พวกเหล่านักทิ้งขยะทั้งหลายหัดทำตัวให้เป็นประโยชน์หน่อย

เขา ว่า เขา

เข้า ถึง เต๋า

ผม ก็ เย้า

เฝ้า ลอง ถาม

มี เต๋า ดี

เต๋า มี ดี

ดี อย่าง ไร

 

ใครอินมาก เด๋วมีเก็บค่าเซอร์วิชชาร์จ โบรคเบร๊ค เรกเก้ ชิเระ ตะเบ๊ะยัง

 

คุณก็ถามภาษดอกไม้จิ เล่นถามแบบเฮฟวี่ พ่อก็แจกกระถางมาให้ไง

 

เมสิอาร์ย์ เขาคุยภาษาไทยกัน มะเอาภาษาส่วนตัว มะเข้าจาย

อยู่แต่หมู่บ้านเพนกวิน เด๋วก็ลืมภาษไทยหร๊อค

 

น้ำแปรรูป เต๋านิ่ง

น้ำชลวนเชียว เต๋านิ่ง

น้ำไหลบ่าสู่นที เต๋านิ่ง

น้ำนิ่ง เต๋านิ่ง

ป็นเช่นนั่น เต๋าไม่คล้อย ไม่ต้าน แม้เหมือนนิ่งก็ไม่เชิง

 

แจ่ม

ปหาน หลายคน ก็ว่า คือ ละ

แต่ถ้าไปอ่านพระสูตรใดๆ ก่อนจะใช้คำว่า ย่อมละ จะใช้ ย่อมไม่ยินดี ก่อนเสมอ

ธรรมะของพระพุทธองค์ นั้นวางเป็นลำดับ การใช้คำก่อนหน้าและหลัง เป็นวิถีจิตแสดง
เป็นนัยไว้ด้วย

ดังนั้น ก่อนละ ต้อง ไม่ยินดี เสียก่อน จิตถึงจะมีกุศลจิต ที่จะทำการละ ถ้าจิตมี
การยินดี จะเป็นอกุศลจิต การละนั้นจะเป็นเท็จ

เช่น เราเห็นสิ่งหนึ่งไม่ดี เรายินดีที่จะละมัน จะจงใจละเสียเป็นสรณะ แบบนี้ คือการ ละ
ที่เป็นเท็จ

จะให้ถูกต้อง การละ จะต้องเกิดจากการไม่ยินดี แล้ว มันจะละของมันเอง

แต่บางทีก็ละเอียดอ่อน เช่น เรากำหนดว่าจะไม่ยินดีเอาไว้แต่ต้น แบบนี้
คือการ ยินดีที่จะไม่ยินดี ก็เท่ากับยินดีอยู่ เป็นของคู่ การละ นั้นจะไม่จริง

 

เมสิอาร์ย์ ยาวไป เอาใหม่ ...ไม่ ร๊อค โดษ ไม่ชอบ

อ่าน ไม่ ลื่น ตา...ไม่ โช๊ะ เด๊ะ !!!..ขอบอก

 

<<>>
>>
<< ปั้นดินให้เป็นดาวปั้น{ต๋าว}ให้เป็น{ไต๋} >>
>>

http://www.oknation.net/blog/siaraya/2008/03/07/entry-2​

 

เต๋า คือ เต๋า มิใช่เต่า

บิดเบือนเต๋า เมื่อไรจะรู้จักเต๋า

เจอเต่า คิดว่า เต๋า ซะงั้น

 

"เต๋า" ที่ใช้ถ้อยคำภาษาบอกเล่าได้
มิใช่เต๋าอันเป็นอมตะ
"นาม" ที่ใช้ถ้อยคำภาษามาแสดงได้
ก็มิใช่นามอันอมตะ
"ไม่มี" คือนามที่เรียกขานระหว่างก่อนฟ้าดินอุบัติ
"มี" คือนามที่เรียกขานเมื่อสรรพสิ่งก่อกำเนิดแต่แรกเริ่ม
อยู่ในอาณาจักรเลิศล้ำมหัศจรรย์สุดหยั่งแห่งความว่างเปล่าเสมอ
สามารถสำรวจความลี้ลับแห่งการสร้างสรรค์ของสรรพสิ่ง
อยู่ในอาณาจักรที่มีวัตถุดำรงอยู่จริงเสมอ
สามารถสำรวจปั้นปลายแห่งวิถีธรรมชาติ
ทั้งสองประการนี้มีที่มารากเหง้าเดียวกัน แต่ขานนามต่างกัน
ทว่าต่างแฝงความหมายลึกซึ้งยาวไกล
การเสาะแสวงสืบค้นอย่างต่อเนื่อง จากลุ่มลึกสู่ความลุ่มลึกมากขึ้น
นั่นก็คือประตูสู่การรับรู้ความลี้ลับทั้งมวลในธรรมชาติ​

 

มวยวัด ซัดหมัดมั่วหวังเข้าเป้า

ซ้ายปล่อย ขวาตาม ตามเตะเข่า

ฟุตเวิคร์ดี ดีดดิ้น ท่าสวยงาม

ระฆ้งเริ่ม ยกแรก เหนื่อยไปเอง หุหุ

 

อิอิ อาจารย์ผม อาจารย์ผม อาจารย์ผม

 

มัวแต่คิด จะละแท้

เมื่อไรจะละถูก

ละเทียม ก็เทียมไป ดีกว่ายังไม่รู้จักละ

ละเทียมไปเรื่อยๆ ยังไงก็ยังได้ชื่อว่าละ

เมื่อรู้จักละแท้ แล้ว ย่อมรู้ว่าที่ผ่านมาคือละเทียม

 

เตา เต่า เต้า เต๊า เต๋า ......ถ้า คุณแน่ อย่าแพ้ ป. 4

 

<<>>
>>
<< นิยามของ {เต๋า} >>
>>

http://www.oknation.net/blog/siaraya/2008/03/13/entry-2​

 

อิอิ อาจารย์ผม อาจารย์ผม อาจารย์ผม

มุทิตา มุทิตา มุทิตา

ปราศจากซึ่งพยาบาท ตรงตรงคิริมานทสูตร ก้าวหน้าใหญ่แล้ว

 

ซี่ดุมล้อ 30 ซี่ รายล้อมรอบล้อรถ
ด้วยเพราะกลางดุมล้อมีส่วนที่ว่างกลวงว่าง
จึงบังเกิดบทบาทให้วงล้อหมุนเคลื่อนไปข้างหน้า
นวดดินปั้นเป็นภาชนะ
เพราะเครื่องภาชนะมีพื้นที่ว่าง
ภาชนะจึงบรรจุสิ่งของได้
เจาะประตูหน้าต่างสร้างบ้านเรือน
เพราะมีช่องว่างประตูหน้าต่างเหล่านี้
บ้านช่องห้องหอจึงมีอากาศแสงสีถ่ายเทและผู้อยู่อาศัยเดินเข้าออก
ดังนั้น "มี" แสดงประสิทธิภาพสรสร้างความสะดวกได้
ก็เพราะ "ไม่มี" ก่อบทบาทนั่นเอง​

 

ผู้อำนวยการสร้างตัวจริง เรื่องอภิมหาสังขารมาร นะเนี่ย

 

<<>>
>>
<< กระเทาะเปลือก [กะเทียม] และ [กระเทียม] >>
>>

http://www.oknation.net/blog/siaraya/2008/03/15/entry-1​

 

เห็ด เห็ด เห็ด