สวด ภาวนา ในชีวิตประจำวัน ฉบับมนุษย์เงินเดือน

ธรรมจากชามก้วยเตี๋ยว


ระยะทางหลายหมื่นกิโลเมตรกับการเดินทาง แปรผันตามเวลาหลายพันวันที่ผ่านไป การเดินทางบนเส้นทางที่หลวงตาเมตตาพาไปตามสถานที่ต่างๆทั่วประเทศไทย เพื่อสร้างประโยชน์ หลายปีก่อน ล้อหยุดหมุน ริมทางหลวง หลวงตาลงมาฉันเพล ณ ร้านข้างทางระหว่างเดินทาง ง่่ายๆเพื่อหล่อเลี้ยงสังขาร

หลวงตาฉัน เส้นหมี่ลูกชิ้นน้ำใส ระหว่างรอ หลวงตาชี้ไปที่ชามเปล่า ที่เค้ากำลัง ลวกเส้นแล้วใส่น้ำซุบ เอ็งเห็น ไหม ก๋วยเตี๋ยว ก็เหมือนชีวิตคน ชามที่ใส่ก็เหมือนจิต เดิมไม่มีอะไร เราใส่เส้น ลูกชิ้น ผักและน้ำซุบลงไป คละคนกันไป ได้ชื่อว่า คน มีทุกอย่างคนกันอยู่รวมเป็นรสชาติ ความวุ่นวายในวังวน สุข ทุก หลากหลายเรื่องราว เอ็งดูพวกเราที่มาสิ บางคนสั่งก้วยเตี๋ยวแห้ง บางคนสั่งต้มยำ บางคนกินเกาเหลา หลากหลายตามจริตความชอบ แต่ทุกชามที่ใส่ ไม่มีชามเปล่า ต้องใส่สิ่งต่างๆลงไป ถึงออกมาเป็นเรื่องราวความชอบที่เรากินเข้าไป ท้ายที่สุดพอเรากินเสร็จ ชามที่เต็มไปด้วยเรื่องราวที่เราใส่เข้าไปก็หมด กลายเป็นชามเปล่าๆ คนเอาไปล้างแล้วก็ใส่ใหม่ วนไปแบบนี้เรื่อยไป ชีวิตคนก็เหมือนกัน เริ่มจากชามเปล่า ใส่เรื่องราวของปรุง สิ่งปรุงแต่งต่างๆ พอเวลาผ่านไป เปลี่ยนแปลง ดับหายไปเหลือเพียงชามเปล่า ก็ไปเหมือนการเกิด ดับ วนเวียนเช่นนี้ไปไม่มีวันจบ ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเรา ล้วนสะท้อนบอกเล่าเรื่องราวต่างๆให้ข้อคิดจากธรรมชาติให้เราพิจารณาตลอดเวลา มองเห็นเป็น พิจารณาเป็น จิตก็จะมีกำลัง พิจารณาให้เกิดปัญญา ปัญหาก็จะหมดไปเอง ค่อยๆลดและล่ะไปเอง หมั่นพิจารณา สังเกตเรื่องราว เพื่อให้เกิดปัญญา ชีวิตและจิตก็จะพัฒนาไปเอง นี่คือความไม่ประมาทในชีวิต

ก้วยเตี๋ยวนำมาถวายพอดี หลวงตาหันมายิ้มแล้วบอกว่า มาทำหน้าที่ที่ต้องทำ ฉันเพื่อให้ของในชามนี้หายไป เปลี่ยนจากในชามนี้ มาสู่ในร่างกายนี้ จะได้มีแรงกายเดินทางไป สวดมนต์ ส่งวิญญาณกัน

หลวงตาหัวเราะแล้วบอกว่า นี่แหล่ะธรรมชาติ ไม่กินไม่ได้ ร่างกายมันเรียกร้องแล้ว หลวงตาหันมายิ้ม เอ็งจำไว้ล่ะ กินมากก็ต้องยิ่งทำประโยชน์ให้มาก เบื่อก็ต้องทำ ขี้เกียจก็ต้องทำ ทำให้เป็นนิสัย เป็นความเคยชิน ทำดีสร้างประโยชน์

 

สวดมนต์ทุกวันกับนั่งสมาธิอย่างไหนจะดีกว่ากัน :

ถาม : เราสวดมนต์ทุกวันกับนั่งสมาธิอย่างไหนจะดีกว่าคะ ?

ตอบ : ถ้าสวดมนต์เป็นก็คือนั่งสมาธินั่นแหละ แต่เป็นสมาธิขณะที่เราทำอย่างอื่นด้วย ส่วนการนั่งสมาธิถ้าไม่ใช่คล่องตัวจริงๆ ยังสู้สวดมนต์แล้วทรงสมาธิไม่ได้ เพราะว่าการที่เราทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วทรงสมาธิได้ กับการที่เรานั่งสมาธิเฉยๆ ความสำเร็จและความสามารถเป็นคนละระดับกัน....

นั่งเฉยๆ ได้สมาธิ ถ้าขยับอาจจะหลุดไปเลย แต่ถ้าเราทำอย่างอื่นแล้วทรงสมาธิได้ สมาธิก็จะอยู่กับเราได้นาน ฉะนั้น..ถ้าเราสวดมนต์ยาวๆ จนทรงสมาธิทรงตัวได้ ต่อไปก็ทำอย่างอื่นไปด้วยได้

ถาม : เวลาสวดแล้วจิตสงบมั่นคงดีค่ะ

ตอบ :การสวดมนต์ถ้าเราทำเป็นถึงพระนิพพานได้ อันดับแรก ก็คือ สมาธิขั้นต้นต้องได้แน่นอน ถ้าสมาธิไม่ทรงตัวเราจะสวดผิด อันดับที่สอง ถ้าตั้งใจที่จะทรงฌาน #ใช้คำสวดทั้งหมดเป็นคำภาวนา #เท่ากับว่าเราภาวนาโดยใช้คาถาทั้งบท แต่เป็นคำภาวนาที่ยาวหน่อย จนกระทั่งสมาธิสามารถทรงตัวได้ตามที่ต้องการ

อันดับต่อไป ถ้าจะทำทิพจักขุญาณ เวลาสวดมนต์ให้นึกถึงคำสวดมาเป็นคำๆ#ถ้าเห็นตัวหนังสือได้ชัดเท่าไร #เราก็จะเห็นผีเห็นเทวดาได้ชัดเท่านั้น ท้ายสุด #ถ้ายกจิตขึ้นพระนิพพานได้ #ให้ยกจิตขึ้นไปสวดถวายพระพุทธเจ้าข้างบนเลย #ตายตอนนั้นก็อยู่บนพระนิพพานเลย เพราะฉะนั้น..อย่าไปคิดว่าแค่สวดมนต์ สำคัญว่าเราทำได้แค่ไหน ถ้าเราทำเป็น ประยุกต์ใช้เป็น #แค่สวดมนต์ไปพระนิพพานได้สบาย

ถาม : สวดมนต์บทใดก็ได้ ?

ตอบ : อะไรก็ได้ ยิ่งสวดเยอะยิ่งดี อย่างน้อยขณะที่เราสวดอยู่ #เราก็ทำความชั่วไม่ได้ ทำความชั่วทางกายไม่ได้ เพราะนั่งอยู่ตรงนั้นต่อหน้าพระ ทำความชั่วทางวาจาไม่ได้ เพราะปากต้องสวดมนต์ อย่างเก่งก็นึกแช่งคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง เป็นเพียงความชั่วทางใจเล็กๆ เท่านั้น

สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
ณ บ้านวิริยบารมี ต้นเดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๖

 

ถ้าเราเข้าใจ เราจะไม่ยินดียินร้ายกับพวกที่ติด (ทางโลก)ต่อให้รวยล้นฟ้า สู้เอ็งสวดมนต์ชั่วโมงนึงยังไม่ได้เลย เอ็งสวดชั่วโมงนึง กิเลส ตัณหา อุปทานไม่มี เหลือมโนกรรม ถ้าเอ็งสวดไปนานๆ ความคิดพวกนี้มันก็ไม่เกิด สวดหลายๆ ปี จิตเอ็งก็จะเริ่มเบา ความสุข คือความสงบ มันเหนือกว่าความสุขในโลกอีก (หลวงตาม้า ตอบปัญหาธรรมะ 20/09/2560)