มาสเตอร์แปลน"พลังจิตพิชิตภัยพิบัติ"

ธนาคารข้าว ของคนบ้านเฉนียง​

​

ธนาคารข้าว: สวัสดิการชุมชนสร้างได้

อาชีพหลักของคนบ้านเฉนียงคือ เกษตรกร พื้นที่การเกษตรกว่า ๓,๒๔๙ ไร่ รอบหมู่บ้านเป็นของคนบ้านเฉนียงทั้งสิ้น ดังนั้น

 

รบกวนท่านหัวหน้าช่วยเลือกกลุ่มการทำงานให้ด้วยครับ หรือจะให้เข้าไปช่วยแจมหลายๆกลุ่ม เพราะว่ายังไม่รู้ตัวเองเลยว่าชำนาญในเรื่องใดเป็นพิเศษ
มีแต่รู้งูๆปลาๆ ไปซะแทบทุกเรื่อง
PM ไปบอกเรื่องที่จะต้องทำเร่งด่วนเป็นพิเศษ ก็ได้ครับ เรื่องฝึกปฏิบัติสมาธิก็ยังก็อกๆแก็กๆ ไร้สาระอยู่เลยครับ [Embarrass

 

ว้าว....น่าตื่นเต้นดีจัง.....เอาใจช่วยเต็มที่ครับ....ถ้าคราวนี้หามาได้สำเร็จ......งานที่ตั้งใจทำมีหวังได้ก้าวไกลไปโลดแน่.....อิอิ

​

 

ขุมทรัพย์แบบ อินเดียน่า โจนส์ หรือครับ คุณตั้ม

 

sutatip_b <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_1012401", true); </script>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 08:25 AM
วันที่สมัคร: Aug 2007
ข้อความ: 1,246 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 87 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 145 ครั้ง ใน 12 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 2540


<!-- message --> บอกลาปรียนันท์

สัญญาณมาแล้ว

๑) ลูกชายวาดรูปให้เสร็จ หลังจากขอมา ๓ เดือน กลายเป็นอะวะตาร์ปัจจุบัน

๒) ตัวเองเริ่มโปรเจ็คเก็บข้าวเปลือก เพื่อการเพาะปลูก ตั้งแต่ปลายปี

๓) ลงมาจากภูทับเบิก อยากส่งสัญญาณวิทยุเสียงสวดมนต์ทำวัตร ของหลวงพ่อวัชระไปให้ก้องฟ้า (ท่านสวดมนต์เพราะม๊าก...) เกิดความคิดโปรเจควิทยุชุมชนบวกเสาวอแดง คุณภูติอาคเนย์ตั้งกระทู้พอดี วานนี้ที่สัมมนาอ. กัญจีราเริ่มมีผู้บริจาคปัจจัยส่วนวิทยุแล้ว ขออนุโมทนา

๔) หลังจากพบหลวงพ่อในป่า ๑ มีนาคม เกิดตัวผุดรู้ขึ้นมาว่า Eureka งานหลักของตัวเองคืองานเรื่องการมีชีวิตอยู่ของผู้ที่รอด (หลังภัยพิบัติ) แบบว่าสร้างเกราะกรรมฐาน (ผ่านกระจายเสียงวิทยุ) สร้างชุมชนวัด-เวียงแบบสมัยพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ที่มีวัดเป็นศููนย์กลาง (หนังสือที่ได้จากบ้านสายลม ๑ มีค.) คนเดินเข้าวัดยิ้มแย้มแจ่มใสแบบชุมชนบ้านสายลม (เพิ่งเคยเห็น เพราะไปเป็นครั้งแรก) พวกเราชาวเมืองฝึกใจอยู่อย่างพอเพียง (ลดอาหาร ลดต้องการ ลดมานะ) ไปเป็นส่วนหนึ่งของสังคมปลายทาง (แล้วแต่คุณอยากไปที่ไหน) เมื่อภัยมาใครหนีภัยมา
คนท้องถิ่นเขาก็็เปิดประตูต้อนรับเพราะรู้จักเป็นเสี่ยวกันแล้ว

โปรเจคปรียนันท์เป็นส่วนหนึ่งของ "ภัยพิบัติและการเตรียมการ" แต่ ภัยพิบัติและการเตรียมการ" เนื้อหาครอบคลุมใหญ่กว่าปรียนันท์

ระบบจึงแจ้งให้อ. สุธาทิพย้ายงานไปอยู่หน่วยระบบยังชีพหลังภัยพิบัติ โดยปฏิบัติงานที่งานปรียนันท์วันที่ ๘ มีนาคม เ็ป็นวันสุดท้าย
เงินเช่าบูชาพระผงปรียนันท์หลังวันที่ ๗ มีนาคม ๒๕๕๑ จะเข้ากองทุนวิทยุธรรม สร้างธรรมสถานแบบ open air ครอบคลุมพื้นที่ธรรมสถานกว้างกว่าปรียนันท์

ภพชาติมีจริง เคยอยู่ เ็ป็นไป ลาจาก.. เคยใหญ่เ็ล็กแค่ไหนก็ยังดีไม่พอ ยังเวียนว่ายอยู่ไม่ถึงนิพพาน หมดเวลายึดติดแล้ว

เงินจากมกราคม-ปัจจุบัน จะเข้าบัญชีณัฐพัชร-สุธาทิพ เบิกจ่ายได้เฉพาะการสร้างอาคารปรียนันท์เพื่อปฏิบัติธรรมและหลบภัยตามแบบที่ร่างไว้เท่านั้น ศาลาอื่นๆ ไม่อยู่ในศรัทธาของเงินกองนี้ เพราะประชาคมพลังจิตเฝ้ามองอยู่ว่า ดร.สุธาทิพ มีเจตนาอะไร เนื่องจากเป็นตัวตั้งตัวตีจัดสัมมนา (ให้คนตื่นข่าวหรือเปล่า) ให้เขียนแบบ (ทำไมหรูจังสงสัยจะแพง ตัดทอนลงไม่ได้เหรอ) ทำไมเชื่อสเปคฝรั่งที่เป็นสามี ทำไมไม่เอาผู้เชี่ยวชาญอื่นมาออกความเห็น (หรือจะเกี่ยวข้องด้านอื่น)
แถมอยู่ๆก็ลุกขึ้นมาบอกบุญสร้างพระผง (อาศัยปัจจัยคนอื่นมาหนุนการสร้างบารมีให้ตนเองหรือเปล่า)

ดิฉันยังต้องทำงานด้านนี้ต่อไปอีก กับกลุ่มนี่แหละ ดังนั้นต้องรักษาชื่อเสียง (ที่มีมาก่อนแล้ว)ไม่ให้เสียศรัทธาผู้ที่ติดตามเฝ้าดูอยู่ได้ (ตั้งแต่สมัยเรียน ป.ตรี.. และสมาชิกพลังจิตนี้)

ขออนุโมทนาบุญในอดีต-ปัจจุบัน-และที่จะมีมาในอนาคตของทุกท่านในกระทู้นี้ ที่มีจิตเป็นสัมมาทิษฐิค่ะ

ขอน้อมถวายบุญกุศลที่สั่งสมอุดมมาแด่สมเด็จองค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์ อง์ืเจ้าโลกเจ้าจักรวาล พระมหาโพธิสัตว์และพระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ พระอรหันตเจ้า เทพ พรหมเทวา เจ้าแม่กวนอิม พระยายมราช แม่พระธรณี สิ่งศักดิ์สิทธิืเบื้องกลางและเบื้องสูงทุกพระองค์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระสังฆราช และบุรพกษัตริยาธิราชของสยามประเทศทุกพระองค์ ขอให้เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้าและสมาชิกในครอบครัว รวามถึงเทวดารักษาตัวข้าพเจ้าและครอบครัว เหล่าโอปปาติกะและสัมภเวสีทั้งหลาย ที่เป็นญาติ็ก็ดี หรือไม่ใช่ญาติก็ดี ได้อนุโมทนาบุญนี้ และเป็นสุขจากผลบุญนี้ด้วยเทอญ

ขอให้อานิสงส์นี้ เป็นพลปัจจัยดลบันดาลให้สมาชิกพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ มีความเข้มแข็งทั้งกายและใจ ดำรงสัมมาทิษฐิ มีพระรัตนไตรเป็นที่พึ่ง ได้ประกอบกิจตามอธิษฐานมาเกิดจนสำเร็จ และสำเร็จซึ่งพระนิพพาน หรืออนุตรสัมโพธิญานเป็นที่สุดตามปรารถนาโดยเร็วพลันด้วยเทอญ
<!-- / message --><!-- sig -->
____________________________________________________________
[FONT=&quot]ร่วมโครงการวิทยุธรรมสร้างชุมชนแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง สุธาทิพ ภมรประวัติ 050-2-29234-5 ธ.ทหารไทย มธ. รังสิต อนุโมทนาค่ะ http://palungjit.org/showthread.php?t=115319[/FONT]

 

เอ...อยากจะร่วมด้วยช่วยเหมือนกัน
แต่...ดูจากกลุ่มที่มีแล้ว เราก็ไม่ค่อย
มีความสามารถเท่าไหร่ แถมอยู่ไกลซะด้วย
อืม...เดี๋ยวจะมาติดตามบ่อยๆนะคะ
เผื่อจะมีอะไรช่วยได้

 

ลองติดต่อทาง pm กับ คุณAttawat_Rx สิครับ เค้าเป็นหน่วยทำงานด้านหนองคาย-อุดรธานี

 

เดิมผมสนใจศิลปะป้องกันตัวเหมือนกัน ได้ไปสมัครเรียนวิชามวยโบราณ (มวยไชยา) จากรามคำแหง แต่พอดีที่นั่นเขามีสอนดาบด้วยทำให้ได้เรียนมาทั้งสองอย่างทั้งๆที่ไม่ค่อยได้สนใจในครั้งแรก เพราะคิดว่าสมัยนี้ใครเขาจะพกดาบกัน แต่พอได้ฝึกแล้วก็ทำให้เข้าใจว่า วิชาป้องกันตัวที่ปลอดภัยที่สุดคือ หนี แต่ถ้าจำเป็นต้องเผชิญหน้าหากเรามีความรู้เรื่องนี้แล้ว เมื่อประสบเหตุเราสามารถนำสิ่งรอบตัว เช่น ไม้ขนาดต่างๆ กันมาใช้เป็นอาวุธได้ทันที หรือหากมีดอยู่ก็นำมาสู้ได้ อีกอย่างคนที่จะประสงค์ร้ายกับเราเขาก็คงไม่มามือเปล่าอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นปืนก็ต้องยอมครับ ตอนนี้กำลังมองหาดาบขนาดพอเหมาะเก็บไว้อยู่เหมือนกัน ได้เวลาปัดฝุ่นกันแล้วนะครับพี่ตั้ม

ถ้าสนใจที่นั่นมีสถานที่ อุปกรณ์ และครูฝึกพร้อมครับ ไม่แน่ใจว่าพวกเราเดินทางสะดวกกันหรือเปล่า

 

กลุ่มจอมยุทธ์ ตอนนี้มีสมาชิก

พุทธโกมุท
แพท
พี่ตั้มศักดิ์
คิทแคมป์

 

<TABLE height=400 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=786 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left width=760 height=400><TABLE height=583 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=760 bgColor=#efefef border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#f0f0f0 height=302><TABLE height=200 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=740 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left width=730 bgColor=#add4f5 height=200>ดำรงชีวิตแบบครอบครัวใหญ่

ชาวชนบทไทย ตั้งแต่สมัยโบราณกาล ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา พ่อ แม่ พี่ น้อง ดำรงชีวิตร่วมกันแบบครอบครัวใหญ่ ทำการเกษตรตามฤดูกาล ตามกำลังแรงงานที่ครอบครัวมีอยู่ ไมมีหนี้ ไม่มีสิน ลงแรงไม่ลงทุน ทำอยู่ ทำกิน ทำทาน ไม่มีต้นทุน ไม่มีกำไร ไม่มีขาดทุน ไม่มีราคา มีแต่คุณค่าทางชีวิต ทุกคนทำหน้าที่ตามธรรมชาติ ได้อยู่ ได้กิน ได้ทาน มีความสุขตามอัตภาพ

แต่ปัจจุบัน หลังจากถูกกระแสธุรกิจนิยมเข้ามาแทรกแซง เกษตรเพื่อธุรกิจจึงเกิดขึ้นได้ มีได้ มีเสีย มีกำไร มีขาดทุน ความอยากมี อยากเป็น ถูกพัฒนาเพิ่มขึ้นตามลำดับ จนกลายเป็นความเห็นแก่ตัว ระบบครอบครัวใหญ่จึงล่มสลายกลายมาเป็นธุรกิจการเกษตรแบบครอบครัวเล็ก ปัญหาต่างคนต่างขาดแรงงานจึงเกิดขึ้น ยากที่จะทำให้ครบวงจรเพื่อการดำรงชีวิตได้ ปัญหาการขาดทุนจึงเกิดขึ้น เพราะตัวเกษตรกรเองไม่มีความรู้เรื่องธุรกิจ สุดท้ายทำการเกษตรอย่างเดียว จึงดำรงชิตไมได้ ต้องเข้าเมืองไป ขาดแรงงานอีกส่วนหนึ่งมาช่วยในการดำรงชีวิต อาชีพเกษตรกรรมกรจึงเพิ่มขึ้น คือยึดสองอาชีพในขณะเดียวกัน เป็นทั้งเกษตรกรและกรรมกร ปัญหาสังคม ครอบครัวก็ตามมา หนุ่มสาววิ่งตามเงิน คนแก่เลี้ยงหลานที่บ้าน ครอบครัวขาดความอบอุ่น ระบบครอบครัวล่มสลาย สังคมเองก็เกิดปัญหาคนตกงาน ผู้สูงอายุและเด็กขาดการเอาใจใส่ดูแล เกษตรเพื่อชีวิตจึงเลือกที่จะดำรงชีวิตแบบครอบครัวใหญ่ ต่างดูแลซึ่งกันและกันตั้งแต่เกิดจนตาย

รักษาขนบธรรมเนียมประเพณีดั้งเดิมเป็นสิ่งจำเป็นมากสำหรับมนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์ เป็นการกระตุ้นเตือนให้ระลึกถึงความเป็นธรรมชาติเผ่าพันธุ์ เพื่อจรรโลงไว้ซึ่งความเป็นกฎธรรมชาติ เป็นอุบายวิธีเพื่อให้เกิดการเจริญสติระลึกรู้อยู่ตลอดเวลาในความเป็นธรรมชาติเผ่าพันธุ์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบกฎแห่งกรรม

ยึดหลักร่วมแรงร่วมใจสามัคคี

สังคมมนุษย์โลกปัจจุบัน เนื่องจากถูกไวรัสธุรกิจนิยมครอบงำ ความสามัคคีที่พอจะเหลืออยู่ ก็เป็นไปโดยผลประโยชน์ร่วมกัน ในขณะที่ร่วมมือกัน มือจับกันแต่ใจนั้นพร้อมที่จะเอารัดเอาเปรียบ มีความหวาดระแวงซึ่งกันและกันอยู่ตลอดเวลา เมื่อไหร่ที่ผลประโยชน์ไม่ลงรอยกัน ความขัดแย้งที่ออกมาจากจิตใต้สำนึกที่แท้จริง ก็จะแสดงออกมาโดยทันที ผู้คนกลายเป็นมนุษย์หุ่นยนต์ ถูกตั้งโปรแกรมไปสู่ความบรรลุผลประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว ความมีน้ำใจ คุณธรรม มนุษยธรรม เริ่มหาไปหมด สังคมถูกแยกธาตุอย่างชัดเจน ของเขา ของเรา ของเธอ ของฉัน ซึ่งโดยสัจธรรมแล้วธรรมชาติสร้างสรรพสิ่งขึ้นมาเพื่อให้อยู่ร่วมกันโดยสันติ พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและ00กัน ไม่มีของใคร ทุกอย่างเป็นของโลก ของจักรวาล เปรียบดังโครงสร้างร่างกายมนุษย์ประกอบด้วยธาตุสี่คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ถ้าเมื่อใดที่ธาตุทั้งสี่ไม่สมดุลกัน ก็จะทำให้ร่างกายเกิดความไม่ปกติ โรคภัยไข้เจ็บก็จะเบียดเบียน หรือถ้าเอามนุษย์ไปแยกธาตุ โดยเอาไปเผา ส่วนหนึ่งก็จะกลายเป็นอากาศธาตุ ที่เหลือที่เห็นโดยสายตาก็จะเป็นธาตุดิน ความมีชีวิตอยู่ก็จะสลายไปทันที ฉะนั้นโดยธรรมชาติสรรพสิ่งต้องดำรงอยู่ร่วมกันแบบรวมธาตุ


เน้นสร้างปัจจัยสี่ให้สมบูรณ์

เกิด แก่ เจ็บ ตาย สัจธรรมความจริง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกฎธรรมชาติ ไม่เคยล้าสมัย ไมว่าเศรษฐกิจจะดีล้นฟ้าหรือเทคโนโลยีจะเจริญก้าวหน้าสักเพียงใด ก็ไม่สามารถลบล้างหรือเอาชนะกฎธรรมชาติข้อนี้ได้ ทุกชีวิตไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ต้องเดินไปตามขบวนการที่ธรรมชาติได้จัดวางไว้อย่างปฏิเสธไม่ได้ ฉะนั้นมนุษย์ซึ่งเรียกตัวเองว่าสัตว์ประเสริฐนี้จะจัดการอย่างไรจะจัดการอย่างไรกับชีวิตตัวเอง ตั้งแต่เกิด แก่ เจ็บ จนตาย จึงจะเหมาะสมกับการดำรงชีวิต และให้เกิดคุณค่าสูงสุดสำหรับชีวิตหนึ่ง ซึ่งมีเวลาไม่กี่สิบปีหรือไม่ถึงร้อยปี ทุกสรรพสิ่งในโลกในจักรวาล ล้วนมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับชีวิตมนุษย์โดยทางตรงหรือทางอ้อม ฉะนั้นทุกสรรพสิ่งจึงมีความสำคัญสำหรับชีวิตมนุษย์ทั้งนั้น แต่สิ่งที่มีความจำเป็นมากที่สุดก็คือ ปัจจัยสี่ มิใช่ว่าอากาศหายใจเป็นปัจจัยไม่สำคัญ มันมีความสำคัญสำหรับชีวิตมากกว่าปัจจัย 4 เสียอีก แต่เป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วโดยธรรมชาติ มิต้องแสวงหา สิ่งจำเป็นที่ต้องแสวงหาสำหรับชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายก็คือ ปัจจัย 4 ถามว่ามนุษย์เราไม่ต้องกินได้ไหม ธรรมชาติตอบว่าไม่ได้ ถ้าไม่กินต้องหิว หิวแล้วต้องเกิดทุกข์ มันคือกฎแห่งกรรมอย่างหนึ่งที่มนุษย์ต้องรับ ถามว่ามนมนุษย์ไม่ต้องนอนได้ไหม ธรรมชาติตอบว่าไม่ได้ ถ้าไม่นอนต้องง่วง ง่วงแล้วก็เกิดทุกข์ ฉะนั้นมนุษย์ต้องหาที่อยู่ที่ปลอดภัยเพื่ออยู่หลับนอน และต้องหาอาหารที่มีประโยชน์สำหรับร่างกายเพื่อกิน

ทำอยู่ก็คือที่อยู่อาศัย เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ทำก็คืออาหาร ยารักษาโรค ถ้ามีปัจจัยสี่ที่สมบูรณ์ชีวิตก็สามารถดำรงอยู่อย่างมีความมั่นคงได้ เมื่อมีเหลืออยู่ เหลือกิน ก็มีโอกาสได้ทำทาน วัตถุทาน ธรรมทาน อภัยทาน เพื่อเป็นการฝึกฝน ทำให้เกิดความเคยชิน ประทับจิตติดวิญญาณให้สมาชิกในครอบครัวได้รู้จักคำว่าให้ เพื่อเป็นการทำลายความอยาก ถ้าผู้คนในสังคมรู้จักให้ได้อภัยได้ สันติสุขจึงจะเกิดขึ้นได้

เกษตรเพื่อชีวิต มีหลักเศรษฐกิจ

คือทำอยู่ ทำกิน ทำทาน ทำอยู่ทำกินเพื่ออยู่เพื่อกินตั้งแต่เกิดจนตาย ทำทานเพื่ออยู่เพื่อกินหลังตาย ตามขบวนการวัฏสงสาร “เกิดแก่เจ็บตายเกิดแก่เจ็บตาย” ไม่เอาความรวยหรือความจนมากำหนดชีวิต ชีวิตไม่มีรวย ไม่มีจน มีอยู่มีกิน มีทาน หลากหลายอาชีพ ปัจจุบันทำแล้วไม่ได้อยู่ ไม่ได้กิน ไม่ได้ทาน เพราะทำแล้วมีแต่ไป ไม่ค่อยได้อยู่ ทำแล้วมีแต่ฉลองกัน ไม่ค่อยได้กิน ทำแล้วไม่ค่อยมีเวลาที่จะทำทาน เพราะต้องทุ่มเทเวลาเพื่อมุ่งไปสู่ความเจริญเติบโต ปัจจัย 4 ที่สมบูรณ์ ชีวิตมั่นคง จึงเป็นเป้าหมายสูงสุดของการเกษตรเพื่อชีวิต
ไม่ต้องใช้เงิน ไม่ต้องหาเงิน
ใช้เงินมาก หาเงินมาก
ใช้เงินน้อย หาเงินน้อย
หาเงินมาก ทุกข์มาก
หาเงินน้อย ทุกข์น้อย
ไม่ต้องหาเงิน ไม่ต้องมีทุกข์


หลีกเลี่ยงการใช้สารเคมี

เกษตรเพื่อชีวิต มิได้รังเกียจสารเคมี ไม่ได้ไปมองว่าสารเคมีดีหรือเลวอย่างไร แต่มันคือส่วนหนึ่งที่ทำให้เพิ่มต้นทุนการผลิต และเป็นส่วนหนึ่งที่จะดึงให้เข้าไปอยู่ในวงจรธุรกิจ เราจึงหลีกเลี่ยงในการใช้สารเคมี เพื่อเป็นการตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

จรรโลงรักษาสิ่งแวดล้อม

วิธีรักษาโรคที่ดีที่สุด คือป้องกันไม่ให้เกิดโรค วิธีป้องกันไม่ให้เกิดโรคที่ดีที่สุด คือการรักษาความสะอาด สะอาดจิต สะอาดร่างกาย สะอาดสิ่งแวดล้อม

ศีลคือวินัยของเรา

ศีลคือภูมิคุ้มกัน หรือเกราะป้องกันสิ่งแปลกปลอมที่จะเข้ามาเบียดเบียนสมาชิกในครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นไวรัสธุรกิจนิยม ไวรัส HIV หรืออบายมุขทุกรูปแบบที่จะมาทำลายระบบการดำรงชีวิตของเรา

เพื่อความอยู่ดีกินดีของสมาชิก

อยู่ดี-มีบ้านดีอยู่ กินดี-มีอาหารดีกิน อยู่ดีมิได้แปลว่าอยู่แพง กินดีมิได้แปลว่ากินแพง บางทีมีคฤหาสน์หลังละร้อยล้านแต่นอนไม่หลับ มีอาหารมื้อละแสน แต่กินไม่ได้ มิใช่อยู่ดีกินดี
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=700 align=right border=0><TBODY><TR><TD width=665> </TD><TD width=55></TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR><TR><TD height=15></TD><TD background=../pictures/frame/blue_11.gif> </TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=760 border=0><TBODY><TR><TD height=10> </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD background=../pictures/bar_down.gif bgColor=#f0f0f0 height=40></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top align=left width=13 background=../pictures/bg_right.jpg> </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ข้าพเจ้าไม่มีความรู้ ไม่มีความสามารถ ไม่มีญาณ ไม่มีฌาณ ไม่มีอะไรเลย นอกจากชีวิตผุๆกับใจเคารพพระไตรรัตน์เหนือดวงจิตที่มี
และ อยู่ต่างประเทศ จะช่วยได้อย่างไรแนะหน่อยนะค่ะ
(ตัวเองยังเอาไม่รอดเลยอ่ะ พยยายามปฏิบัติตามพระท่านอยู่

 

ยอดเลยอะ จะมีศิลปะการต่อสู้มาเป็นการ์ดด้วย อิอิ น่าสนๆๆๆ

อย่างเราอยากจะขอสู้ด้วยคนนะ แต่เป็นแบบศิลเปอะนี่สิ... - - ไม่รู้จะช่วยได้หรือเปล่า???

เมื่อวันนั้นมาถึง ก็จะเป็นการผจญภัยอันยิ่งใหญ่และสำคัญสุดในชีวิตของพวกเรา 555+

ตะลุยทั้งน้ำท่วม หนีคลื่นซึนามิ พิชิตเหล่าจระเข้ ฝ่าฟันเหล่าแผ่นดินไหว!!!

จะน่าตื่นเต้นสักแค่ไหนน้อ - -... เฮ้อ.... แต่ว่าส่วนใหญ่ก็เครียดกันอะดิ

แล้วอนาคตของเรานี่สิ จารอดหรือเปล่าน้า.. - - อืมๆๆๆๆ คิดหนักแระ อิอิ

เอาใจช่วยค้า^0^

 

ถ้าเขาเอาปืนมา เอาเกราะกันกระสุนเตรียมไว้เล้ย!!!!

ว่าแต่มันราคาแพงหรือเปล่านะ - - หรือว่าจะเอาหินปิดปากถ้ำดี กันลูกกระสุนได้อีกแบบ - -...

ปล.ทำไมจินตนาการเราช่างประเจิดเช่นนี้!!!

 

ขอสมทบร่วมด้วยนะคะ 1000 บาทค่ะ พรุ่งนี้ถ้าไม่ลืม /หรือไม่มีอะไรผิดพลาดจะโอนให้ เมื่อโอนแล้วจะแจ้งอีกครั้งค่ะ

 

แหะๆ ไม่นึกเลยว่าจะมีพี่ๆมาอนุโมทนาข้อความด้วย ปลื้มใจสุดๆ อิอิ

ดังนั้น ซาโยเนะ มายะ ขอนำเสนอ...
มีเรื่องราวมาฝากคะ ^^

เริ่มต้นจากว่า ตอนนี้ซาโยะกำลังรักปลาหางนกยูงสุดๆ เลยอุตส่าห์ถ่อเดินไปที่ระแวกบ้านเก่าตั้งหลายกิโลเมตรเชียวนะนั้น !!! เพื่อไปหาร้านขายปลา เพราะว่า เพื่อปลาหางนกยูงไม่กี่ตัวที่บ้าน สีเหมือนผ้าที่ตากแดดตากฝนมาเป็นเวลาหลายร้อยปี(ยังสดกว่าด้วยซ้ำ) อยากให้กินอาหารดีๆ อยากให้เพาะพันธุ์เยอะๆ
อยากให้มีเป็นร้อยๆตัว - - ทั้งๆที่ตอนนี้ในบ้านมีเพียงแค่ 5-6 ตัวเอง

แต่ปรากฎว่า !!! ไปที่ร้านขายปลา เจอลุงแก่ๆคนหนึ่ง เราก็ยิ้ม ลุงจ๋าาา ซื้อปลาหางนกยูงหน่อยจ้าาาา ขายยังไงเหรอ??

แต่ลุงกลับตอบว่า ไม่มีหรอก เราก็ ได้ไงอะ อย่างน้อยร้านปลาก็ต้องขายปลาที่มันเบสิกๆ อย่างหางนกยูงดิ ???

ลุงแกเลยกล่าวว่า... มันเกิดโรคระบาดน่ะ ปลาหางนกยูงที่ลุงซื้อไว้ 100 ตัว ตายวันละ 20 ตัว ตอนนี้เลยหายไปหมดแล้ว ขาดทุนๆๆๆ
เราก็เลยอึ้งดิ ปลาหางนกยูงได้ชื่อว่า อึดมากๆๆ ทนได้ทุกสภาพอากาศ โรคระบาดที่เป็นภัยพิบัติที่กำลังกล่าวขานกัน กำลังส่งผลถึงปลาตัวน้อยๆ อย่างปลาหางนกยูงเหรอ!!!

แต่เราไม่ยอมแพ้หรอก เราต้องเพาะพันธ์ปลาหางนกยูงฝูงหนึ่งให้สวยๆให้ได้ คอยดูเด้ เราเลยซื้ออาหารปลา
จากร้านนั้นมาก่อนถุงหนึ่ง แล้วเดินไปร้านอื่น ที่อยู่ใกล้ๆกัน ซื้อปลาหางนกยูงสวยๆมา 3 ตัว 20 T T
ทำไมแพงจัง แต่เอาเถอะ เพื่อปลาที่เรารัก

เพราะว่า ตอนนั้นเราคิดด้วยแหละว่า ปลาของเราเลี้ยงในบ้าน ต้องไม่เป็นอะไร ต้องไม่เกิดโรคระบาดอะไรแน่ๆ... แต่!

แต่เมื่อเรากลับไปที่บ้าน นำอาหารลูกน้ำอัดเม็ดแห้งที่ซื้อมาพร้อมกับปลาหางนกยูงใหม่ ใส่ลงไป เฝ้าทะนุทะนอมรักใคร่ พร้อมกับลูกปลาหางนกยูงน้อยๆอีกฝูงหนึ่งแยกต่างหาก

ปรากฎว่า หลังจากวันนั้น ปลาตายวันล่ะ1ตัว 2 ตัว....

แล้วที่เหลือก็เริ่มนอนนิ่งอยู่ที่ก้นตู้

เคยได้ยินมาว่า สัตว์จะรับรู้เรื่องราวของธรรมชาติได้รวดเร็วกว่ามนุษย์ แน่นอนว่าตอนนี้เกิดโรคระบาดในปลาหางนกยูง ปลาที่ทนได้ทุกสภาพอากาศ... มันคืออะไรกันแน่!!!! ไม่อยากเชื่อ!!!

ตอนนั้นรู้สึกจนใจจริงๆอะ คิดว่าต้องตายทั้งฝูงเป็นแน่แท้... ฮือๆๆ
ปลาตัวเมียไปหมดแล้ว เหลือแต่ปลาตัวผู้ - -... แล้วจะเพาะพันธุ์ยังไงอะ?

พอคิดไปคิดมา ซาโยะก็เลยคิดว่าน่าจะลองเปลี่ยนอาหารปลาไปเป็นแบบเดิมดู ปรากฎว่า...

ไม่มีปลาตายอีกเลย - -

ซะงั้น... สรุปก็คือ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ มันไม่เกี่ยวกะภัยพิบัติเลยนี่นา แล้วไอ้ที่ร้านปลาร้านนั้นทำปลาหางนกยูงตายยกฝูงก็เพราะใช้อาหารปลายี่ห้ออะมั้ง - -

เฮ้อ.... เอวังงงง

ต้องซื้อปลาหางนกยูงตัวเมียมาเพิ่มอีกแล้วมั้ง... กร๊ากๆๆๆ ปัญหาของเรายังไม่จบ - -

 

ขออนุโมทนากับอาจารย์ไก่นะครับ
จะรีบประสานงานให้นะครับ แล้วจะโอนเงินไปร่วมทำบุญอีกทีนะครับ