เรื่องนี้น่าเชื่อแค่ไหน

มีสติ มีปัญญารู้ละอายต่อบาป

มีหิริโอตัปปะ เป็นเบสิค

ใจพระโสดาบันมีศีล เป็น นอร์มอล

มีสัจธรรมความจริง เป็น รูปและนาม

รู้ว่านี้คือโลกจินตนาการ รู้ว่านี้คือโลกแห่งสัจธรรมความเป็นจริง

 

อืมจริงๆ ด้วยนะ คนไหนรูปพี่ขวัญนี่

 

เขาเรียกว่าไปที่ชอบที่ชอบไง ถ้าไม่ชอบจะไปไหมและความชอบมาจากอะไรก็พิจารณาเอา คงไม่มีใครหลอกอยากไปในที่ไม่ชอบ เช่น นรกภูมิ อบายภูมิ แต่มันไม่สามารถอธิบายได้ด้วยบัญญัติว่าเมื่อคนไม่ชอบนรกทำไมถึงไปโผล่ที่นรก เพราะมันไม่ใช่สมมุติบัญญัติ มันเป็นความยึดติดทางใจ หลงในกามคุณทั้งหลาย จนไม่รูว่าเมื่อสิ้นวาระจิตแล้วจะยึดเอาไว้หรือเป็นห่วงอาลัยนักหนาก็ไม่อาจได้กลับคืนมารังแต่จะพาให้เป็นไปตามที่ต้องการ...เช่น เรื่องเศรษฐีหวงสมบัติ แล้วต้องเกิดมาเป็นสุนัขยังไงยังงั้น ตรงข้อนี้หาดูกันเองแล้วกันครับ ทั้งที่ก็เป็นเพียงความหวงและความโลภ กลับส่งผลมหาศาลทำให้ต้องเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เรื่องนี้น่าพิจารณาเป็นอย่างยิ่งว่า สัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ รวมถึงมนุษย์ด้วยแล้ว มีสัตว์เดรัจฉานมากกว่าไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า ก็คงได้แต่พิจารณาแต่อย่าคิดมากไป เอาแบบสงสัยพอสังเขปก็พอ...เป็นเรื่องที่ดีครับสำหรับเจ้าของกระทู้ที่นำมาเสนอ
สาธุคั๊บ

 

ไม่มีซักรูป ง่ะ
แบบว่า เก็บเนื้อเก็บตัวมิดชิด อิอิ

มีหลายคนในอัลบั้มที่รู้จัก อย่าง สันโดษ และคนแถวๆนี้ ก็มีหลายคนอยู่

 

ใครหว่า มาแอบยิงกระต่ายๆ แถวนี้ๆ ฮือๆๆๆ

 

ว่าแต่พี่ขวัญเชื่อเรื่องจิตสุดท้ายมันเคลื่อนไหม
เชื่อว่าตอนตาย ต้องมีการสอบสวนก่อนไหม

 

.......................เชื่อตาม ปฎิจสมุปบาท นั่นแหละครับ....ตราบใดคำถามยังมีอวิชชา คำตอบก็ยังต้องมีอวิชชา

 

ก็ยังไม่รู้จริง ง่ะ ยังเขื่อไม่ได้ แต่รับฟังได้
พี่ขวัญ มีทิฏฐิว่า
เรื่องในโลกนี้มีความซับซ้อนหลายๆอย่าง
แต่ละคนก็มีประสบการณ์ต่างๆกัน
และประสบการณ์ของคนอื่น ก็ไม่แน่ว่าจะเป็นความจริงสำหรับเรา

อย่างเรื่องปฏิสนธิจิต ที่เกิดจากภพหนึ่งไปภพหนึ่ง ก็มีคนบอกไว้จริง

เรื่องการสอบสวนเพื่อชำระและนำไปเกิด ก็มีคนบอกไว้

พวกโอปาติกะ เปรต อสุรกาย ก็มีคนบอกไว้ คือเกิดตามกรรมชักจูงไปเกิด

บ้างก็ว่า มีสติรู้นิมิตได้ทันในตอนใกล้ตายก็เปลี่ยนนิมิตได้ เหมือนความคิดเรามันเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ ขาดสติตอนไหน ก็โป๊ะเช๊ะตรงนิมิตนั้น

บ้างก็ว่ามีสติรู้ทำฌาณได้ตอนใกล้ตาย กรรมเรื่องทำฌาณก็พาไปเกิดเป็นพรหม

บ้างก็ว่า มีวิชาความรู้สารพัด แต่ทำกรรมหนักปิดกั้นมรรคผล เสื่อมทำฌาณไม่ได้ตอนสำคัญ ก็จบเห่ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
บ้างก็ว่า เข้าข่ายนิตยมิจฉาทิฏฐิ ไม่ต้องรอสืบ ทำอะไรไม่ขึ้น มีทางไปที่เดียว คือนรก วิมมุติที่เคยยึดไว้ว่าเป็นสมบัติตนมันก็แสดงตัวจริง
ว่าเป็นแค่วิมานเมฆหมดโปรโมชั่นภพมนุษย์แล้วก็เหลือแต่สัจธรรมความจริงของตนเองทำอะไรไว้ก็รับเต็มๆ ไม่มีอุทธรณ์ฎีกา ทำบุญใหญ่
ขนาดไหนก็ช่วยไม่ได้

ก็ประมาณนี้ อะ มันมีหลายทางที่เป็นไปได้ อยู่ โลกนี้มันไม่ได้สำเร็จรูปอย่างที่คิด เพราะคนมันทำกรรมซับซ้อน ก็เป็นไปตามวิบากนั้น

 

ปัญญามีแค่ไหน ก็ตอบได้แค่นั้น ตามภูมิรู้ภูมิธรรม
ถ้าโชคดี อ่านพระธรรมและเข้าใจได้ตรงสัจธรรม ก็มีทิฏฐิใกล้เคียงสัจธรรมตามจริง
ก็ตอบได้ใกล้เคียงความจริง
แต่ก็ต้องมีสติรู้ตัวเสมอ ว่ายังมาจากอวิชชาเป็นทิฏฐิตน ไม่ได้มีวิชชารู้แจ้งเห็นจริง
ก็เป็นการซื่อสัตย์กับตนเอง ไม่ต้องกลัวความจริง ไม่ต้องกลัวหลง

เพราะการตอบคนอื่นก็คือตอบตามความเข้าใจของตนให้คนอื่นฟัง
ไม่ได้มีเจตนายัดเยียดอวิชชาของตนให้คนอื่นรับไว้

 

ครับควรเชื่ออย่างยิ่ง
แต่สิ่งที่จะเป็นแรงผลักดันให้เกิดขึ้นได้
ก็คือแรงของบุญครับ
เมื่อถึงคราวคับขันบุญนี่ล่ะจะเข้ามาช่วยเหลือเราได้
บุญทั้งหลายแหล่จะเข้ามาช่วยในวาระนั้นได้ครับ

 

๓ ญาณแรก จะเป็นผู้เชื่อเหตุผล เป็นผู้คลายทิฏฐิ ดับกังขาต่างๆ

และ หยั่งได้ด้วยปัญญาญาณ โดยไม่จำเป็นต้องไปถามใครเลย ^^

และไม่ใช่ อยู่ๆความรู้ผุดมาเอง หรือ ไปตั้งคำถามอะไรไว้ก่อน

เรื่องนั่งๆแล้วปัญญามันเกิดเอง อันนี้ไม่ค่อยเชื่อ

 

โชแปง : เรื่องนั่งๆแล้วปัญญามันเกิดเอง อันนี้ไม่ค่อยชื่อ

เค้าเรียกว่า อับดุล อะจะ เป็นอวิชชาล้วนๆ ถ้าไปยึดมั่นถือมั่นกะอับดุลมากๆ

เดี๋ยว เฮียอับดุลเขาจะชอบแผลงฤทธิ์พาไปหาวิปัสสนูกิเลสแจ่มๆให้ตลอด อิอิ

แบบว่าเราชอบอะไร เฮียอับดลเขาจัดให้เต็มๆ พาอับดุลไปสร้างพลังงานมาก(แบบว่าจับเสือใส่ถังให้มีพลังสูงๆแต่ขาดปัญญา)
อับดุลเขาก็จัดหนักให้แบบขาดปัญญาทางธรรม มาเป็นวิปัสสนูเลิศหรูแบบอลังการงานสร้าง

 

ขนาดพระอานนท์เป็นพระโสดาบันแล้ว พระพุทธเจ้ายังทรงห้ามพระอานนท์เลย
เรื่องเข้าใจ ปฎิจสมุปบาท เมื่อได้ฟังพระพุทธเจ้าแล้วพระอานนท์ได้กล่าวว่า
เรื่องที่เข้าใจเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ เลย

แล้วเราเป็นปุถุชน หากเราคิดว่าเราเข้าใจ ถือว่าประมาทในธรรมมาก

 

กิ้วๆ แหล่ไวพจน์ :boo:

 

อนุโมทนาครับ

 

นั่งๆปัญญาเกิด คือ ปัญญาหนะมีอยู่แล้วแต่เป็นสุตะไง
นั่งๆเพื่อให้จิตสงบจากอารมณ์ต่างๆไง ทั้งกุศล อกุศล ติดดีติดอัตตา มานะทิฐิ ติดต่างๆสารพัด ถ้าจิตสงบว่างอับดุลก็ไม่มีหรอก
พอจิตสงบแล้ว ไม่ติดมานะทิฐิสารพัดติด จิตมันก็อาศัยปัญญาสุตะนั้นละเป็นข้อมูลวิปัสนา ก็คือพิจารณาโดยปราศจากการมี...
ประมาณนี้

 

แล้วเขาว่าปัญญาผุดออกเป็นน้ำพุ เข้าใจกันทั้งเมืองว่าเป็นปัญญาญาณล่ะ

 

พี่ดำรงค์เคยได้วิปัสสนา เล่าให้ฟังมั้ง ตรงนั้นมันทำให้เราได้ปัญญานี่นา

 

ใช้ปัญญาพิจารณาไปเลย คิดว่าแก้กิเลสได้บ้างหรือปล่าว กิเลสตัณหาลดน้อยลงบ้างมั๊ยละ กิเลสตัณหาลดลงหรือไม่ ใช้การทำสมาธิวัดผลดูได้นะ มันจะง่ายขึ้น เพราะนิวรณ์มันก็รบกวนได้น้อยลงด้วย แต่อาจจะหนักไปทางทำสมาธิพักผ่อนเอาแต่สงบมากกว่า

 

เคยได้ฟังหลวงพ่อพุทธบอกว่า ที่ผุดออกมาเป็นน้ำพุ คือความคิด
ที่เราสะสมมา นี่เฮีย แต่เราไม่รู้ตัว เพราะจิตไม่เคยมองเฉยๆ