เรื่องเด่น อภิญญารักษา เอดส์!

ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ

 

ยากที่จะเชื่อ

ถ้าเป็นเช่นนั้น ขอความเมตตาจากคุณลุง

ช่วยเมตตาสงเคราะห์ ที่วัดพระบาทน้ำพุ

 

สมาธิรักษาโรคได้จริง แต่อาจจะต้องมีปัจจัยอื่น ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องหรือสนับสนุนด้วย ในการแพทย์สมัยใหม่ มีการรักษาโรคบางโรคด้วยสมาธิ ในสหรัฐอเมริกามีสถาบันวิจัยหรือศูนย์รักษโรคด้วยสมาธิ โรคที่รักษาหรือบันเทาได้ด้วยสมาธิ ได้แก่ ความดัน โรคหัวใจ มะเร็ง (เฉพาะบางกรณี หรือบางคน) ฯลฯ ในบ้านเรา ที่วัดคำประมง จังหวัดสกลนคร มีศูย์รักษาโรคมะเร็งด้วยสมาธิ+ระบบผสมผสาน จากข้อมูล คนที่เป็นมะเร็งชนิดรุนแรงหายขาดประมาณ ๓๐% ของจำนวนคนไข้ / ในทางวิทยาศาสตร์ สมาธิรักษาโรคได้อย่างไร ขณะเข้าสมาธิ เมื่อใจสงบ (มีหลายระดับ เช่น เป็นระดับฌาน อาจจะฌานต้น ๆ ก็โอเคแล้ว) กายก็จะสงบด้วย อากาศหรือออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายได้น้อย ถึงน้อยที่สุด เราไม่มีกิจกรรมใด ๆ ที่ต้องใช้พลังงาน กลไกเมตาโบลิซึมต่าง ๆ ก็ผ่อนลง จนลดลงเหลือต่ำสุด เมื่อไม่มีกิจกรรมหรือเหลือต่ำสุดก็ไม่จำเป็นที่ร่างกายจะสังเคราะห์สารใดซึงต้องใช้พลังงาน และเอนไซม์ต่าง ๆ เป็นหลัก นั่นหมายถึง ยีนเทุกยีนปิดเกือบหมด ถ้าคงสภาพนี้ไว้ให้นาน ระยะหนึ่งระบบนี้จะยิ่งแนนแน่นหรือเคลียของใช้เก่าในเซลล์หรือสิ่งที่ร่างกายจะต้องใช้หมด ดังนั้นระบความผิดปกติต่าง ๆ จะถูกหยุดหรือระงับลง พอเราถอนออกจากสมาธิ ระบบต่าง ๆ ก็จะเริ่มทำงานใหม่เหมือน reset หรือ restart ระบบ ระบบต่าง ๆ ก่อนหน้านี้ที่เคยรวนก็จะหายไป ร่างกายก็จะเข้าสู่ระบบปกติ ดังนั้นโรคบางโรคก็บรรเทาไป เช่น ถ้าทำสมาธิบ่อย ๆ ทำไมมะเร็งหาย เพราะสมาธิทำเป็นการลดเมตาโบลิซึมของระบบร่างกายทุกส่วน อัตราการสังเคราะห์โปรตีนและสารต่าง ๆ ลดต่ำลง เซลล์มะเร็งก็ไม่โต ยิ่งทำบ่อย ๆ ยิ่งได้ผล / เขียนเท่านี้ก่อน...

 

การที่ร่างกายผิดปกติหรือมีโรคภัยไข้เจ็บ ก่อนมันจะแสดงอาการออกมา มันจะต้องส่งผลทางชีวเคมีก่อน คือ เมตาโบลิซึมผิดปกติ ไม่ว่าจะเป็นโรคที่เกิดจากเชื้อโรค ได้รับสารพิษ หรือโรคที่เกิดขึ้นเองเนื่องจากความผิดปกติของระบบร่างกาย ฯลฯ เมตาโบลิซึมผิดปกติคืออะไร คือ สารเคมีในร่างกายทำงานผิดปกติ ทำไมมันผิดปกติ ก็เพราะ มันไม่เหมือนเดิม เช่น โครงสร้างไม่เหมือนเดิม หรือ มีสารนั้นมากไป น้อยไป หรือไม่มีเลย คือเหมือนระบบกลไกของร่างกายมันรวน / แก้ไขได้โดยการทำสมาธิ สมาธิจที่ละเอียดระดับฌาน ออกซิเจนจะเข้าสู่ร่างกายน้อยลง ๆ ๆ เพราะลมหายใจละเอียดและเบา เมตาโบลิซึมกิจกรรมในเซลล์ก็ค่อย ๆ ลดระดับลงเนื่องจากอกซิเจนลดต่ำลงพลังงานเคมีก็น้อยลงด้วย /ถามว่าทำไมออกซิเจนน้อยทำไมถึงอยู่ได้ ก็ระบบต่าง ๆ มันสมดุลกันคือกิจกรรมในเซลล์ก็จะลดลงด้วย (ไม่ใช่ว่าร่างกายทำงานหนักแบกหามวิ่งหรืออกกำลังกายแล้วมีออกซิเจนน้อย อย่างนั้นตายแน่ เห็นไมทำไมออกกำลังกายมาก ๆ จึงต้องหายใจมากเพราะต้องการออกซิเจนไปสร้างพลังงานมาก) พอออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายน้อย ระบบต่าง ๆ ก็ผ่อนลง จนเกือบจะหยุด ก็เหมือนเรารีเซ็ตระบบ พอถอนออกจากสมาธิมันก็เริ่มต้นทำงานใหม่ด้วยระบบที่ปกติ ระบบที่รวนต่าง ๆ ก็ถูกแก้ไขไป สารเคมีต่าง ๆ ที่ร่างกายเริ่มสร้างขึ้นมาใหม่อีกที มันก็สร้างออกมาได้ปกติทั้งปริมาณและคุณภาพ ร่างกายก็เป็นปกติ (นึกถึงการรีเซ็ตเครื่องคอมพิวเตอร์ไหม แบบนั้นแหละ มันรวนเพราะระบบมันผิดปกติก็ต้องเริ่มใหม่)

 

ตัวอย่าง ครั้งหนึ่ง ไข้ขึ้น ตัวร้อน ปวดหัว น้ำมูกไหล บนศาลาวัดเงียบสงบดีไม่มีคน เลยเข้าสมาธิจนลมหายใจละเอียด ความรู้สึกละเอียดจนรู้สึกว่าตัวหายไป (รู้สึก) รู้แต่สุขอยู่ เวลาเพียงไม่นาน (ประมาณไม่ถึง ๑ นาที) จากนั้นค่อย ๆ ถอนออกจากสมาธิ พอออกจากสมาธิ ร่างกายก็จะเป็นปกติทุกประการ ไข้หาย หายปวดหัว น้ำมูกหยุด ฯลฯ นี่คือตัวอย่างความอัศจรรย์ของสมาธิ มันไวมากนะ ไวมากกว่าการกินยาแก้ไข้ เหมือนว่าไข้หายภายในเสี้ยววินาที

 

555555 คุณ username วรกันต์ สมาธิมีหลายขั้นครับผม เอาเป็นว่าแค่เรารู้จักสมาธิแค่ญาณ 1 อย่างหลวงปู่สอนเราก็เริ่มรู้จัก คำว่าสมาธิแล้วครับผม แต่คนที่สักแต่พูดก็เพียงพูด ครับผม เพราะเขาไม่เคยเข้าไปจุดนั้นจริงๆ อีกประการคือพระอรหันต์ที่คุณวรกันต์พูดถึงบางองค์ท่านรู้ถึงว่าระท่านแล้ว และถ้าท่านเป็นถึงอรหันต์ก็รู้อยู่ว่าท่านตัดได้หมดแล้ว ซึ่งแค่เรื่องร่างกาย หรือความตาย แล้วเมื่อท่านรู้ ท่านจะยื้ออยู่ทำไมหล่ะครับผม แต่ถ้าบำเพ็ญแบบพระโพธิสัตว์ว่าไปอย่าง เพราะท่านต้องทำให้ทุกวินาที ของท่านมีค่ามากที่สุดครับผม จิตที่มีพลังจริงๆอ่ะสามารถข้ามชาติข้ามภพไปได้เลยนะครับผมอย่าลืมแค่เรื่องโรคในโลกนี้จิ๊บอยู่แล้วสำหรับท่านที่ฝึกได้ถึงขั้นอภิญญาจริงๆครับผม

 

คุณอภิมารครับผม ส่วนมากคนท่านที่มาโปรด มักจะมีบุญสัมพันธ์กันครับผม ท่านถึงมาชี้ให้ แต่การล่วงกรรมผู้อื่น ถ้าไม่เจ๋งจริงๆหรือไม่มีจิตเมตตาเหมือนพระโพธิสัตว์ท่านก็ไม่ทำหรอกครับผม เหมือนอยู่ดี เอามือไปจุ่มในน้ำร้อนเดือด เปล่าประโยชน์ที่จะได้ครับผม ท่านถึงบอกเวลาภาวนาการใช้พระเครื่องหรือวัตถุมงคล แม้แต่ขอพร ว่าไม่เกินกรรม ไม่มีใคร ใหญ่เกินกรรมหรอกครับผม อยู่ที่ว่ายอมรับกรรมนั้นและอยู่กับกรรมนั้นอย่างมีความสุขหรือเปล่า นั่นคือคำตอบมากกว่าครับผม สาธุในธรรมครับผม