ร่วมแจมประวัติและพระเครื่อง สุดยอดพุทธคุณสายใต้ครับ

กูดมอนิ่งครับผม............เงียบจังเลยช่วงนี้

 

<TABLE width=938 border=0><TBODY><TR><TD>พระครูนนทจรรยาวัตต์ วัดนันทาราม ปากพน ัง จ.นครศรีธรรมราช

</TD><TD><TABLE width=1 border=1><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD>

​

</TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD width=203><TABLE width=1 border=1><TBODY><TR><TH scope=row></TH></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=892><TABLE borderColor=#66ff66 width=1 align=center border=1><TBODY><TR><TD>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

รูปปั้นขนาดบูชาของพระครูนนท์ ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆพระบูชาหลวงพ่อผุด แห่งวัดนันทราม ​

</TD></TR><TR><TD> </TD><TD> </TD></TR><TR><TD>

<TABLE borderColor=#66ff00 height=275 width=187 border=1><TBODY><TR><TD width=171 height=269>

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

</TD><TD>พระครูนนท์ หรืออาจารย์พระครูนนทจรรยาวัตต์ แห่ง วัดนันทาราม ปากพน ัง จ.นครศรีธรรมราช ท่านเป็นที่ นับถือของชาวปากพนัง มาก่อนพ่อท่านเขียว ท่านเป็นสหายธรรมกันแก่กว่าพ่อท่านเขียวถึง๑๐ กว่าปี พระครูนนท์ฯ
วัดนันทาราม อ.ปากพนัง เป็นศิษฐ์พี่ที่ ล.ป.เขียว วัดหรงบน ให้ความเคารพและนับถือ เป็นอย่างยิ่ง ไปมาหาส ู่คอยช่วยเหลือ กันเสมอในยามที่วัดหนึ่งวัดใดมีงานทำบุญ ท่านเดินไปทั่วป่าเขาทุกแห่งของภาคใต้ และยังขึ้นไปถึงชายแดนด้านตะวันตก สมัยนั้นมีผู้ร่วมเดินธุดงค์กับท่านคือ พ่อท่านเขียว แห่งวัดหรงบน พระเกจิ อาจารย์ชื่อดังของ ภาคใต้ที่มีความศักดิ์สิทธิ์เป็นที่ ี่ยอมรับอย่างกว้างขวาง ซึ่งพ่อท่านเขียวยังยอมรับในคุณวิเศษของท่านว่าเก่งจริง



</TD></TR><TR><TD height=85><TABLE width=1 align=center border=1><TBODY><TR><TH scope=row></TH></TR></TBODY></TABLE></TD><TD>ตามประวัติพระอาจารย์ครูนนท์ เดิมชื่อช่วย เกิดวันที่ ๑ มิถุนายน พศ. ๒๔๑๓ ณ บ้าน ขนอม ที่นครฯ เข้าอุสมบทเมื่ออายุได้ ๒๒ ปี ที่วัดหรงบน ต.บางตะพง อ.ปากพนัง มีพระอธิการสุด โสภฺโณ เป็นอุปชฌาย์ พระศรีนวล สีวณฺโณ เป็นเจ้ากรรมวาจา ครั้นแล้วท่านก็ได้ไปประจำที่วัดหงษ์แก้ว บางตะพง ถ้าจะกล่าวย้อนหลังกลับไปดูพื้นฐานฐานะทางบ้านเป็นคนมีอันจะกิน เพราะบิดาเป็นถึงท่านหมื่นชลพิทักษ์
ในสมัยรุ่นๆก็ได้ศึกษาร่ำเรียนวิชา จนสามารถอ่านเขียน อักษรไทยและขอมได้จนคล่องแคล้ว เมื่อครั้นมาศึกษาทางธรรม ทำให้ท่านสามารถเข้าใจวิชาทางได้ศาสตร์ต่างได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะวิชาทางด้านไสยศาสตร์ที่เรียนกับอาจารย์ไสยวิชาเด่นๆทางด้านอยู่ยงคงกระพัน สมัยนั้นคนที่จะเรียนกันสำเร็จต้องมุ่งมั้นและต้องมีไหวพริบปฎิพานที่ดี

</TD></TR><TR><TD> </TD><TD>พระครูนนท์ท่านได้ชื่อว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เป็นที่เคารพนับถืออย่างมากๆ ในอาณาจักรลุ่ม น้ำปากพนัง เมื่อครั้งสงครามเอเชียบูรพา ประมาณปี พศ. ๒๔๘๔-๘๖ ท่านมีวิชาและสมาธิแก่กล้ามาก เชื่อได้ว่าท่านสำเร็จ บรรลุธรรมขั้นสูง เพราะในเรื่อง การสร้างวัตถุมงคล แจกจ่ายให้กับ เหล่าทหารที่ ไปช่วยสู้รบไม่ได้รับอันตรายปลอดภัยดีทุกคน ยังคุ้มครองไปถึงความมีเมตรตามหานิยมอีกด้วย ทั้งนี้โดยเฉพาะ พ่อค้าแม่ค้าที่เป็นชาวไทย-จีน ที่อาศัยอยู่ทั้ง ใกล้วัดและที่อยู่ไกล ต่างก็สรรหาวัตถุมงคล ของท่านเอาไว้ครอบครอง อย่างหวงแหนและ ไม่ยอมแม้กระทั้ง ขอและด้วยของมีค่าราคาสูง ตามประวัติของพระครูนนทร์ ท่านได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาส วัดนันทาราม เมื่อครั้งปีพศ. ๒๔๔๔ และได้รับเลื่อนขึ้นเป็นเจ้าคณะตำบล ปากพนัง ซึ่งปกครองในเขตฝั่งตะวันออก ในปีพศ. ๒๔๖๐ และปีพศ. ๒๔๗๐ ท่านก็ได้รับเป็นพระอุปชฌาย์ และรั้งตำแหน่งพระครูเมื่ออายุ ๕๙ - ๖๐ พรรษา
<TABLE width=1 border=1><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

พระครูกำลังเจริญวิถีพุทธมนต์ ​

</TD></TR><TR><TD><TABLE width=1 align=center border=2><TBODY><TR><TD>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD>พระเครื่องที่สร้างชื่อให้กับพระครูนนท์ฯก็คือ พระสมเด็จพิมพ์รัศมีพิมพ์ต่างๆ พระปิดตา พิมพ์ต่างๆที่สร้างด้วยเนื้อชันโรง สร้างเมื่อปี๒๔๘๒-๘๔พุทธคุณ เป็นที่ประจักษ์ด้านมหาอุดและคงกระพัน เสียดายที่ราคาไม่แพงเท่าที่ควร เนื่องจากพิมพ์พระขาดความสวยงามและคงทน นอกจากที่ยังไม่ได้กล่าวถึงวัตถุมงคลชิ้นสำคัญและปัจจุบันหายากมากๆนั้นคือ ท่านได้สร้างเหรียญพิมพ์พระพุทธ ที่เรียกว่า เหรียญหลวงพ่อผุด รุ่นแรก เมื่อประมาณปี พศ. ๒๔๖๓ และได้มีการแจกจ่าย ในช่วงสงครามครั้งนั้นบางส่วนก็นำมาแจกจ่ายให้กับผู้ที่มาทำบุญบูรณะวัด เหรียญหลวงพ่อผุด รุ่นแรกนี้ปัจจุบันหายากเอามากๆแทบจะไม่เห็นผ่านเข้ามาสู่วงการตลาดพระเครื่องเลยก็ว่าได้ ทั้งนี้เพราะว่า คนที่มีนั้นเขาจะเก็บรักษาเอาไว้อย่างดีซึ่งเป็นคนรุ่นปู่ย่า ที่เขาเคารพนับถือความศักดิ์สิทธิ์ พระหลวงพ่อผุดเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งพระพุทธรูปองค์จริง ที่ประจำอยู่ที่วัด ก็เป็นที่เคารพนับถืออย ู่ในแวดวงพระเกจิอาจารย์ลุ่มน้ำปากพนังทุกๆท่านเลยก็ว่าได้
</TD></TR><TR><TD>พระผงพิมพ์พระพุทธ หรือ อาจจะเรียกพระสมเด็จ รัศมี
มีทั้งแบบหลังมียันต์และไม่มียันต์
</TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD>พระผงพิมพ์พระพุทธ หรือ อาจจะเรียกพระสมเด็จ รัศมีหลังยันต์</TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD>พระปิดตาหลังมียันต์ เนื้อชันโรม </TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD>พระปิดตา เนื้อชันโรม </TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD>พระปิดตา เนื้อผงพุทธคุณ </TD><TD>

​

</TD></TR><TR><TD> </TD><TD>ส่วนพระเครื่องที่เป็นพิมพ์พระปิดตาพิมพ์ทรงต่างๆ ท่านไม่ได้ยึดติดทำแต่พิมพ์ๆเดียวทำให้ไม่สามารถยึดรูปแบบได้ว่ามี พิมพ์อะไรบ้าง รูปทรงก็ต่างกันไป เล็กใหญ่ พิมพ์สามเหลี่ยม แบบลอยองค์ก็พบเจออยู่ก็มี นอกจากนั้นยังมีพิมพ์อื่นๆ เช่นพิมพ์พระพุทธ ทรงรัศมี ,พิมพ์กลีบบัว , พระนั่งบัว ฯลฯมีทั้ง แบบหน้าเดียวและสองหน้าบ้างก็มียันต์หลังบ้างก็ไม่มี แต่โดยส่วนมากจะพบมากที่สุดคือพระปิดตา เนื้อผงผสมชันนะโรม กรรมวิธีทำพระผง ของท่านไม่ธรรมดา จัดได้ว่าเป็นผงพุทธคุณ แบบเดียวกับการสร้างพระผงพระปิดตา ดังๆองค์เป็นล้านบาทที่มีการเช่าบูชากันอยู่ในปัจจุบัน เพราะว่าท่านพระครูนนท์ท่านสำเร็จธรรมขั้นสูง จึงสามารถเขียนผงบนกระดาน ห้ทะลุกระดานที่เขียนโดยไม่ต้องยกไม่ต้องลบ ทั้งนั้นอาจจะเป็นผลมาจากที่ท่านสำเร็จวิชา นะปัดตลอด ด้วย


</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

เหรียญรุ่นแรก สร้าง 3000 เหรียญ มี 2 แบบ คือ
1.ทองแดงรมดำ
2.ทองแดงผิวไฟ
<TABLE width=1 border=1><TBODY><TR><TH scope=col></TH><TH scope=col></TH></TR></TBODY></TABLE>

วิธีสังเกตุเหรียญรุ่นแรกคือ
จะมีเส้นที่บ่าด้านขวามือของเรา และ ตัว “ย”ด้านหน้าเหรียญ มีเส้นแตกลงมาชนขอบเหรียญ ถ้าไม่มีเป็นรุ่นหลัง นอกจากนี้เหรียญรุ่นแรก ยังแบ่งได้เป็นสองพิมพ์คือ บล๊อค หูขีดชัด และ ไม่ชัด ถ้าพิจารณาจากเหรียญทั้งสองบล๊อค จะพบว่า บล๊อคตัวหน้าคือตัวเดียวกัน แต่ตัวหลังคนละตัว คือหลังจากปั๊มเหรียญไปแม่พิมพ์หลังเริ่ม ชำรุด จึงแกะบล๊อคหลังใหม่ แต่ยังคงใช้บล๊อคหน้าตัวเดิม ดังนั้น ถ้าดูเหรียญรุ่นแรกบล๊อค หูขีดไม่ชัด พิมพ์ด้านหน้าจะไม่ค่อยคมแล้วเพราะปั๊มมาจนแม่พิมพ์เริ่มสึก แต่ด้านหลังจะคมกว่ามากๆ ครับ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ขอขอบคุณ....พี่ๆที่ให้ข้อมูลครับผม

 

มาพร้อมข้อมูลเลยนะเนี่ย

 

สวัสดีครับคุณน้ำ 5555 ก็ต้องมาแบบมีของฝากกันครับ หายไปนาน เนื่องจากงานเยอะทั้งกลางวันกลางคืน เเทบไม่ได้นอนครับ

 

<TABLE width=945><TBODY><TR><TD bgColor=#66ff00>ประวัติ พ่อท่านเมือง วัดปากบางท่าพญา

</TD></TR><TR><TD bgColor=#66ff00><TABLE width=1 align=center border=1><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD bgColor=#66ff00>.....พระครูพรหมจรรยาภิวัฒน์ (เมือง โกมโก) วัดมุขธาราราม(วัดปากบางท่าพญา)
.....ภูมิกำเนิดเกิดที่ปากพนัง ที่บ้านท่าพญาใน ต.บ้านเพิง จ.นครศรีฯ เมื่อประมาณปีพ.ศ. ๒๔๓๐ อาชีพทางครอบครัวคือทำนา โดยที่บิดาชื่อนาย รักษ์ มารดาชื่อนางอิ่ม ถึงแม้ว่าฐานะทางบ้านจะไม่ได้ร่ำรวยมากนัก แต่ท่านก็มั่นใผ่หาความรู้จากครูบารอาจารย์ที่มีชื่อในระแวกนั้นทำให้เป็นเด็กหนุ่มที่มีความรู้ทงด้านไศยศาตรเป็นอย่างดี ทั้งนี้เพราะว่าคนสมัยก่อนมักจะเป็นนักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง เรื่องค่านิยมทางคุณไสย์ และศาสตร์ทางอยู่ยงคงกะพันจึงเป็นที่นิยมทำกัน
เมื่ออายุเข้าวัยหนุ่มได้เข้ารับการอุปสมบทที่วัดท่าพญาในประมาณปีพ.ศ. ๒๔๕๐ โดยมีพ่อท่าน นุ่น วัดแจ้งเป็นพระอุปชฌาย์ พ่อท่านไข่ วัดนาควารี(ที่รู้จักกันดีในนามวัดหูล่อง) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพ่อท่านลาย วัดหอยกัน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่อครั้งได้บวชก็ได้อยู่จำพรรษา เรียนวิชาและศาสตร์ต่างๆกับพ่อท่านนุ่น ที่วัดแจ้งและเข้ารับการเรียนหนังสือทางธรรมที่วัดท่าโพธิ์ กับท่านเจ้าคุณม่วง(พระรัตนธัชมนี) ในจังหวัดนครศรีธรรมราช
พ่อท่านเมืองท่านมีชื่อเสียงตั้งแต่หนุ่มเมื่อได้รับการบวชเรียนในทางธรรมในร่มกาสาวพัฒณ์ ท่านมีความชำนาญในเรื่องหมอแผนโบราณ และทางโหรศาสตร์ และทางด้านไสยศาสตร์ก็เป็นที่เลื่องลือกันทั้งบางท่าพญา จึงทำให้ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส วัดท่าพญาใน เมื่อพ.ศ. ๒๔๕๕ ทั้งๆที่เพิ่งจะบวชได้เพียง๕ พรรษาเท่านั้น ภายในปีเดียวกันนั้นท่านก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระอุปชฌาย์ เพราะว่าท่านเป็นพระที่คงแก่เรียนในทางด้านธรรมศาสนาจนเป็นที่ยอมรับไม่น้อยไปกว่าทางด้าน ไสยศาสตร์ที่โด่งดังในเรื่องหนังเหนียวเป็นอย่างยิ่ง
พระเกจิในยุคเดียวกับท่านที่มีความสนิทสนมกันก็มี พ่อท่านเขียว วัดหรงบน พ่อท่านขาว วัดปากแพรก และพระครูนนท์ วัดนันทราราม แล้วนอกจากนั้นท่านเองก็มีความสนิมสนมกับพ่อท่านคล้าย วัดสวนขันติ์ ด้วยเพราะวิชาคุณต่างๆที่อยู่ในขั้นสูงเมื่อเจอะเจอกันครั้งใด ก็ทักทายเหมือนกับว่าท่านทั้งสองสนิมสนมรู้จักกันเป็นอย่างดี
พ่อท่านเมืองเป็นที่เคารพนับถือมากในชุมชนบางท่าพญา ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านโด่งดังมาทำให้มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย และเป็นที่ยอมรับขยายวงกว้างไปในจังหวัดต่างๆเช่น พัทลุง สุราษฎร์ ปัตตานี ตรัง สงขลา ฯลฯซึ่งท่านมักจะได้รับการนิมนต์ไปทำพิธีพุทธาภิเษก ในการปลุกเสกวัตถุมงคล เพราะบรรดาลูกศิษย์เหล่านั้นเชื่อมั่นในวิชา และพุทธคุณที่แข็งกล้าของพ่อท่านเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นายตำรวจหนวดงาม หรือนายตำรวจหนังเหนียวนามว่า ขุนพันธ์
มักจะติดตามพ่อท่านเมืองไปทำพิธีกรรมต่างๆอยู่เนื่องๆคอยเป็นผู้ช่วยหยิบข้าวของต่างรับใช้พ่อท่านเมืองอย่างใกล้ชิด นั้นแสดงให้เห็นว่าขุนพันธ์คงจะ รู้อะไรลึกๆบางในกฤตยาคม แห่งวิชาคงกะพันที่ได้รับจากพ่อท่านเมืองเป็นแน่แท้

ทางด้านวัตถุมงคลที่พ่อท่านเมืองได้สร้างเอาไว้
ในยุคแรกๆเลยเห็นจะหนีไม่พ้น ตระกรุด สายคาดเอว ผ้ายัญต์ เพราะว่าทำง่ายแจกจ่ายให้แก่ลูกศิษย์ลูกหาที่เข้ามาขอของดีจากท่านได้รวดเร็ว อีกประการหนึ่งคือชาวปากพนังอยู่ใกล้ทะเล เพราะฉนั้นฝีมือในการทำตระกรุด สายคาดเอว จึงทำได้ง่ายเพราะเป็นภูมิปัญญาคนเลที่ต้องทำถักอวนหาปลา ของคนท้องถิ่นที่นั้นและก็ทำได้สวยงาม หรืออาจจะเป็นลูกอมชานหมากหรือลูกอมเทียนต่างๆ ซึ่งเครื่องมงคลวัตถุต่างๆที่รับจากท่านล้วนเป็นที่หวงแหนของคนที่ได้ไปเพราะต่างไปประสบพบกับเหตุการณ์ต่างๆทั้งแคลวคลาดและคงกระพัน นักเลงแถวปากพนังทราบกันดีว่าสุดยอดแห่งความเหนียวซึ่งออกไปทางชาตรีโดยแท้จริง

ก่อนปีพ.ศ. ๒๕๑๐ ท่านได้สร้างเหรียญครั้งแรกซึ่งนับได้ว่าน้อยมากๆ เป็นเหรียญรูปไข่ หน้าตรงครึ่งองค์ท่าน ขอบด้านล่างเขียนเอาไว้ว่า พระครูพรหมจรรยาภิวัฒน์ ส่วนด้านหลังเป็นลักษณ์ยันต์ใรพระพุทธรูปพุทธสิงหิงค์ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปเก่าแก่ในวัดของท่านนั้นเอง จำนวนการสร้างนั้นอยู่ที่หลักร้อย
และก่อนปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ท่านก็ได้สร้างพระกริ่งรูปหล่อรมดำ พุทธลักษณ์เป็นแบบนั้งสองมือประที่เข่าทั้งสองข้าง ด้านล่างเขียนหลวงพ่อเมือง ใต้ฐานพระรูปหล่อนี้เจาะรูอุดกริ่งเสียงดังกังวาล
ช่วงปี พ.ศ. ๒๕๑๑ ท่านได้สร้างเหรียญรูปโล เป็นเนื้ออัลปาก้า ถือได้ว่าเป็นเหรียญรุ่นแรกที่ออกที่วัดบางปากพญาและมีทยอยสร้างออกมาเรื่อยๆเพื่อแจกจ่ายในงานบุญในวันต่างๆ โดยใช้บล็อดเดียวกัน
ส่วนรุ่นสองสร้างที่วัดเช่นเดียวกันออกมาในปีพ.ศ. ๒๕๑๔ เป็นเหรียญรูปไข่ เนื้อทองแดงรมดำ แต่มีเปรียนแปลงที่ข้อความเป็นพ่อท่านเมือง วัดปากบางท่าพญา
แทน และรูปแบบด้านหลังยังคงยึดแบบเดิมเอาไว้
นอกจากนั้นหลังจากพ่อท่านมรณภาพไปก็ได้มีการสร้างขึ้นมาอีกหลายๆครั้ง เพื่อให้เป็นที่ระลึกถึงพระเดชพระคุณที่พ่อท่านเมืองสร้างเอาไว้
พวกกลุ่มเครื่องลางต่างๆเช่น ผ้ายันต์ สายคาดเอว รูปถ่ายขนาดเล็ก และใหญ่ และรอยมือรอยเท้า ท่านทำออกมาจากแก่บรรดาลูกศิษย์ที่ไปกราบไว้ขอของดีจากท่านซึ่งท่านก็ทำออกมาแจกเรื่อยๆในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
ตะกรุด ทำน้อยหาดูยาก เพราะคนที่ได้ไปก็มักจะเก็บเอาไว้ไม่เคยยกให้กันฟรีๆนอกจากตกทอดอยู่กันภายในวงตระกูล

พ่อท่านเมืองท่านเป็นนักพัฒนาท่านได้สร้างวัดขึ้นมาแห่งหนึ่งที่บริเวณ ปากบางท่าพญา ชื่อว่า วัด"มุขธาราม" เมื่อปีพ.ศ. ๒๔๙๒ และท่านก็ได้อยู่จำวัดที่ท่านสร้างมาจนท่านสิ้นจากไปในปีพ.ศ. ๒๕๑๕ ท่านมรณภาพจากไปอย่างสงบ นับได้ ๖๕ พรรษา อายุรวมแล้ว ๘๕ ปี

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

ดีจังงานเยอะ เงินก็เยอะตาม

 

สมพรปากครับคุณน้ำ5555
....ก็ประสบการณ์ตรงจากแม่นางกวักนี่แหละครับ ตั้งแต่ใช้ผมก็ไม่เคยว่าง มีงานทั้งวันทั้งคืน
ปล..ผู้ร่วมอ่านควรพิจารณาครับนี่เป็นประสบการณ์ส่วนตัวที่ผมเชื่อมั่นนะครับ มิได้มีการโน้มน้าวจิตใจใดๆทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณครับผม

 

ควานธนู อันดับ1ของภาคใต้ ...พ่อท่านจันทร์ วัดทุ่งเฟื้อ นครศรีธรรมราช

อาวุธของผู้เรืองเวทย์
​

นับว่าเป็นชื่อที่รู้จักกันมาเนิ่นนาน ผู้ที่นิยมการเล่นของทางไสยศาสตร์คงเคยเห็นของจริง หรือไม่ก็ทราบกิตติศัพท์ของควายธนูเป็นอย่างดีควายธนูเป็นศาสตร์ที่น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากวิชาวูดูซึ่งเป็นไสยดำของคนป่าชาวแอฟริกา ส่วนควายธนูที่รู้จักในเมืองไทยว่ากันว่านิยมเล่นกันในภาคใต้และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตลอดจนอาณาเขตติดต่อกับประเทศกัมพูชา(เขมร) พวกหมอผีเขมร...


เป็นวัตถุอาถรรพณ์ ชิ้นเล็กๆ ที่ท่านผู้ทรงวิชาได้ปั้นขึ้นมา ตามกรรมวิธีอันลี้ลับมีขนาดประมาณเท่าหัวแม่มือ หรือโตกว่านั้นเล็ก น้อยสามารถที่จะนำมาใส่กระเป๋า พกพาไปไหนมาไหน โดยไม่ลำบาก ยากเย็นนัก ถึงแม้ว่าจะมีขนาดเล็ก อย่างนั้นแต่ก็มีอานุภาพเป็นความ อาถรรพณ์ขลังกล้าซ่อนเร้นอยู่ภายใน อย่างมากมายเป็นที่น่าอัศจรรย์ สามารถนำมาใช้ในทางต่างๆ ตาม เจตนาได้อย่างหลากหลายแต่ก็มี อันตรายไม่น้อยสำหรับผู้ที่ ไม่มีวิชา ไม่รู้วิธีป้องกันตัว...


กล่าวกันว่าคนโบร่ำโบราณที่มีวิชาคาถาแก่กล้าคือ เป็นจอมคาถามหาเวท ว่าอย่างนั้นเป็นมีควายธนูพกพาติดตัวทุกคน จากที่ท่านผู้รู้ กล่าวไว้ดังนั้น ย่อมบ่งบอกให้รู้เป็นนัยว่า ควายธนูเป็น วัตถุที่ท่านผู้ทรงวิชาได้สร้างถึงด้วย อำนาจเวทคาถามหามนตร์อันศักดิ์สิทธิ์เป็นทั้งเครื่องรางของขลัง และเป็นเครื่องมือหรืออาวุธที่ร้ายกาจอย่าง หนึ่งของผู้ทรงเวทแก่กล้าชำนาญการ ทางไสยเวทวิทยาที่มีอานุภาพเป็น ที่น่าเกรงขาม หรือจะกล่าวว่าเป็น สัตว์เลี้ยงของผู้แก่กล้ามนตราไสยศาสตร์ก็ว่าได้! ...


ด้วยข้อสังเกตที่ว่านั้นแสดงให้ได้ทราบอีกว่าการที่จะบูชาควายธนูมี ควายธนูเป็นสัตว์เลี้ยงไว้ในครอบ ครองควรที่จะต้องมีวิชาคาถาอาคม เป็นความรู้อยู่กับตนด้วยเพราะหาก ไม่มีวิชากำกับเพื่อข่มอาถรรพณ์ไว้ ปกป้องคุ้มครองตน ตามสมควรแล้ว ก็ไม่แน่นักว่า จะสามารถควบคุมบงการควายธนูให้อยู่ในบังคับบัญชา และทำตามที่สั่งได้ทุกอย่าง
จึงเป็นสิ่งที่ควรตระหนักเป็นข้อควรพิจารณาของบรรดาผู้ที่นิยมชมชอบสะสมวัตถุมงคลของขลังวัตถุอาถรรพณ์ ต่างๆ ที่ไม่ควรมองข้ามเป็นอย่างยิ่ง ...


ข้อสังเกตอีกประการหนึ่งก็คือผู้ ที่สร้างควายธนูนี้น่าที่จะเป็นครูบาอาจารย์ฆราวาส เป็นชาวบ้าน ผู้เรืองเวทในวิชาไสยศาสตร์มากกว่า บรรพชิตนักบวชซึ่งเป็นผู้ทรงศีลทรง ธรรมเพราะมีเจตนามุ่งเน้นเป็นวัตถุ ทรงอาคมที่มีไว้สำหรับป้องกันตัว และทำลายล้างคู่อริศัตรูที่คิดปองร้ายเป็นสำคัญ นั้นคือจะนิยมใช้ควายธนูปล่อยไปทำร้ายได้อย่างฉมัง เรียกว่าเป็นวิชามารก็คงไม่ผิดความจริงนัก ...


ควายธนูจึงเป็นอาวุธที่ร้ายแรง ที่สำคัญคือไม่สามารถทำลายหรือล้มมันได้ด้วยวัตถุธรรมดาๆ นอกจากจะแก้ด้วยเวทวิทยาอาคมที่แข็งกว่าเท่านั้น แต่ควายธนูเป็นสัตว์อาคมที่คนเลี้ยงต้องคุมให้เชื่องเพราะอาจจะย้อนกลับมาทำร้ายเจ้าของได้เหมือนกันคนโบราณที่มีวิชาอาคมจะต้องมีควายธนูไว้เป็นเครื่องป้องกันตัวหรือไม่ก็ทำลายล้างศัตรู ..


สำหรับเรื่องวัวธนู หรือควายธนูนี้มีพระเกจิอาจารย์หลายๆท่านในยุคโบราณกว่า เมื่อกว่าสามสิบปีมาแล้วได้สร้างขึ้นมา พอที่จะหลงเหลืออยู่บ้าง อย่างหลวงพ่อน้อยวัดศีรษะทอง ท่านก็สร้างวัวธนูเอาไว้ ซึ่งในปัจจุบัน วัวธนู ควายธนูเหล่านี้นับได้ว่าเป็นของขลัง ของศักดิ์สิทธิ์ที่หาได้ยากเต็มที ..


สำหรับควายธนูของภาคใต้นั้นก็จะกล่าวได้ว่ามีเพียงหนึ่งเดียวที่สร้างเอาไว้ และคนที่สร้างอยู่อยู่ในเพศบรรพชิตนักบวช เป็นผู้เรืองเวทในวิชาไสยศาสตร์ท่านหนึ่งของภาคใต้เลยก็ว่าได้วิชาอาคมหยุดกระสุนปืน และป้องกันศาสตราวุธต่างๆเป็นที่ยอดรับว่าท่านเป็นยอดไม่เป็นรองใครในใต้ล่า ด้ามขวานทอง แถมท่านยังได้ชื่อว่าเป็น เทพเจ้าเหล็กไหล


เหรียญรุ่นแรกจัดได้ว่าเป็นเหรียญหยุดกระสุนของจริง และในเรื่องวิชาไสยศาสตร์ทางด้านขาว ก็ไม่เป็นรองเช่นเดียวกันนอกจากควายธนู ที่เป็นหนึ่งเดียวที่ท่านสร้าง เพราะนอกจากนั้นก็ไม่มีปรากฏว่าเกจิสงฆ์ท่านใดสร้างเอาไว้อีก นอกจากศิษย์รุ่นหลังของทางวัดยังคงดำรงค์วิชาสร้างควายธนูของท่านเอาไว้


ที่ผมกล่าวว่านอกจากควายธนูยังปรากฏว่าท่านได้สร้าง พลายคู่(พรายกระซิบ)ซึ่งหายากยิ่งเพราะท่านจะสร้างให้ลูกศิษย์ที่รับราชการหรือที่มีปัญหาทางด้านค้าขาย โดยทำให้ก็ต้องรับกับมือของท่าน ความเป็นเลิศทางด้านวิชาไสยศาสตร์ ทำให้ท่านขุนพันธิ์ (ผู้พันหนังเหนียว ที่เรารู้จักทั่วประเทศ) ยังเดินทางมาขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์และรับใช้ผู้เรืองเดชท่านนี้อย่างจริงจังและทุกครั้งที่เกจิอาจารย์ท่านนี้สร้างวัตถุมงคล เพราะด้วยสาเหตุอย่างเดียวคือ พุทธคุณที่ได้จากพระเวทคาถาเหล่านั้น มีพลังและลึกซึ่งเป็นอย่างมากทำให้ขุนพันธิ์ตระหนักถึงมูลเหตุอันนี้อย่างแท้จริงนั้นเอง...


เกจิสงฆ์ที่กล่าวมานั้นคือ หลวงปู่จันทร์ วัดทุ่งเฟื้อ อ.เชียรใหญ่ จ.นครฯ นั้นเอง


คาถาบูชาควายธนู-สิระติ ทรพี ทรพา สุภาวะหุ อิติมุลิ สิทธิ มันตัง พะอะระหุง อุตตะ กายยะสิท อิทธิ ฤทธิ คุณัง(ทั้งเรียกและใช้งาน รวมอยู่ในบทเดียว)
ผ่านไปเจอเลยเเวะเซฟมาฝากครับ....ขอบคุณพี่ๆทั้งหลายที่ให้ข้อมูล มา ณ ที่นี้ครับ

 

เด๋วจะหาควายธนู วัวธนูสักฝูงท่าจะเหมาะ ไว้เฝ้าบ้านตอนไม่อยู่ ใครเข้ามาเสียบไส้ไหลเลย

 

เก็บได้เลยครับ อันดับหนึ่งแห่งภาคใต้เลย 5555 ควิดให้หมดเลย สิ่งไม่ดี

 

มีข้อมูลดีๆ แจ่มๆ แบบนี้อย่างนี้ค่อยคุ้มค่ากับการรอคอยหน่อยครับ โทษฐานที่ห่างหายไปนาน จนบอร์ดนี้ฝุ่นเกือยจับ มีคุณcornell ช่วยกระตุ้นแบบนี้ค่อยน่าติดตามหน่อย

 

ขอบคุณครับ คุณdomeokung ไงเเล้วมาร่วมเเจมกันเรื่อยๆนะครับ

 

มาพร้อมกับข้อมูลเพียบเลยครับพี่หนุ่ม.....แล่มๆๆๆๆ

 

เจ้านี้มาได้แปบเดียว แล้วก็หายไปตลอด

 

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ

 

สวัสดีตอนเช้า.........เช่นกันครับ

 

สวัสดีพี่หนุ่ม และ พี่ๆทุกท่านครับ

 

ยังไม่ตื่นค่ะ โทรหาสักครู่นี้เอง เสียงยังกะคนยังไม่ตื่นเลย

 

คนงานเยอะเก็บแต่เงิน สงสัยเงินล้นบ้านแล้วพี่หนุ่ม อิๆๆ

 

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ