัน

เออ...ท่านมาสอนแม้ไม่ได้นั่งสมาธิ ไม่จำเป็นนะเด พอจิตเราเปิด ท่านอยากมาท่านก็มา

วิชานี้ ยายสงสัย ท่านจะเรียก ฝ่าเท้าพิฆาตนางนาคี อิอิ(bb-flower