เมื่อเวรกรรมไล่ล่าดาราดัง..คุณปรียานุช ปานประดับในรายการเจาะใจ

ผมเองก็เป็นโรคภูมิแพ้ (หอบหืด และโพรงจมูกอักเสบ)
สวดมนต์+ทานมังสะวิรัติ
มีทฤษฎีเชิงโภชนบำบัดอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์ที่ http://www.drweil.com
ว่าการงดเนื้อ นม ไข่ ช่วยลด แก้ ปัญหาได้อย่างไร
มีเพื่อน พยาบาล 2 คน เป็น auto-immunity ตอนนี้ควบคุมอาการได้เกือบ 100%
(ที่ไม่ได้ 100% น่าจะเป็นเพราะมีผลของยา steroids สะสมอยู่นาน)

 

ขอบพระคุณในธรรมทานอันยอดเยี่ยมของคุณปรียานุชครับ
ธรรมทาน เหนือกว่าและประเสริฐ กว่าทานทั้งปวงครับ

 

ดูจากคลิปแล้ว......

เธอน่าจะเป็นโรค SLE นะครับ
บวกกับการดำเนินวิถีชีวิตที่ผิดพลาดเช่น กินยานอนหลับติดต่อกันหลายปี

ฤทธิ์ของยาสะสมในตับแล้วส่งผลร้ายทำลายภูมิคุ้มกันธรรมชาติ
ถ้ายังขืนไปรักษาแบบแผนปัจจุบันรับรอง....เสร็จ

 

น่าสงสารจังเลยครับ ขอให้หายนะครับ เป็นกำลังใจให้

 

กรรมกำหนด<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
พระพุทธองค์ ทรงสอนไว้ว่า สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม<o></o>
บางที่มีคนสอนบ้าง แนะนำบ้าง เขียนเป็นหนังสือบ้าง แก้กรรมหนีกรรม สะเดาะเคราะห์ เพื่อให้พ้นความทุกข์นั้นๆ ทีนี้ลองมาดูซิว่า วิธีการเหล่านั้นก็หนีไม่พ้นการสร้างกุศล การปล่อยนกปล่อยปลา การทำบุญต่างๆ ก็เป็นไปตามหลักแห่งพระพุทธศาสนา การสร้างคุณงามความดีนั้นคือกุศล การปล่อยสัตว์ ไถ่ชีวิตสัตว์ นั้นก็เมตตากรุณา
ฉะนั้นมาดูซิว่า การเมตตาต่อผู้อื่น การสร้างคุณงามความดี ที่เรียกว่ากุศล ต้องมีสัมมาถิฐิเป็นหลักในการพิจารณา มีความถูกต้อง จิตที่ดี อาชีวะที่ดี มิตรที่ดี เป็นต้นเหล่านี้เป็นละวางแล้วแห่งความเห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ตัว รู้จักการเสียสละให้ผู้อื่น ก็เป็นทาน ทานก็เป็นบุญอย่างหนึ่งที่สำคัญมาก เมื่อรู้จักการให้ รู้จักเมตตากรุณา ย่อมจะลดความเห็นแก่ตัว(รู้จักหมายถึงว่าเข้าใจ เข้าถึง) ก็จะไม่ยึดติดความเป็นตัวตน ตัวกูของกู เรียกว่าอัตตา ไม่มีอัตตาก็ลดความอยาก อยากมี อยากเด่นอ ยากรวย อยากสวย อยากดี สารพัดอยาก ความอยากคืออะไรก็กิเลสอย่างหนานั้นเอง บางคนว่าชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรแล้ว พอแล้ว ขอแค่อยู่เป็นสุขสบาย ไม่เจ็บไม่ไข้ ไม่เดือดร้อนพอแล้ว นั้นแหละอยาก เพราะยังเห็นแก่ตัว ที่ว่ามาเหล่านั้นก็ความอยากดี
หากเข้าใจเข้าถึง ก็จะรู้ได้ว่านี่คือการพัฒนาตนให้สูงยิ่ง หมายความว่าสิ่งที่กระทำนี้ลดอย่างนี้ก็เป็นหนทางที่จิตได้สงบ ก็คือการเจริญภาวนา การสวดมนต์ การฟังธรรมก็ทำให้จิตสงบ สุดท้ายก็หนีไม่พ้น กาย วาจา ใจ เช่นนี้แหละ ซึ่งก็เป็นไปตามหลักคำสอนของพระพุทธองค์
มนต์ คาถา ใดๆที่อ้างกันเอามาว่าวิเศษ มั่นท่อง มั่นสวด เท่าอายุ เท่าวัน วันนั้นต้องคาถานี้ คาถาบูชาสิ่งนั้นสิ่งนี้ หวังเพียงยึดเอาสิ่งอื่นผู้อื่นเป็นที่พึง เมื่อไม่เป็นไปตามนั้นก็ว่าไม่แน่ไม่ศักดิ์สิทธิ์ แล้วทำไมไม่ทบทวนตนเองละ หวังพึ่งบารมีผู้อื่น ทำไมไม่สร้างบารมีของตนเองละ เราไม่เก่ง ไม่พอ ไม่ถึงบ้างละ แล้วถามท่านเหล่านั้นที่พยายามหวังพึงนั้นท่านสร้างได้ภายในวันเดียวหรือ มนต์คาถาที่ถูกต้อง คือการจับเอาหัวใจที่สำคัญของจุดประสงค์นั้นๆมาเป็นบทเตือนสติ เช่น สุ จิ ปุ ลิ คาถานักปราชญ์ แล้วท่องได้จำได้ ขึ้นใจคือทำได้ ย่อมเป็นจริง แล้วการกระทำอย่างนี้เรียกว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน<o></o>
ทุกอย่างล้วนเกิดจากการกระทำของตนนั้นเอง การกระทำคือกรรม กรรมที่ตนเองสร้างขึ้น ไม่มีใคร ดลบันดาล ไม่มีอภินิหารใด เทพเทวาทั้งย่อมช่วยเหลือป้องกันได้แก่ผู้ประพฤติดี ปฎิบัติชอบ ล่วงเกินกฎแห่งกรรมนั้ไม่ได้ ดั่งคำสอนของพระพุทธองค์สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม (ไม่มีใครผู้ใดกล้าล่วงกรรมแน่นอน) <o></o>