ภาพวาดพระเจ้าตากทรงผนวช...ตามคำบอกเล่าจากความเชื่อของชาวบ้าน

อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ
อาจารย์สุทัสสาผู้เขียนทำแจก
ได้มาเล่มนึง

เป็นอีกมุมนึง...รับฟังค่ะ

 

พระราชวังเดิม สถานที่พระราชสมภพของพระมหากษัตริย์ ๓ พระองค์

พระราชวังเดิม
สถานที่พระราชสมภพของพระมหากษัตริย์ ๓ พระองค์​

<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#990000 height=27>สายสุนีย์ สิงหทัศน์...เรื่อง อาทิตย์ จั่นเทศ...ภาพ </TD></TR><TR><TD vAlign=top>

​

แต่เดิมผู้เขียนเข้าใจว่า พระราชวังเดิมคือพระราชวังกรุงธนบุรี เมืองหลวงของราชธานีแห่งใหม่ที่สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชโปรดในสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๑๑ หลังจากที่ทรงกอบกู้เอกราชได้สำเร็จ และได้หมดความสำคัญลงเมื่อสิ้นรัชกาลและสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงย้ายราชธานีมาอยู่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ในความเป็นจริง พระราชวังเดิมยังคงมีความสำคัญอยู่ตลอดมา ด้วยเหตุที่มีป้อมปราการและเป็นจุดยุทธศาสตร์ในการรักษาพระนครจากข้าศึก และที่สำคัญที่สุดก็คือ เป็นสถานที่พระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว รวมทั้งเป็นสถานที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ที่สำคัญอีกหลายพระองค์

พระราชวังเดิม ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ปากคลองบางกอกใหญ่ มีพื้นที่ตั้งแต่ป้อมวิไชยประสิทธิ์ หรือป้อมวิไชเยนทร์ที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชโปรดให้สร้างไว้ ขึ้นมาจนถึงคลองเหนือวัดแจ้งหรือวัดอรุณราชวราราม รวมวัดท้ายตลาด หรือวัดโมลีโลกยาราม และวัดอรุณราชวราราม จนถึงสมัยรัชกาลที่ ๑ จึงทรงกำหนดเขตพระราชวังให้แคบกว่าเดิม โดยให้วัดทั้งสองอยู่ภายนอก รวมทั้งให้รื้อตำหนักทอง ซึ่งเคยเป็นที่ประทับของสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ ไปปลูกสร้างที่วัดบางหว้าใหญ่ หรือวัดระฆังโมสิตาราม เป็นที่ประทับของสมเด็จพระสังฆราช (ศรี) หลังจากนั้น ได้ทรงแต่งตั้งพระราชวงศ์ชั้นสูงที่ได้รับความไว้วางพระราชหฤทัยมาประทับสืบทอดต่อมาทุกรัชกาล จนถึงสมัยรัชกาลที่ ๕ ได้แก่ เจ้าฟ้ากรมหลวงธิเบศร์บดินทร์ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรสุนทร หรือรัชกาลที่ ๒ สมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวงพิทักษ์มนตรี สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามงกุฎ หรือรัชกาลที่ ๔ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศเรศรังสรรค์ หรือ พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหลวงวงศาธิราชสนิท และสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าจาตุรนต์รัศมี กรมพระจักรพรรดิพงศ์

เมื่อสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าจาตุรนต์รัศมีฯ สิ้นพระชนม์ รัชกาลที่ ๕ ได้พระราชทานพระราชวังเดิมให้เป็นที่ตั้งโรงเรียนนายเรือเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๓ โดยทรงขอให้รักษาซ่อมแซมสิ่งปลูกสร้างที่มีมาแต่เดิม ได้แก่ ท้องพระโรง พระตำหนักพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ศาลสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ และศาลศีรษะปลาวาฬไว้เป็นอนุสรณ์ และเมื่อโรงเรียนนายเรือย้ายไปตั้งยังสถานที่แห่งใหม่ กองทัพเรือจึงได้ดัดแปลงอาคารเป็นแบบทรงไทย แล้วใช้เป็นที่ตั้งกองบัญชาการกองทัพเรือจนถึงปัจจุบัน และยังคงเหลือโบราณสถานที่มีพระราชกระแสให้รักษาไว้เกือบครบบริบูรณ์ ได้แก่

ท้องพระโรง ซึ่งเป็นอาคารทรงไทย ผังอาคารรูปตรีมุข ด้านจั่วประดับด้วยช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์และนาคสะดุ้ง ประกอบด้วยพระที่นั่งองค์ทิศเหนือเรียกว่าท้องพระโรง ใช้เป็นที่ออกขุนนาง และมีมุขเด็จใช้เป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ขณะเสด็จออกว่าราชการ ส่วนพระที่นั่งองค์ทิศใต้เรียกว่าพระที่นั่งขวาง เป็นส่วนพระราชมณเฑียร หรือพระราชฐานชั้นกลาง อันเป็นที่ประทับส่วนพระองค์ อาคารตำหนักเก๋งคู่หลังใหญ่ ที่พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ โปรดให้สร้างขึ้นใหม่ พร้อมกับการปรับปรุงอาคารตำหนักเก๋งคู่หลังเล็กที่มีมาแต่เดิม ทั้งสองอาคารเป็นสถาปัตยกรรมผสมผสานระหว่างศิลปะไทยและจีน เป็นตึกก่ออิฐถือปูนชั้นเดียว หลังคาทรงจั่วแบบจีน ปัจจุบันภายในอาคารตำหนักเก๋งคู่หลังใหญ่เป็นที่จัดแสดงพระราชกรณียกิจของสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ ในด้านสังคม เศรษฐกิจ และศิลปกรรมในรูปของภาพเขียนสี ตู้แสดงสิ่งของ หุ่นจำลอง และแผนที่ ส่วนตำหนักเก๋งคู่หลังเล็กจัดแสดงข้อมูลทางด้านการรบ โดยใช้แผนที่และภาพจิตรกรรม ตำหนักเก๋งสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก ชั้นบนเคยเป็นที่ประทับของเจ้านาย ส่วนชั้นล่างเป็นที่อยู่ของข้าราชบริพาร เป็นที่แสดงนิทรรศการเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวและเป็นห้องสมุด ส่วนชั้นล่างจัดแสดงนิทรรศการเงินตรา เครื่องถมทอง และเครื่องถ้วยโบราณของประเทศไทย นอกจากนี้ ยังมีศาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ศาลศีรษะปลาวาฬ อาคารเรือนเขียว และป้อมวิชัยประสิทธิ์ ซึ่งได้รับการบูรณะแล้วเป็นอย่างดี

ปัจจุบัน สิ่งก่อสร้างในพระราชวังเดิมได้รับการจดทะเบียนเป็นโบราณสถานสำคัญของชาติ เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมได้ โดยมีกองบัญชาการกองทัพเรือเป็นผู้ดูแล มีมูลนิธิอนุรักษ์โบราณสถานในพระราชวังเดิมเป็นผู้ดำเนินการด้านต่าง ๆ เช่น การอนุรักษ์ปรับปรุงภูมิสถาปัตย์และสภาพแวดล้อม เผยแพร่ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับพระราชวังเดิม รวมทั้งดำเนินการเพื่อสาธารณประโยชน์ด้านอื่น ๆ

ผู้สนใจเข้าชมพระราชวังเดิม สามารถติดต่อเข้าชมได้ที่มูลนิธิอนุรักษ์โบราณสถานในพระราชวังเดิม กองบัญชาการกองทัพเรือ โทรศัพท์ ๐ ๒๔๗๕ ๔๑๑๗ อัตราค่าเข้าชม บุคคลทั่วไป ๖๐ บาท นักเรียน นักศึกษา ๒๐ บาท ทุกวัน เวลา ๐๘.๓๐-๑๖.๐๐ นาฬิกา เว้นวันหยุดราชการ

....................................................................​

ข้อมูลการเขียน
๑. เอกสารของมูลนิธิอนุรักษ์โบราณสถานในพระราชวังเดิม
๒. พันจ่าเอก พงษ์สวัสดิ์ ศรีสุขสด
๓. พันจ่าเอก จักรกฤษณ์ อินสว่าง



</TD></TR><TR><TD bgColor=#f4f8f9></TD></TR></TBODY></TABLE>
ที่มา : อนุสาร อ.ส.ท. ปีที่ ๔๖ ฉบับที่ ๓ เดือนตุลาคม ๒๕๔๘
http://www.osotho.com/th/content/indexdetail.php?ContentID=154&myGroupID=7

 

อนุโมนทาครับคุณง้วน [b-wai]

 

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (๑)

​

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

กฤดาภินิหารในวัยเยาว์​

เมื่อสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงพระราชสมภพนั้น ทรงเป็นทารกชายที่มีรูปพรรณงดงามยิ่งนัก ดังปรากฏในสมุดไทย (สมุดไทยว่าด้วยเรื่อง "อภินิหารบรรพบุรุษ" เป็นสมุดไทยกระดาษข่อยขาว เขียนด้วยตัวหมึก รวม ๒ เล่ม) ว่า

 

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (๒)

​

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

กฤดาภินิหารเมื่อเป็นกษัตริย์
เรื่องที่ ๑​

เผชิญพายุกลางทะเล

พ.ศ. ๒๓๑๒ สมเด็จพระเจ้าตากสินทรงยกกองทัพเรือไปตีเมืองนครศรีธรรมราช เมื่อกองทัพเรือไปถึงบางทะลุ เกิดพายุคลื่นลมหนัก เรือรบกองหลวงกองหน้าแตกกลุ่ม ต่างต้องเข้าหาที่กำบังอยู่ในอ่าว พระองค์จึงทรงให้ปลูกศาลเพียงตาขึ้น พร้อมพระราชทานเครื่องกระยาสังเวยบวงสรวงเทพารักษ์ ทรงตั้งพระราชสัตยาธิษฐาน เอาพระบารมีแต่บุพชาติและปัจจุบันเป็นที่ตั้ง ด้วยพระกฤดาธิการ คลื่นลมก็สงบลงเป็นอัศจรรย์


.....................................................................................................
คัดลอกโดย....

 

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (๓)

​

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

กฤดาภินิหารเมื่อเป็นกษัตริย์
เรื่องที่ ๒​

ทรงขอฝน

พ.ศ. ๒๓๑๓ สมเด็จพระเจ้าตากสินทรงยกทัพหลวงขึ้นไปเมืองเชียงใหม่ ประทับรอนแรมไปทางสถลมารคจนถึงบ้านกุ่มเหลือง ทรงหยุดตั้งค่ายประทับ เวลานั้นเป็นช่วงคิมหันตฤดูกันดารด้วยน้ำ ผู้นำทางจึงกราบทูลว่า แต่เชิงเขาข้างนี้ไปลงเขาข้างหน้าเป็นระยะไกลถึง ๓ เส้น จะกันดารน้ำยิ่งนัก พระองค์จึงมีพระราชดำรัสว่า

 

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (๔)

​

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

​

กฤดาภินิหารเมื่อเป็นกษัตริย์
เรื่องที่ ๓​

ปาฎิหาริย์ที่เมืองตาก

ต้นปี พ.ศ. ๒๓๑๗ เมื่อเสร็จศึกปราบปรามพม่าที่เชียงใหม่ ระหว่างทางเสด็จกลับพระนคร ได้เสด็จฯ ไปยังพระตำหนักเมืองตาก ขณะที่หยุดพักทัพอยู่ ณ หาดทรายบ้านตาก พระองค์เสด็จฯ ประทับเรือพระที่นั่งล่องไปตามลำน้ำ เรือพระที่นั่งกระทบตอไม้ล่มลง จึงเสด็จฯ ขึ้น ณ หาดทราย เมื่อหลวงรักษ์โกษาซึ่งตามเสด็จฯ มาด้วยเชิญห่อพระภูษาซึ่งชุ่มน้ำมาคลี่ออกดู ก็พบพระภูษาชิ้นหนึ่งแห้งเป็นปกติอยู่น่าอัศจรรย์นัก

การเสด็จฯ ไปเมืองตากของพระองค์ยังมีเรื่องราวตำนานเกี่ยวกับอุทยานแห่งชาติลานสาง ว่า

เมื่อทรงพักทัพอยู่ที่บ้านระแหง เมืองตาก มีชาวมอญมาสวมิภักดิ์เป็นจำนวนมาก ทหารพม่าจึงติดตามมารุกราน พระองค์เสด็จฯ นำทัพไปรุกไล่จนพลัดหลงกับกองทัพ ด้วยสภาพพื้นที่เป็นป่าเขารกทึบ และเป็นเวลากลางคืน กองทัพมิอาจติดตามพระองค์ได้ จึงพักทัพลง ในขณะที่พักทัพอยู่นั้น ปรากฏแสงสว่างเจิดจ้าพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า และพลันได้ยินเสียงม้าศึกร้อง เหล่าทหารจึงรีบรุดไปยังจุดนั้น พบพระองค์ทรงประทับม้าอยู่กลางลานหิน มีแสงสว่างออกจากพระวรกาย ส่วนทหารพม่าหมอบอยู่โดยรอบ

ขณะนั้นเป็นเวลาฟ้าสางพอดี จึงพากันเรียกบริเวณนั้นว่า ลานสาง และตรงที่พระองค์ประทับม้า บริเวณน้ำตกชั้นที่ ๒ ก็ยังปรากฏร่องรอยเป็นรูปเกือกม้าของพระองค์ประทับติดอยู่


..................................................................................................
คัดลอกโดย....

 

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช (๕)

กฤดาภินิหารสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช​

กฤดาภินิหารเมื่อเป็นกษัตริย์
เรื่องที่ ๔​

เสี่ยงบารมีตีระฆังแก้ว​

ระหว่างที่เสด็จพระราชดำเนินไปประทับอยู่ที่เมืองตาก ภายหลังจากเสร็จศึกกับพม่าที่เมืองเชียงใหม่นั้น สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชได้เสด็จฯ ไปทรงบำเพ็ญพระราชกุศลและนมัสการพระปฏิมากรที่วัดดอยเขาแก้ว ครั้งนั้นได้ตรัสถามพระสงฆ์ว่าจำพระองค์ได้หรือไม่​

พระสงฆ์รูปนั้นยังจดจำพระองค์ได้ดี มีเรื่องเล่าว่า เมื่อครั้งพระองค์ยังอยู่ที่บ้านระแหง ได้กระทำสัตยาธิษฐานเสี่ยงบารมีว่า​

​

 

หนังสือ...

​

หนังสือ...​

 

ขออนุโมทนาสาธุคุณง้วนดินด้วยจ้า

ไทยยังคงเป็นไทย อยู่ทั่วล้า
อยู่ถิ่นใด แห่งใด ไกลสุดแสน
แม้นยอดเขา เกาะแก่ง ไกลสุดแดน
ก็สุดแสนใช่ว่าไม่เป็นไทย

ขอให้คนไทยรักกันเพื่อไทยนะจ๊ะ


(f) ​

 

ข้ากระผม ทราบซึ้งถึงพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น ที่พระองค์ทรงเสียสละทั้งชีวิตเพื่อกอบกู้อิสรภาพให้แก่ชนชาวสยาม
แต่หน้าเสียใจยิ่งนักที่คนสยามต้องมาเข่นฆ่า กันเองเยี่ยงผักปลา เพียงเพื่อความยากได้ ใคร่มี เสียใจแทนวีรชนที่ท่านได้สละแม้เลือดเนื้อ ชีวิตเพื่อปกป้องสยามประเทศให้คงอยู่ไว้ ดังคำที่พระองค์ตรัสไว้ว่า "ชาติจะคงอยู่ได้ด้วยความสามัคคี"

 

ท่านพูดซะอย่างว่าตั้งแต่รัชกาลที่ 1- 8 โดนลอบปลงพระชนม์ทั้งหมด ผมเห็นก็
แค่รัชกาลที่ 8 พระองค์เดียวมิใช่หรือ โปรดไขข้อสงสัยนี้ด้วยครับ