เบี้ยแก้ หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว

เข้ามากราบหลวงปู่เจือด้วยความเคารพยิ่ง
ตอนนี้ที่เสียดายก็คือทำมัย ผมถึงไม่เช่าเบี้ยแก้หลวงปู่ลูกเล็กๆเปลือยสักหน่อยจะได้เอาไปเลี่ยมห้อยคอให้ผมและครอบครัวแขวนบ้าง

 

เหมือนที่ของผมมีเลยครับ ได้มาประมาณปี 47-48 รู้สึกจะมีรอยจารอยู่ 3 ที่บนขอบเงิน

เคยได้ยินมาว่าถ้าเป็นเบี้ยเงินแบบนี้ สมัยนั้นยังไม่มีเก๊ใช่ไหมครับ พี่ puedpunon

 

ของผมก็เลี่ยมเงินสามห่วงแต่ใช้จนห่วงหักเลยเอาไปเลี่ยมทองหุ้มอีกชั้นครับ รับมาจากมือหลวงปู่

 

กราบหลวงปู่เจือ
เบื้ยเลี่ยมได้สวยครับ

 

น่าจะใช่ครับ เพราะคนที่ทำงานเบี้ยลักษณะนี้ของหลวงปู่เจือน่าจะมีคนเดียวคือช่างนวยครับ

 

เมื่อวานได้มีโอกาศไปเที่ยววัดกลางบางแก้วและได้เข้าไปชมในพิพิธภัณฑ์พระพุทธวิถีนายกได้ถ่ายรูปเบี้ยแก้หลวงปู่เจือมาฝากให้ดูกันครับ

 

ของผม มีเก็บอยู่สองลูกครับ ได้รับมาจากผู้ใหญ่ที่เคารพ ให้มาฟรีครับ ตั้งแต่หลวงปู่ยังไม่มรณภาพ ลูกหนึ่งพอกผงยาครับ อีกลูกไม่ได้พอกครับ

 

ยี่สิบปีก่อน ผมไปที่กุฏิริมน้ำ ของหลวงปู่เจือ
เด็กหนุ่มสองคนที่อยู่ในกุฏิบอกว่า หลวงปู่ไม่อยู่
จะเช่าอะไร ผมบอกว่า อยากได้เบี้ยครูตัวหนึ่ง
แต่เด็กหนุ่มทั้งสองบอกว่าไม่มี มีแต่ตัวเล็กธรรมดา
ผมไม่เอา เลยหันหลังจะกลับ พอดี หลวงปู่เจือ กลับจากกิจนิมนต์พอดี
ท่านทราบว่า ผมอยากได้เบี้ยครู จึงบอกว่ามีอยู่ตัวหนึ่ง
แล้วเข้าไปหยิบมาให้ผม ผมจะถวายเงินให้ท่าน
ท่านไม่เอา แล้วเดินเข้าห้องปิดประตู
ผมจึงเดินกลับไปที่รถ แต่เด็กหนุ่มสองคนเดินตามมา
แล้วบอกผมว่า พี่พันหนึ่งค่าเบี้ยครู ผมจึงหยิบเงินให้ไป
สงสัยว่า ข่าวลือ เรื่องเบี้ย ว่าต้องรับกับมือหลวงปู่ น่าจะจริง

 

เมื่อวันอาทิตที่แล้วผมพึ่งไปเที่ยววัดกลางบางแก้วมา ก่อนไปวัดได้แวะเยี่ยมลุงที่เป็นศิษย์ไกล้ชิดหลวงปู่เจือโชคดีได้เบี้ยแก้หลวงปู่จากท่านมาลูกนึงและแกได้สั่งว่าห้ามไปเช่าข้างนอกเด็ดขาดถ้าไม่แน่ใจจริงๆ พอไปถึงวัดก็พบแผงพระประมาณ 3-4แผงมีเบี้ยแก้บอกเป็นของหลวงปุ่เจือวางให้เช่ามากมายครับซึ่งผมก็ได้แค่ไปหยิบดูแล้วลองเทียบกันกับของที่ลุงให้มา เขย่าฟังเสียงปรอทและน้ำหนักบอกได้เรยครับ ว่าคนละอารมณ์กันเรยจริงๆ ฉะนั้นผู้ที่คิดจะหาเช่ามาบูชาผมบอกได้เรยครับว่าควรศึกษาให้ดีและหาจากแหล่งที่เชื่อถือได้จริงๆ

 

ภาพแผงพระหน้าพิพิธภัณฑ์พระพุทธวิถีนายก ถ่ายมาแบบเห็นๆครับมีเบี้ยแก้หลายแบบให้เลือก555เช่าหาควรศึกษาให้ดีนะครับ

 

อยากรู้ว่า เบี้ยแก้หลวงปู่ของแท้เขย่าแล้วเสียงเป็นอย่างไรคะ ไม่มีความรู้เรื่องเบี้ยน่ะค่ะ แต่มีเบี้ยของหลวงปู่อันนึง

 

ส่วนตัวผมสักเกตุจากการถักเป็นอย่างแรกครับการถักต้องละเอียดแข็งแรงและแน่นหนาครับถ้าผ่านตามาหลายๆลูกจะจำได้ครับ สองดูการลงรักครับควรเลือกลูกที่ลงรักหนาๆไม่เลอะเทอะดูเป็นระเบียบครับบางลูกที่ทำเลียนแบบมาใหม่อาจมีกลิ่นแรงอย่างเห็นได้ชัดบางทียังรู้สึกเหนียวๆมืออยู่เรยก็มีครับผมจะเลือกเฉพาะลูกที่กลิ่นไม่ค่อยมีหรือแทบไม่มีกลิ่นเรยคือผ่านเวลามานานสักหน่อยไม่ไช่พึ่งจุ่มมาหมาดๆดูความแห้งของรักที่ลงมา จากนั้นดูที่น้ำหนักครับถ้าลูกใหญ่แล้วเบาไม่หน่วงมือควรหลีกเลี่ยงครับ แล้วก็ลองเขย่าไกล้ๆหูดูครับฟังเสียงปรอทถ้าดังแครกๆของเก๊มีถมไปครับแต่ก็ไม่ไช่ทั้งหมด ส่วนใหญ่ผมจะเลือกลูกที่มีเสียงคล้ายๆเสียงน้ำกระฉอกวิ่งอยู่ในเบี้ยชัดเจนครับ...แต่ละสำนักก็อาจจะแตกต่างกันไปด้วยนะครับทั้งนี้ทั้งนั้นเท่านี้ก็ยังไม่พอครับ เพราะเบี้ยหลวงปุ่มีหลายรุ่นยุคต้นถึงยุคปลายมีทั้งเบี้ยเปลือย,เบี้ยหุ้มเงินและแบบถักวิธีการดูก็จะแยกย่อยกันไปอีก จะเช่าหาควรทราบที่มาที่ไปให้ชัดเจนและไว้ใจได้ครับ ตัวผมเองยังไม่กล้าเช่าจากที่ไหนเรยครับโชคดีที่ขอแบ่งจากคุณลุงที่ไกล้ชิดหลวงปู่ได้ครับ..ตัวผมเองก็ไม่ไช่เซียนครับแค่สังเกตุไปเรื่อยนะครับลองฟังแนวทางของท่านผู้รู้ต่อไปครับ

 

เบี้ยแก้ของหลวงปู่เจือนี้ ถ้าปรอทรั่วออกมาบางส่วนยังใช้บูชาติดตัวได้ไหมครับ...

 

ได้ครับ...เคยถามหลวงปู่แล้วครับ

 

""""""""""""""""""
ขอบคุณครับ....

 

ขอบคุณค่ะที่มาให้ความกระจ่าง คือข้าพเจ้าเอาเบี้ยแก้มาเขย่าดูได้ยินเสียงเหมือนมีน้ำชัดเจน ก็เลยสงสัยเพราะได้ยินมาว่าข้างในเบี้ยแก้เป็นปรอท แต่ก็ไม่เคยรู้ว่าเสียงปรอทมันเป็นอย่างไร ข้าพเจ้ามีเบี้ยแก้ของหลวงปู่อยู่ลูกเดียว ก็เลยงงว่าทำไมมันมีเสียงเหมือนน้ำ ก็เลยคิดไปเองว่าสงสัยเบี้ยแก้อันนี้ ข้างในคงมีน้ำอยู่ไม่ใช่ปรอท ตัวข้าพเจ้าเองก็ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่เจือ เสียดายมากที่ไปหาท่านช้ามากก่อนท่านมรณะภาพไม่กี่เดือน และประสบกับเหตุการณ์ที่ทำให้นับถือท่านสุดหัวใจ ไว้จะมาเล่าให้เพื่อนๆและพี่ๆวันหลังค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

 

....................
จะรอติดตามนะครับ

 

ช่วยดูให้หน่อยครับ เช่ามาจากคนรู้จัก.....เขาบอกว่ารับมากับมือหลวงปู่ และหลวงปู่ท่านปิดทองให้ ประมาณปี 38-39 ครับ จากนั้นก็เก็บใว้บนหิ้ง จนฝุ่นเกาะเต็มเลยครับ สังเกตุเบี้ยยังมีฝุ่นอยู่เยอะมากครับ

 

มาแล้วค่ะ เริ่มต้นที่อาเขยอยู่ที่วัดไร่ขิงได้โทรศัพท์มาถามข้าพเจ้าว่า เห็นชอบทำบุญและเก็บสะสมวัตถุมงคล มีเบี้ยแก้หลวงปู่เจือหรือยัง น่าจะเก็บใว้นะเพราะหลวงปู่แก่มากและช่วงนี้ก็อาพาธบ่อย ข้าพเจ้ากับน้องสาวเลยชวนกันไปวันรุ่งขึ้นเลย ไปแวะรับอาเขยกับเพื่อน อาเขยบอกว่าเพื่อนเคยอยู่รับใช้หลวงปู่เลยชวนไปกราบหลวงปู่ด้วยกัน พอไปถึงกุฎิริมน้ำ เดินเข้าไปในกุฏิ เห็นหลวงปู่นอนอยู่ แล้วลูกศิษย์ที่ดูแลอยู่ก็พยุงให้ท่านนั่ง หลวงปู่ผอมมาก ถ้าใครเคยไปที่กุฏิท่านจะเห็นว่ามีข้อความว่า หลวงปู่ชราภาพมากอย่ารบกวนหลวงปู่นาน ห้ามจารหัวและอะไรอีกมากมาย ในสายตาข้าพเจ้ามองว่าหลวงปู่อาพาธมากเพราะเห็นว่าท่านไม่มีแรงเลย แต่ท่านมีเมตตามากยิ้มแย้มแจ่มใส ท่านจารหัวรดน้ำมนต์ให้ ท่านทำให้ทุกอย่างที่เขียนห้ามไว้ที่ผนัง ส่วนเบี้ยแก้ เพื่อนของอาเค้าเข้าไปคุยกับลูกศิษย์ที่ดูแลหลวงปู่ก่อนเข้าไปหาหลวงปู่ว่าพาเพื่อนกับหลานมากราบหลวงปู่ และขอบูชาเบี้ยแก้ด้วย ให้เอาเบี้ยมาให้เลือก เค้าก็เอาเบี้ยมาให้เลือก ข้าพเจ้าเลือกตามฐานะคือเลือกเบี้ยสองห่วงลูกใหญ่ 700บาท น้องสาวเลือกเบี้ยลูกเล็กเลี่ยมเงิน เหมือนภาพที่มีคนนำมาลงข้างบน แล้วเอาไปให้หลวงปู่ลงให้อีกที หลวงปู่เอาพระผงในย่ามมาแจกอีกคนละองค์ เสร็จแล้วข้าพเจ้าก็รีบชวนทุกคนออกให้หลวงปู่พักผ่อนต่อ แล้วก็ออกจากวัดแวะส่งอาและเพื่อนๆอาแล้วก็กลับกรุงเทพ ตอนเดินออกจากกุฏิหลวงปู่ข้าพเจ้าก็แอบมองหลวงปู่อีกเห็นลูกศิษย์ค่อยๆประคองหลวงปู่ให้นอนลง ซึ่งแปลว่าหลวงปู่ไม่มีแม้แต่แรงจะเอนหลังนอนด้วยตัวเอง ตัวข้าพเจ้าเองกลับมาบ่นกับน้องสาวที่บ้านว่า เราบาปกันเนอะ หลวงปู่อาพาธมากขนาดนี้ยังพากันไปรบกวนเวลาพักผ่อนท่านอีก และไปกราบเฉยๆ ไม่ได้ซื้อของบำรุงร่างกายไปถวายท่านเลย ซึ่งปกติข้าพเจ้าเวลาไปกราบพระจะเตรียมของไปถวายตลอด แต่ไปหาหลวงปู่กระทันหัน และไม่รู้ว่าทันอาพาธอยู่ กลับมาบ้านแล้วข้าพเจ้าก็คิดอยากไปกราบขอขมาหลวงปู่และอยากซื้อรังนกไปถวายหลวงปู่ หลวงปู่จะได้หายจากอาพาธเร็วๆ แต่ชวนใครก็ไม่มีใครพาไป สักประมาณเดือนนึงมั้งข้าพเจ้าก็ฝันเห็นพระแก่ๆผอมๆองค์นึง ลอยมาในท่านั่งสมาธิ แต่หน้าท่านยิ้มมาพูดว่า จะทำอะไรให้รีบทำ รออยู่จะไปแล้ว พอตื่นแล้วข้าพเจ้าก็เล่าให้น้องสาวฟัง ว่าสงสัยข้าพเจ้าจะกินมากฝันมาก แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้นึกถึงอีกเลยเพราะได้ข่าวว่าหลวงปู่หายจากอาการอาพาธแล้ว ยังเดินทางไปปลุกเสกวัตถุมงคลตามที่ต่างๆ แต่พอปลายปีข้าพเจ้าก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ว่าถ้าเป็นจริงเราจะบาปเยอะมั้ยเนี่ยที่ทำให้พระรอ ก็เลยพนมมือแล้วตั้งจิตระลึกถึงพระองค์ในฝัน ว่าไม่ต้องรอหนูแล้วหนูคงไม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจแล้ว แล้วปีใหม่ข้าพเจ้าก็ไปอุบลกับครอบครัว อาทิตย์นึง พอกลับมาจากอุบลก็ได้รับข่าวว่าหลวงปู่เจือมรณะภาพ ข้าพเจ้าพอทราบข่าวก็เสียใจว่ายังไม่มีโอกาศไปกราบท่านอีกเลย บอกเลยว่าในสายตาข้าพเจ้ามองว่าหลวงปู่เป็นพระเกจิดังคงเข้าถึงตัวท่านยาก ไม่คิดว่าท่านจะมีเมตตามากไม่บ่นไม่ว่าลูกศิษย์สักคำว่ามารบกวนการพักผ่อนท่าน ทั้งๆที่ท่านอาพาธมากจนไม่มีแรงท่านยังยิ้มแย้มแจ่มใสให้ลูกศิษย์ สาธุลูกช้างน้อยขอกราบหลวงปู่ด้วยความเคารพจากใจ สิ่งใดที่เล่ามาหากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยค่ะ โปรดใช้วินิจจารณญาณในการอ่านนะคะ

 

ภาคสองค่ะ หลวงปู่ท่านเสียต้นปี พอปลายปีไข้หวัด2011 ก็ระบาด หลานชายไปติดมาจากโรงเรียน ข้าพกอดหลานชายแล้วก็กลับบ้านตัวเองแล้วรู้สึกปวดศรีษะมากก็เลยกินยาแก้ปวดแล้วนอนพัก พอสักสองทุ่มน้องสาวโทรมาบอกว่าหลานชายป่วยเป็นไข้หวัด2011 ตอนนี้นอนอยู่ที่โรงพยาบาลสองคนแม่ลูก และถามว่าเจ๊เป็นไรบ้างเปล่า เห็นกอดหลานอยู่ตอนเย็น ข้าพเจ้าเลยเล่าอาการป่วยว่าเป็นอย่างไรบ้างให้น้องสาวฟัง น้องสาวเลยให้คนขับรถเอายาต้านไวรัสมาให้ แล้วบอกว่าอาการที่ข้าพเจ้าเป็นคืออาการไข้หวัดตัวนี้แน่นอน ให้ข้าพเจ้ารีบกินยาต้านไวรัส เพราะข้าพเจ้ามีโรคประจำตัวคือเป็นโรคภูมิแพ้ ถ้ากินยาแล้วอาการไม่ดีขึ้นให้ไปโรงบาล อย่านอนใจเพราะหมอบอกว่าถ้าคนมีโรคประจำตัวเช่นภูมิแพ้ เบาหวาน จะอันตรายมากต้องได้รับยาต้านไวรัสโดยทันทีไม่งั้นอาจเสียชีวิตได้ กินยาแล้วสักพักข้าพเจ้าก็รู้สึกว่าหายใจทางรูจมูกไม่ได้ ต้องหายใจทางปาก เพื่อนข้าพเจ้าได้โทรศัพท์มาคุยและบอกว่ามีเบี้ยแก้หลวงปู่เจืออยู่ไม่ใช่เหรอ ให้เอาเบี้ยมาวางที่ศรีษะ ข้าพเจ้าก็เอาเบี้ยออกมา ตั้งใจระรึกถึงหลวงปู่แล้วท่องคาถาที่แนบมากับเบี้ย เสร็จแล้วเอาเบี้ยวางไว้ที่หน้าผาก รู้สึกว่าเบี้ยเย็นมาก แล้วก็หลับไป พอตื่นเช้ารู้สึกว่าดีขึ้น อาการไม่แย่เหมือนวันแรก กินยาต้านไวรัสอีกสองวันก็หาย เพราะหมอให้กินยาต้านไวรัสแค่สามวัน มีเพื่อนสนิทอีกคนนึงใส่ถุงมือเอาข้าวมาส่งให้หน้าประตู เพราะว่าข้าพเจ้าอยู่ห้องคนเดียว แฟนไปต่างจังหวัดสองอาทิตย์ ถ้าใครเคยกินยาต้านไวรัสตัวนี้จะรู้ว่ายาแรงมาก กินแล้วทรมานมาก ร่างกายแทบรับไม่ไหว คิดเลยว่าตกลงตูจะตายเพราะโรค หรือตายเพราะยาฟะนี่ รอดมาทุกวันนี้เพราะบารมีหลวงปู่แท้ๆ ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นเบี้ยสั่นนะ เพราะว่าเบี้ยลูกใหญ่และหนักมากไม่เคยพก เก็บอย่างเดียวจริงๆ หลวงปู่ท่านไม่ธรรมดาเลยจริงๆ หลวงปู่เลยเป็นครูบาอาจารย์อีกองค์นึงที่ลูกษย์คนนี้ยังระลึกถึงอยู่เสมอไม่เคยลืมสาธุ ขอกราบนมัสการหลวงปู่เจือด้วยความเคารพ ใครมีประสบการณ์ก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ข้าพเจ้าไม่ได้พกติดตัวเลยประสบการณ์น้อย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ