วัวธนูเลี้ยงเเล้วอันตรายใหม?

เล่าให้ฟังรวมๆอย่างนี้นะครับ.ถือว่าอ่านเล่นๆแล้วกัน..โอปปาติกะหรือพูดง่าย
คือ สิ่งที่กำเนิดมาโดยไม่ต้องอาศัยบิดาและมารดา..ถ้าทั่วไปที่เราเข้าใจ ตามหลักพุทธศาสนา
เช่น เทวดา เทพ พรหม นางไม้ รุกขเทว และอื่นๆ ยังคงต้องเวียนว่ายตาย
เกิดอยู่ภายใต้ ๓ ภพยกเว้นระดับสูงๆบางท่านที่สามารถยกระดับไม่ต้องกลับ
มาเวียนว่ายตายเกิดได้..

ส่วนโอปปาติกะ ที่กำเนิดจากกำลังสมาธิ ของครูบาร์ อาจารย์
ยิ่งถ้าเป็นพระที่ปฏิบัตดีด้วยแล้ว..กำลังจะแปรผันตามกำลังของครูบาร์
อาจารย์ ที่ท่านบรรจุคับ.โดยปกติพระอาจารย์ที่สามารถทำอย่างนี้ได้ โดยพื้นฐานอย่างน้อยๆนะครับ.ต้องระดับพระอนาคามีขึ้นไป
และฝึกความสามารถพิเศษทางจิต จนกระทั้งจิตมีอภิญญา
และคล่องมากจนแทบจะไม่ต้องบริกรรมอะไรมาก แค่เป่าเพี้ยงเดียว
ก็ใช้ได้แล้ว ยิ่งตั้งใจทำด้วยไม่ต้องพูดถึง จะสามารถมีกำลังสมาธิที่สามารถกำเนิดเป็นโอปปาติกะประเภทนี้ได้

ความจริงระดับนี้ ความเป็นทิพย์เทียบเท่ากับระดับเทพ หรือน้องๆเลย
จุดนี้ หากสัมผัสกับระดับเทพได้ หรือเข้าใจลักษณะการปรากฏได้
และการเข้าถึงได้ จะทราบได้ดี แต่จุดนี้ไม่ใช่ประเด็นหลัก
.เพียงแต่หากจะพูดแล้วลงท้ายด้วยเทพก็คงไม่เหมาะสม

.เพราะเหตุแห่งการเข้าถึงกำลังใจของแต่ละบุคคลแตกต่างกัน.
กรณีนี้คือ สำหรับบุคคลที่การเข้าถึงกำลังใจจะเป็นรูปแทนต่างๆที่ไม่ใช่รูป
เหมือนพระพุทธแต่ก็เป็นเหตุให้สามารถทรงความดีได้.จากการบูชาวัตถุ
แล้วน้อมระลึกถึงคุณ ครูบาร์อาจารย์ที่ท่านบรรจุพลัง ก็คือ ระลึกคุณพระสงฆ์ ซึ่งเป็น หนึ่งในพระรัตนตรัย
เราไม่ต้องพูดถึงระดับที่ไม่ยึดอะไรเลย เพราะการได้มาซึ่งกำลังใจของ
แต่ละบุคคลย่อมแตกต่างกัน..

.และถ้าภูมิจิตขึ้นระดับพระอริยะไปแล้วกระแสก็ยังอยู่ได้ตลอด.
แม้ว่าร่างกายจะดับสูญไปแล้ว.แต่เนื่องด้วยกระแสที่เดินทางไปได้เรื่อยๆ.
เหมือนเราเปิดไฟความสว่างก็จะเดินทางไปเรื่อยๆอาจกินเวลาหลายๆร้อยปี
หรือมากกว่านั้นแม้ว่าเราจะปิดไฟแล้วก็ตามเพียงแต่จุดนี้เรามองไม่เห็นด้วย
ตาเปล่า..พอเราระลึกถึงท่านถ้าเราอยู่ภายใต้กระแสนี้ จะเป็นเหตุทำให้
ท่านเจ้าของกระแสรับทราบได้...

ส่วนโอปปติกะระดับนี้จากประสบการณ์.
แม้ว่าจะอุทิศส่วนกุศลให้..ก็จะเก็บเป็นกำลังได้ แต่ยังไม่พบว่า จะยกภูมิจิตขึ้นได้และภูมิจิตก็ไม่ตกลงเช่นเดียวกัน
แม้ว่า เราจะวางไว้เฉยๆโดยไม่ต้องบูชา เพราะไม่เป็นผลอะไร
เนื่องจากมีความเป็นทิพย์ในตัวอยู่แล้ว..ไม่เหมือนกุมารทอง
ที่สามารถยกระดับภูมิจิตได้และตกลงได้และหากขาดการดูแลส่งอาจส่งผลต่อ
ผู้ที่บูชาอยู่ได้.

และโอปปาติกะระดับนี้ บางครั้งจะมีการเลือกเจ้าของ.ถ้าระดับนี้มาอยู่ด้วย
จะเห็นก่อนได้ทางสมาธิ...ก่อนที่เราจะได้รับวัตถุหนึ่งวัน.หรืออาจมาเข้าฝันก่อนได้
หากว่าอนาคตจะเปลี่ยนมือมาอยู่กับเรา หรือได้มาแล้วเราฝันในกรณีทั่วๆไป
สำหรับบุคคลที่สามารถเห็นได้แบบลืมตาจะปรากฏให้เห็นในระดับที่ต่ำกว่า
หัวไหล่เรานิดหน่อย ถ้าตำแหน่งระดับหัวไหล่จะเป็นเทวดาประจำตัว
และจะไม่พูดมาก..การติดต่อต้องเข้าสู่โหมดจิตละเอียดพอสมควรเพราะเป็น
ระดับภูมิจิตเทียบเท่าเทพ ประมาณนี้
หวังว่าที่เล่าให้ฟังจะพอปรับความเข้าใจในตอนนี้ได้นะครับ..
ปล.เป็นเรื่องเล่าให้ฟังขำๆนะครับ .
​

 

ธรรมดาครับของดีมีน้อย

 

สรุปอันตรายมั้ยน่ะ ของสายพระ หรือสายใดๆ มันคงต่างกันมาก แต่ผมว่าเอามาเฝ้าบ้าน เอ เอามาเฝ้าบ้านกันโขมยเหรอครับ หรือ กันผี กันสาง หรือ เอาไว้กันอะไรกันแน่ เราไม่ได้เดินทาง เข้าป่าฝ่าดงลึก ซึ่งสมัยนี้ก็ไม่มีแล้วนิครับ ป่าลึกซับซ้อน ซ่อนเงื่อนเหมือนเมื่อก่อน

 

ก็ไม่เห็นจะอันตรายเลยนิครับ ที่บ้านผมเลี้ยงไว้หลายตนด้วย มีทั้งของหลวงปู่ชื่น วัดตาอี หลวงปู่สังข์ วัดนากันตม หลวงพ่อจืด สำนักสงฆ์โพธิ์เศรษฐี บูชาเกือบทุกวันพระใหญ่ หรือเท่าทีมีโอกาศ แต่ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ไอ้ที่ว่ามีแล้วรวย ถ้าอยู่เฉยๆ ก็คงไม่รวยน่ะ ต้องทำเองด้วย เหมือนมีไว้ให้เป็นกำลังทางใจมากกว่า แต่ที่มีไว้เพราะเป็นคนชอบวัว ชอบควายมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เพราะเห็นว่าน่ารักกว่าคนหลายคน

 

ขอบคุณ คุณ nopphakan ที่มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

 

วัวสายพระส่วนมากเป็นวัวสำเร็จ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ถึงจะไม่เลี้ยงก็ไม่มีปัญหา แต่อย่าไปเอาควายธนูมาเลี้ยงก็แล้วกันครับ จากที่ผมศึกษาดูอันตรายมากๆ แนะนำของ วัวธนู วัดโขงขาว ของพระอริยะเจ้าท่านปลุกเสกครับ

 

COPY@http://www.watkongkaw.com
หลวงปู่คำแสน และหลวงพ่อบุญรัตน์ ท่านคุ้นเคยกันมานานแล้วประมาณปี 2518 ที่วัดป่าดอนมูล หลวงปู่คำแสน ท่านได้มอบตำราสร้างวัวธนู ให้กับหลวงพ่อบุญรัตน์ พร้อมกับสอนวิธีการสร้าง ท่านกล่าวว่า ท่านอายุมากแล้ว เกรงว่าต่อไปวิชานี้จะสูญหาย ในการนี้ ท่านได้มอบวัวธนูที่สร้างจากไม้หวายผ่าซีก และแกะคอดให้กับหลวงพ่อบุญรัตน์ด้วย
(แทรก ต่อมาหลวงพ่อบุญรัตน์ ได้รับตำราสร้างวัวธนูจาก ครูบาชุ่ม วัดวังมุ่ย ด้วย ซึ่งท่านกล่าวว่า เหมือนกับตำราของหลวงปู่คำแสนเลย ไม่มีผิดเพี้ยนกัน)
หลังจากนั้นหลวงพ่อบุญรัตน์ ได้จัดสร้าง วัวธนูขึ้นตามตำราของหลวงปู่ทั้งสองรูป โดยหลวงพ่อบุญรัตน์ ได้นำไปขอความเมตตาให้หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล อธิษฐานจิตปลุกเสกเดี่ยว เมื่อเสร็จพิธี หลวงปู่คำแสน ท่านได้กล่าวกับหลวงพ่อบุญรัตน์ว่า "วัวธนูชุดนี้ให้เก็บไว้ก่อน อย่าเพิ่งนำออกมา ในภายภาคหน้าคนจะถามหากันเยอะ จะเป็นที่ต้องการกันมาก" มูลเหตุตรงนี้จึงเป็นมูลเหตุให้หลวงพ่อบุญรัตน์ท่านเก็บวัวธนูชุดนี้ไว้นับแต่บัดนั้น

นอกจากหลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูลแล้ว หลวงพ่อบุญรัตน์ยังได้นำวัวธนูชุดนี้ ไปขอความเมตตาให้ครูบาอาจารย์ปลุกเสกเดี่ยวอีกหลายรูป คือ

หลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก วัดวังมุ่ย
หลวงปู่คำแสน วัดสวนดอก
หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง
หลวงปู่ครูบาชัยวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม
นอกจากนี้ท่านยังนำมาที่กรุงเทพฯ เพื่อขอความเมตตาให้
หลวงปู่เส่ง วัดกัลยา (ปรมาจารย์ ตำนาน น้ำมนต์ดอกบัวบาน) เสกให้ด้วย
ครูบาอินทจักร วัดน้ำบ่อหลวง (พี่ชายแท้ๆ ของครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้า)
ครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้า
ครูบาบุญทึม วัดจามเทวี (ลูกศิษย์ครูบาศรีวิชัย ที่หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)ท่านเคยเล่าว่า สมเด็จองค์ปัจจุบันท่านกำชับ ให้ไปตามหาพระที่ชื่อทึมให้เจอ)

สำหรับหลวงพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)นั้น ท่านได้พุทธาภิเษกวัวธนูชุดนี้หลายครั้งหลายคราวมาก
เพราะท่านเดินทางไปทอดกฐินที่วัดโขงขาวเป็นประจำทุกปี (จากความสัมพันธ์ ในอดีตที่ท่านเคยเล่าว่า สมัยเสวยพระชาติเป็นพระเจ้าพรหมมหาราช อัฐธาตุของท่านเก็บไว้ที่วัดโขงขาวแห่งนี้ และในอดีตนั้นหลวงพ่อบุญรัตน์คือราชโอรสฝาแฝดของท่าน)

หลวงพ่อบุญรัตน์ท่านเพิ่งตัดสินใจ นำวัวธนูชุดนี้ออกมาให้ทำบุญกัน โดยในส่วนของกล่องนั้นเพิ่งได้สั่งทำขึ้นไม่นานนี้ (วัวธนูชุดนี้เนื่องจากถูกเก็บมาแบบไม่มีกล่อง ทำให้วัวธนูชุดนี้ บางองค์ มีสนิมขึ้น)

ปล. เนื่องจากหลวงปู่คำแสนสั่งให้เก็บวัวธนูชุดนี้ไว้ก่อน ภายหลังหลวงพ่อบุญรัตน์ได้จัดสร้างวัวธนู ขึ้นมาอีก 2-3 ครั้ง แต่ไม่ทันหลวงปู่ หลวงพ่อ แบบวัวธนูชุดนี้

สรุปวัวธนูชุดนี้ ได้รับการอธิษฐานจากพระเถระดังต่อไปนี้

1. หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล (ลพ.ฤาษี เคยกล่าวว่า วัวธนู ต้องหลวงปู่คำแสน)
2. หลวงปู่ชุ่ม วัดวังมุ่ย (ท่านสามารถเข้านิโรธได้ทั้ง 4 อิริยาบถ)
3. หลวงปู่คำแสน วัดสวนดอก (รูปนี้ก็เย็นแล้ว จบกิจ)
4. หลวงปู่ชัยวงศา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม (พระมหาโพธิสัตว์ อดีตฤาษีวาสุเทพ ผู้สร้างพระรอดในตำนาน)
5. หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) (พระผู้มากบารมี อยู่ในใจหลายๆ คน)
6. หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง (พระผู้ทรงอภิญญาแก่กล้า)
7. หลวงปู่เส่ง วัดกัลยาฯ (ปรมาจารย์น้ำมนต์ดอกบัวบาน)
8. หลวงปู่ครูบาพรหมจักร วัดพระพุทธบาทตากผ้า (มหาเถระแดนล้านนา)
9. หลวงปู่ครูบาอินทจักร วัดน้ำบ่อหลวง (รูปนี้บารมีมาก เก่งมาก แต่คนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักท่านกัน)
10. หลวงปู่บุญทึม วัดจามเทวี (ลูกศิษย์ครูบาศรีวิชัย และเป็นพระที่สมเด็จองค์ปัจจุบันท่านกำชับหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)ให้ตามหา)

 

ในความคิดผมนะครับ
เป็นดาบสองคม วันไหนทำผิด หรือผิดกฏอะไรสักอย่าง
ต้นกล้วยหลังบ้านข้างบ้าน โดนขวิดหมด (ญาติห่างๆ ผมเลี้ยง)
คนนอกที่ไม่ใช่ครอบครัว มาพักทีบ้านก็ไม่ได้
ถ้าอยากเลี้ยงให้หาดีๆ ถ้าสร้างความรำคาญใจให้คนบ้านไกล้เรือนเคียง
ก็อาจจะลองเล่นอะไรกันนิดหน่อย

 

ผมก็มีครับ วัวธนูของหลวงปู่นิ่มปี55 วัดพุทธมงคล สุพรรณบุรี มีด้ายแดงผูกที่คอด้วย ตัวเล็กแบบพกพาแต่ผมบูชาไว้ที่หอพักคับ ถวายน้ำให้แก้วนึงแค่นั้นเอง ไม่อันตรายครับเพราะเป็นทางพุทธคุณครับรุ้นของผมไม่มีฟางเสกมาครับ ถ้าจำไม่ผิดรุ่นแรกๆๆๆจะมีฟางปลุกเสกมาให้ในกล่องด้วย1อันครับ