เรื่องจริงอิง Fiction "ภัยพิบัติ 5 มิติ"

ไหนก็ชอบปล่อยปูแล้วถ้าได้คาถาจากคุณโอวีเลิฟด้วยคงดีมากขึ้นนะค่ะ
เป็นคนไม่กลัวภาระถ้ามีเงินเยอะยังไงก็ยอม
เพราะจะได้มีเงินไว้ทำบุญทำกุศลได้ตลอด
วันนี้ก็ว่านะโมสามจบแล้วตามด้วยบทสรรเสริญพุทธคูณธรรมคุณสังฆคุณสมาทานศีล
อัญเชิญท้าวจตุโลกบาลมาเป็นสักขีแม่พระธรณีแม่พระคงคาเจ้าคูคลองหนองบึง
เจ้าสมุทรมาช่วยอนุโมทนา
มีเคราะห์ให้หมดเคราะห์
ให้มีโชคลาภเงินทอง

 

วันนี้ก็ปล่อยค่ะ ปล่อยลิงให้โดดบนเตียง
ผลคือ ลิงตกเตียงร้องไห้จ้า ถึงขั้นต้องพาไปโรงบาล
แขนลิงกระดูกร้าวต้องใส่เผือก..หายซ่าหริอยังลูกลิงน้อย
No more monkey jumping on the bed

 

รู้สึกว่าจะความดันสูงเหมือนกันค่ะ เริ่มสงสัยเพราะเมื่อวานไปผ่าตัดซีสต์ที่หลังคอมา วัดความดันมันสูงนิดๆ...ตั้งแต่ผ่าซีสต์มาตอนนี้ก็เลยเดินคอแข็งเป็นซอมบี้ไปเลย จะหันซ้ายหันขวาก็ลำบาก ต้องหันทั้งตัว หมอก็ห้ามก้มเก็บของยกของ ต้องใช้วิธีย่อตัวลง ทำคอตรงๆ ไม่งั้นเดี๋ยวแผลจะฉีก แต่ก็จะเผลอซะทุกที

 

ก็พวกเราเป็นเหล่าน้าแล้วนี่ค่ะ
วันนี้คุยกับเด็กลูกน้องเขาว่าเราก็แก่แล้วสมควรมีโรคเป็นของตัวเองได้แล้ว
บอกไม่อยากได้เลยจ๊ะ
สมบัติที่ดินรถยนต์บ้านใครก็อยากได้แต่โรคไม่เอาได้ไหม

 

วันนี้ไปหัวหินแวะเยี่ยมคนรู้จักที่รพ.หัวหินด้วยขากลับแวะกาชาด
เพราะครบกำหนดบริจาคเลือดพรุ่งนี้เลยถามเขาว่าความดันขนาดนั้นที่วัดวันก่อน
บริจาคได้ไหมเขาว่าได้เลยไปกรอกประวัติและวัดความดันใหม่
ไม่สูงเกินสามารถบริจาคเลือดได้
แต่ไปติดเลือดจางไม่ถึงเกณ
ก็แปลกช่วงก่อน๙มกราไปตรวจเลือดยังดีอยู่เลย
ไงวันนี้จางไปเจ้าหน้าที่ให้ยาบำรุงเลือดมา
เป็นอันว่าต้องเลื่อนการบริจาคออกไปสองอาทิตย์
เฮ้อกลัวจะทำสถิติไม่ได้จัง

 

โมทนาด้วยที่จิตเป็นกุศล ด้วยการบริจาคเลือด
ดูแลสุขภาพให้แจ่มๆก่อนเถิดเจ้าค่ะ
อย่าเพิ่งไปกังวลเรื่องสถิติเลย ถ้าใจหมองกังวลสุขภาพจะหมองตามไปด้วย(f)

 

ครั้งนี้จะเป็นครั้งที่๑๗ของกาชาดไม่นับที่ให้ช่วงอื่น
ความจริงวันนี้ก็รู้สึกร่างกายไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่เลื่อนไปก็คงดีกว่า

 

ดิฉันบริจาคเลือดเป็นประจำเหมือนกันค่ะ สมัยแรกๆพอได้รับยามาก็กินแค่วันสองวันแล้วก็ไม่กินต่อ ก็บริจาคมาเรื่อยไม่ได้มีปัญหาอะไร พอบริจาคมาได้สักยี่สิบกว่าครั้ง ปรากฏว่าเลือดจางค่ะ คุณหมอถามว่า ตอนที่ไ้ด้รับยาไปได้กินยาหมดไหม ก็บอกว่าไม่หมดค่ะ กินได้แค่วันสองวันก็หยุด หมอบอกว่าต้องกินให้หมด ไม่ต้องกลัวอ้วน ก็บอกหมอว่าไม่ได้กลัวอ้วนค่ะ แต่เห็นว่าไม่เป็นอะไรก็เลยไม่กินต่อ

หมอบอกว่าต้องกินยาที่ให้ไปให้หมดทุกครั้ง จะได้ไปช่วยระบบเลือดเรา เพราะถ้าบริจาคไปหลายๆครั้ง แล้วยากินไม่ครบ ไปนานๆจะทำให้เลือดจาง ความเข้มข้มน้อย...สรุปครั้งนั้นเลยต้องกลับมาบำรุงตัวเองใหม่ หมอให้ยามาสามถุง พออีกสามเดือนไปบริจาคใหม่ เลือดก็ยังจางอยู่ ปรากฏว่าเสียเวลาไปเป็นปีกว่าจะได้ความเข้มข้นกลับมาเหมือนเดิม ตอนหลังเลยต้องดูแลกินยาให้ครบ ก็บริจาคมาได้เรื่อยๆ มาช่วงสองสามปีนี้แหละค่ะ ที่ออกจากงานมาเลยไม่ได้ไปบริจาคเลือดสม่ำเสมอเหมือนก่อน กะว่าจะเอาสถิติ 108 ครั้ง ดูท่าจะแห้ว ฮาาา ตอนนี้สี่สิบกว่าครั้ง กว่าจะถึง 108 ยาวไกลมาก ก็เลยเอาแค่ว่าได้แค่ไหนก็แค่นั้นละกัน

 

อนุโมทนากับท่าน อาโก สา ด้วยนะครับ..."เหล่าปู"...ที่รอดชีวิตคงมีความสุขกันดีหลังจากนี้

น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ พอดี อีกแล้ว อยู่ๆ น้องที่สนิทกันก็เล่าให้ฟังว่า...

แต่ก่อนช่วง วัยรุ่น รุนแรง มักจะมีอารมย์ ขี้โมโห หงุดหงิด ปรี๊ดแตกง่ายมาก บ่อยมาก
คอยจะพิพาทกับชาวบ้านอยู่เรื่อย ถ้าทำอะไรเค้าไม่ได้ ยิ่งแค้นหนัก...

ประมาณว่า เฉียดๆ คุกตะราง อยู่เหมือนกัน...เป็นเอามาก

มีคนสนิทแกบอกว่า ไปบริจาคเลือดดูบ้าง อาการ เลือดเดือด จะได้ลดลง
น้องคนนี้ ก็ลองไปทำดู...ก็มาบอกว่า ได้ผลจริงๆ

แกรู้สึกเบาลงไปมาก...น้องเค้าว่างั้นนะ

เป็นข้อมูล แปลกๆ อันนึงเหมือนกัน...
ก็ลองไว้พิจารณากันดูครับ

...

 

สงสัยจะจริงเพราะแต่ก่อนก็เป็นคนโมโหร้ายมาก
เวลาโมโหจะด่าๆบ่นๆแล้วก็ข้วางของด้วยกระจุยกระจาย
แต่ห้าหกปีมานี้อารมณ์ดีขึ้นเห็นอกเห็นใจคนอื่นมีเมตตามากขึ้น
ผิดจากเดิมที่เป็นนางยักษ์ขมูขีเวลาโกรธ
ทั้งที่ปัจจุบันสมบัติน้อยลงเงินน้อยกว่าแต่ก่อน
แต่กลับมีอารมณ์ดีขึ้นมีความสุขมากขึ้น

 

คุณโอวีเลิฟ หายไปไหนน้า...
เหล่าน้าคิดฮอดแล้วเด้อ...

 

เรื่องของ...เหล่าปู...


เรื่องราวยังพัวพันอยู่กับ "เหล่าปู" พอดีนึกขึ้นได้...ก็ฟังๆ ไว้เพลินๆ ก็แล้วกัน

เคยมีคนรู้จักกันที่ ผู้ใหญ่ ของเค้า ไม่สบาย เป็นมะเร็ง น่าจะเป็นระยะท้ายๆ แล้ว แต่ยังไม่ออกอาการมาก

แต่ด้วยความที่ ทางบ้านค่อนข้างมีฐานะก็เลยได้หมอที่เชี่ยวชาญคอยดูแล ประเด็นนี้ก็เลยเป็นเรื่องของหมอไป

เหล่าลูกๆ ก็คอยเสริมกำลังใจ พาไปทำบุญ ปล่อยปลา ปล่อยวัว ควาย ไถ่ชีวิต กันเป็นหลัก
พยายามใช้เวลาร่วมกันให้มากที่สุดในการดูแล

แต่ก็ยังมาปรึกษาว่าจะต้องทำอะไรอีกดีมั๊ย...ก็ไม่รู้จะแนะนำอะไร เพราะเห็นว่าได้ทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว

แต่นึกบางอย่างขึ้นได้ และเห็นว่า ไม่น่าจะเสียหาย เพราะญาติๆ ผู้ป่วยก็พอมีกำลังไม่เดือดร้อนอะไร...

เลยบอกไปว่า เวลาพา "ผู้ใหญ่" ท่านไปเที่ยวพักผ่อน ถ้ามีโอกาสก็ลองปล่อยปู ดูบ้างซิ
เพราะแต่ก่อนเห็นชอบสั่งปูเป็นๆ มาปรุง ทุกครั้งที่ทานอาหารทะเล

ตอนนี้ต้องควบคุมอาหาร...ลองปล่อยชีวิตปูแทนละกัน

สหายท่านนี้ หยุดคิดไปพักนึง ดูท่าจะใช้ปัญญา แล้วคิดอะไรออก
ซึ่งเรื่องที่คิดออกนี้ ก็เป็นเรื่องที่เรา ไม่เคยบอกใคร
เพราะอาจเป็นเรื่องดูไร้สาระก็ได้ สำหรับบางคน เลยขี้เกียจจะพูด

เรื่องที่เพื่อนคิดออกก็คือว่า ปู เนี่ยเค้าเรียกว่า Crab ในภาษาอังกฤษ
แต่อีกชื่อนึงที่เรียกกัน ก็คือ Cancer

ซึ่งก็แปลว่า...มะเร็ง ...นั่นแหละ
เซลล์มะเร็ง บางอย่าง มีลักษณะ แขนขา ยืดๆ ยื่นๆ คล้ายๆ แมงมุม หรือ ปู อยู่เหมือนกัน

สหายท่านนี้ ขยายความเอง...เออเอง...แล้วก็ดีใจที่คิดออก
เลยบอกว่า ดีเหมือนกันนะ ปล่อยปู ก็เหมือนเราได้ปล่อย มะเร็งออกไป...แก้เคล็ดดีเหมือนกัน

ก็ดีใจที่เค้าคิดต่อได้เอง เพราะถ้าเราบอกเอง ไม่แน่ใจว่าจะหาว่าไร้สาระหรือไม่
ก็เลยบอกไปว่า ทุกอย่างตอนนี้...เป็นกำลังใจ ...ถ้าทำอะไรไป ไม่เดือดร้อนตนเอง
ทำแล้ว สบายใจ ก็ลองดูเถอะ ไม่มีอะไรเสียหาย ฝึกเจริญเมตตาดูบ้าง น่าจะดี

วันหลังมาได้ข่าวมาว่า...ปล่อยปูกันจนโดนปูหนีบจนได้
แต่ก็มีความสุขดี ได้หัวเราะกันทั้งครอบครัว

บุญที่ได้เห็นๆ ทันทีก็คือ ครอบครัวได้ใช้เวลาร่วมกัน ทำสิ่งดีๆ มากขึ้น
ผลบั้นปลายจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครตอบได้

แต่ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ มีความสุขกันมากขึ้น มีกำลังใจที่ดีขึ้น
อันนี้น่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด...

เพื่อนได้โทรมาขอบคุณเรายกใหญ่...
สำหรับตัวเราเอง ก็ดีใจแล้ว ที่อย่างน้อยที่สุด
ได้ทำให้ผู้อื่นมีกำลังใจที่ดีได้ ในยามวิกฤตของชีวิต



"ขวัญและกำลังใจ อำนาจกำลังรบ ที่ไม่มีตัวตน"



เค้าว่าอย่างนั้นนะ...

...

 

แหมชอบคำนี้จัง " ขวัญและกำลังใจ อำนาจการรบ ที่ไม่มีตัวตน " โดนใจอย่างแรงเลยค่ะ คุณOVLOV ;41;aa45;aa20

 

วันก่อนไปบริจาคเลือดไม่ได้พราะเลือดจาง
วันนี้พาพี่สะใภ้ไปซื้อของมาถวายสังฆทานสด
คืออาหารที่รับประทานได้เลยในเพล
ระหว่างซื้อของได้รับโทรศัพย์ตามให้ช่วยไปบริจาคเลือดหน่อย
เพราะขาดเลือดโอเนกาทีพเราเลยได้โอกาสเลย
ทำบุญเสร็จส่งคนที่ไปด้วยเสร็จก็ไปเลย
ได้บริจาคก่อนเที่ยงตอนที่บีบลูกยางให้เลือดออก
ก็ภาวนาพุทโธไปวันนี้รู้สึกสดชื่นมากๆแฮปปี้จริงๆๆ

 

สมช.เหล่าน้าทั้งหลายอาจสงสัยเราไม่มีงานมีการทำหรือไง
มีแต่ไปทำบุญพอดีเป็นงานส่วนตัวที่ให้ลูกน้องทำกันไปได้
ตัวเองเลยไปรับใช้ญาติบ้างหลานบ้างเมื่อวานหลานให้ช่วยขับรถพาไปซื้อตั๋ว
ไปเพริ์ทที่ที่แฟนรออยู่จะไปช่วยกันตกแต่งบ้าน
วันนี้พาพี่สะใภ้ไปทำสังฆทาน
แถมไปบริจาคเลือดเสร็จในครึ่งวัน
ก็ยอมรับว่าใจมันหมกมุ่นแต่การจะสร้างบุญสร้างกุศล
นี่ก็เชิญคนที่รักษาโรคด้วยพลังปราณ
มารักษาญาติและบริวารคนอื่นก็ได้ถ้าเชื่อ
เมื่อวานไปลองดูการรักษามานับว่าได้ผลเป็นที่พอใจ
เมื่อวานเขารักษาไป๖คนรวมเราด้วย
ไม่รู้ว่าได้พลังปราณจากเขาหรืออย่างไรไม่ทราบ
วันนี้บริจาคเลือดได้ไม่มีอาการเพลียเลย
ถ้าใครอยู่ใกล้วัดเขาถ้ำตำบลศิลาลอยจะไปใช้บริการได้นะ

 

"Dream Rangers" จัดเป็นเรื่องราวที่ให้กำลังใจ
และพิสูจน์ว่าศักยภาพของมนุษย์นั้นไร้ขอบเขตไม่ได้ขึ้นกับวัยและสังขาร
เหมือนคำกล่าวในภาษิตจีนที่ว่า

"ภัยของวัยชรา หาใช่ความเสื่อมถอยของร่างกาย
แต่คือการถดถอยทางจิตวิญญาณ และความฝันต่างหาก"



โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์





[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Y1imV6Vp96Y&feature=player_detailpage]ซิ่งท้าฝัน Dream Rangers (ซับไทย) - YouTube[/ame]







ขอมอบให้เป็นกำลังใจ "เหล่าน้า" ทุกท่านนะครับ



o v l o v

...

 

ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจดีๆ ที่คุณโอวีเลิฟ นำมามอบให้ ตอนนี้กะลังเสียขวัญและกำลังใจอย่างแรงในการทำงาน ค่อยมีแรงสู้ต่อหน่อยค่ะ

 

วันนี้ญาติผู้สูงอายุวัย80และ81มาใช้บริการหมอพลังปราณก็รู้สึกดีขึ้นคนหนึ่ง
อีกคนเป็นโรคหัวใจเชื่อคำสั่งหมอเคร่งครัดเลยไม่ยอมให้หมอพลังปราณรักษา
ก็แปลกที่ญาติบางคนไม่รู้สึกถึงพลังหมอแต่บางคนก็รับได้เร็ว
และทำท่าว่าดีขึ้นทันตาคงต้องรอดูกันต่อไป
เมื่อวานตลาดนัดวันพุธซื้อเต่ามา7ตัว
เอาออกจากกระสอบใส่กะละมังไว้วางไว้ท้ายรถ
เช้ามาเต่าหายไป1ตัวหาเท่าไรก็ไม่เจอ
ก็ต้องทำใจเอาไปปล่อย6ตัวที่เหลือ
สงสัยใจร้อนรอเช้าไม่ไหวก็จะพาไปปล่อยที่สบาย
ก็ต้องใจเย็นหน่อยเขาก็ไม่ง้อเราเหมือนกันไปเองก็ได้

 

ลงรูปให้ดูกันหน่อย

 

ยู้ฮู...คุณovlov. อยู่มัย
เหล่าน้าคิดถึง...