เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันศุกร์ที่เหมือนสุกดิบ รับพรพระในวันพระกับน้องเรย์ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไล่ร้อนกันด้วยสาดน้ำและรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ที่ควรกระทำเพื่อเข้าสู่เทศกาลเต็มตัว และรับปีใหม่ไทย เปลี่ยนดวง เปลี่ยนราศีกันตรงนี้สำหรับผู้ที่รอคอย

โปรดสังเกตว่า เวลาดูหมอ หากดวงกำลังพักหรือเดินไปทางดีเชื่องช้า หมอดูคู่หมอเดาทั้งหลาย มักอ้าง"หลังสงกรานต์"จะดีขึ้นตลอด เห็นกี่ร้อยรายก็ว่าอย่างนั้น แต่ก็ทำให้เราพอรู้ตามไปด้วยว่า คนไทยถือเทศกาลสงกรานต์เป็นหลัก ในการเปลี่ยนดวงเปลี่ยนดาว ส่วนเรื่องดาวดี-ดาวร้าย เข้ากุมตรงนู้น พักตรงนี้ก็ว่ากันไปตามตำรา

 

โจ็กกับปาท่องโก๋นมข้น เห็นจะไม่ทัน
เพราะกำลังจะลุกไปฟาดมื้อเที่ยง

 

คนทางไกลมาอยู่ใกล้
ยังไม่ขาดคำสอนพระ
ลพ.สมเกียรติกับเทศกาล...

ยั้ง"สติ"........"สตังค์"อยู่
ก่อนสาดดู.....ปลอดภัยไหม
ไผห้อรถ........มอเตอร์ไซด์
สาดโครมใส่...บรรลัยโยม!

ขี่เนื้อหุ้มเหล็กฉวัดเฉวียน
อย่าเมาเล่นน้ำเป็นอันขาด!

 

ภาพตามวันน้องมากิ
ผันตามกลอนว่าตามใจ...

เตรียมแป๋งน้ำ.....ฉ่ำชื่นทรวง
เล่นแล้วหน่วง.....ห่วงใยขันธ์
ขันแป้งข้น.........ขนสาดมันส์
ห้ามประชัน........แข่งขันเท่!

 

วันนี้ช่วงบ่ายหนีร้อน กลับไปควักคณะพรานไพรใจหาญจากเนิน 2165 กลับมาพาท่านผู้อ่านเข้า"ตะนาวศรี"ไปเล่นสงกรานต์กลางป่าดิบเถื่อน

ช่วงบ่ายแก่ๆกลับมาพบกันแน่ สวัสดีครับ

 

ถอนตัวจากเนิน 2165 ไปรอที่ชัยภูมิที่มั่นใหม่ล่วงหน้า แล้วครับ น้อมบุญในกุศลของทุกท่าน
ให้สนุก ให้ราบรื่น ให้ปลอดภัยในทุกการ
และไปปูเสื่อ คอยพี่ wanwi ชมชื่นในอรรถรส
จากการเล่าเรื่องแห่งคุณค่ากันต่อ

ขอขอบคุณในเรื่องเล่า หลาย ๆ เรื่อง
ของพี่ wanwi และทุกท่าน...ครับ

 

ได้รับข้อความดีๆ มาจากเพื่อนๆ ก็ขอส่งต่อ พรอันเป็นมงคลนี้
ให้กับคุณน้าและสมาชิกทุกท่านครับ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง
. ขอสรรพมงคลจงมีแก่ท่าน
รักขันตุ สัพพะเทวะตา
. ขอเหล่าเทวดาจงรักษาท่าน
สัพพะพุทธานุภาเวนะ
. ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า
สัพพะธัมมานุภาเวนะ
. ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรม
สัพพะสังฆานุภาเวนะ
. ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์
สะทา โสตถี ภะวันตุ เต.
. ขอความสวัสดีทั้งหลายจงมีแก่ทุกท่านทุกเมื่อเทอญ

เมื่อได้อ่านพรพระนี้แล้ว ก็ขอให้มีความสุขความเจริญรุ่งเรือง
คิดสิ่งหนึ่งสิ่งใดในทางที่ดีที่งามแล้วก็ขอให้สำเร็จสมปรารถนา
ทุกประการเทอญ

 

ยังครับ พรุ่งนี้ถึงจะเริ่มหยุดยาวครับ ในโอกาสสงกรานต์ ขอพรพระรัตนไตร อำนวยพรให้คุณอาสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัย ตลอดปีน่ะครับ

 

คุณศรีฯโมทนาด้วยวาจาดี ไมตรีเยี่ยมก่อนสงกรานต์กับเตรียมตัวปูเสื่อเพื่อคลายร้อนด้วยเรื่องเล่าฯ รออีกชั่วครู่ครับ ตอบโพสท์หมด บอกกล่าวเรื่องบุญผ้าป่าเมืองเกินรีอยที่ทำแล้วเข้าป่ากันเลย

วันนี้ที่ไหนก็ปิดหมด ไม่มีที่ไปออกกำลังไดร๊ฟ์กอล์ฟ ก็บริหารนิ้วหนีลมร้อนอยู่ในบ้าน เฝ้าหน้าจอกับสมาชิกดีฝ่า

 

ถ้าส่งกันมาในไลน์ ในเพจ มักบอกว่าให้แชร์ต่อกันไป เพื่อความเป็นสิริมงคลยิ่ง ยิ่งแชร์ยิ่งเฮง ยิ่งรวย ยิ่งได้บุญ

เอ้า ขอบคุณน้องเก่ง ใครจะแชร์พรดีศรีประเสริฐนี้ไปให้ทั่วถึงในหมู่เพื่อนญาติสนิท ก็เชิญตามสบายคร้าบ

 

น้องปรายฯหยุดช้ากว่าใครเค้าหนึ่งวัน ไม่เป็นไรชั่วโมงนี้ก็คงได้พักเรียบร้อย

สวัสดีปีใหม่ไทย แข็งแรง สุขสมบูรณ์ทั้งครอบครัวตลอดปีเช่นกันครับ

 

บุญผ้าป่าการศึกษา 14 เมษาฯ
ร.ร.หนองฮีเจริญวิทย์ ร้อยเอ็ด
=================

บุญผ้าป่าการศึกษานี้ได้แจ้งเกริ่นล่วงหน้าไว้นานล้ว และทำการมอบปัจจัยใส่ซองเพื่อนักเรียนกับงานคืนสู่เหย้า39ปี โรงเรียนหนองฮีเจริญวิทย์ เรียบร้อย เป็นจำนวน 10,000 บาท(หนึ่งหมื่นบาทถ้วน)

ผมมิได้เป็นศิษย์เก่าหรอกครับ แต่เพื่อนรุ่นน้องที่เป็นหุ้นส่วนทำงานด้วยกันเขาเป็น เมื่อชวนร่วมก็ต้องร่วมสมฐานะเท่านั้นเอง โดยได้จัดปัจจัยของสมาชิกซึ่งมอบไว้ให้ผมร่วมบุญกุศลทุกอย่างทุกประการ ตามอัธยาศัยดังนี้...

--tw_ch................1,000
--พวงสุวรรณ์..........300(เหลือ 700)
--KEnG.................200 (เหลือ 600)
--sepultura...........200
--เด็กบ่อผุด............200(เหลือ200)
--khampee...........100
--montrix.............100(เหลือ111)
--thaiwat..............100
--ASAP.................100
--anan02..............100
--tap206...............100(เหลือ200)
--วิชญ์24................100(เหลือ95)
--pattana...............100
--suthamma...........100
--natthawut_pool....100(เหลือ100)
--stream_sunshine...100
--รวมยอดสมาชิก........3,000
--Wanwiกับครอบครัว.. 7,000

ยอดบุญการศึกษา = 10,000 บาทถ้วน



ตามใบฏีกานี้เลยครับ ส่วนซองก็ได้เขียนแยกให้ทุกท่าน และวานเจ้าภาพเมื่อแกะซองแล้วอย่าทิ้ง ช่วยจัดกาละมังหรือกระถางดินเผาเอาซองใส่แล้วเผาให้เกลี้ยงรวมทั้งใช้น้ำสะอาดราดรด3รอบเมื่อซองเป็นเถ้า

เท่านี้กุศลทั้งปวงก็ครบองค์ประชุม...ดิน น้ำ ลม ไฟ ทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดินรับทราบด้วยอาโปธาตุ วาโยธาตุ เตโชธาตุ กับปฐวีธาตุนำพาไป

สำหรับเราก็ตั้งจิตอธิษฐาน กรวดน้ำเอาตามอัธยาศัยที่บ้าน เพียงเท่านี้ บุญก็ครบวงจรไม่มีห่วงโซ่ข้อใดขาดตอน

อนุโมทนากับทุกท่านที่ร่วมกันเพื่อความก้าวหน้าทางการศึกษาของชาติ

 

วิ่งจู้ดกับงานบุญผ่านมา60หน้าในเวลาไม่กี่วัน ได้เวลาบุกฝ่าดงดิบ"ตะนาวศรี"กันแล้ว รอการจิ้มชั่วครู่ นั่งรับลมพร้อมน้ำแข็ง น้ำชาหลบร้อนไปก่อนตามอัธยาศัย ความระทึกกำลังมา...

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...พวกเราขาแข็งยืนนิ่งเป็นหิน ดังต้องมนต์กอร์กอน "เมดูซ่า" เพราะบังอาจไปจ้องตามัน...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผมกับลุงพรานคืนสติไวกว่าใคร

"เงียบ...ชู่วว์"...ให้สัญญาณทุกชีวิตทรุดนั่งติดพื้น

"ครืด...ครืด...ครืด"..!เสียงวัตถุหนัก ๆ ครูดกับตัวเทวาลัยสั่นไหวเป็นระยะ ผสมเสียงร่วงหล่น ตึกตัก ตึงตัง

เป็นอย่างนี้อีกสักอึดใจ ปราสาทพันปีเก่าแก่ง่อนแง่นโกโรโกโส มีสิทธิ์ทลายราบลงมาฝังพวกเราที่อยู่ใต้อุโมงค์ทั้งเป็น!

อากาศเริ่มอึดอัด คนกลัวที่แคบมีหวังคลั่งสติแตก...บักสมไม่เป็นดังว่า แต่มันหมดความอดทนคนแรก ฉวยไอ้ปืนโตสะกิดเจ้ามะ...

"ฮ่วย...อิหยังหว่า เป็นไงเป็นกัน ไปดูกันมะ"...

มอญหนุ่มลุกตามอย่างว่าง่าย พวกเราก็ไม่มีใครค้าน ได้แต่มองบักสมคลานขึ้นบันได มะตามหลัง เป็นคู่หูต่างเผ่าพันธุ์อีกคู่

ด้วยความระวังแต่ไม่เชื่องช้า ร่างเล็กกับร่างกำยำหายไปจากช่องทางลงอุโมงค์ ปล่อยพวกเรากระวนกระวายภาวนาเอาใจช่วย

"มันไปแล้ว ขึ้นมาเร็ว"!

บักสมหมอบยื่นหน้าโผล่ตรงช่องเน้นเสียงตรง..."มัน" ชัด...

มันอะไร?...ผมสงกา แต่ช่างหัวมัน ขึ้นไปจากรูใต้ขุนเขาพิสดารชวนอัดใจตายตรงนี้ก่อนเหอะ...

คราวนี้ผมกับลุงพรานให้คณะนายจ้างกับอาจารย์เลิศขึ้นก่อน เราคุมเข้มรั้งท้าย

"แม่จ้าว..." พวกเราแทบร้องพร้อมๆกันเมื่อเห็นภาพเทวาลัยโบราณตรงส่วนที่ขึ้นไปทำพิธีปลดปล่อยวิญญาณเผ่านาคา

มันทรุดทลายลงมาเหมือนโดนมือยักษ์กดบี้ลงมาตรง ๆ อิฐแลงเก่าแก่เปราะเป็นผุยผง บางส่วนที่เป็นก้อนก็กลิ้งโค่โร่กองเป็นหย่อม บ่อน้ำน้อยหายไป เหลือเศษอิฐถมทับแทนที่ หลังคาเทวาลัยข้างหนึ่งตะแคงเอียงลงมาแตะพื้น

เหลือเชื่อจนไม่เห็นกับตาตัวเองต้องไม่เชื่อ เมื่อส่วนโถงที่ต่อเชื่อมและข้างล่าง 9 ชีวิตกระจุกกันอยู่ ไม่ถล่มทลายราบเป็นโดมิโนตามลงมา

พวกเรายังเห็นหมู่ไม้ต้นเล็กและขนาดคนโอบบางต้นลู่ล้มราบเป็นทาง กิ่งไม้ใหญ่ที่ยากหักโค่น ก็เหมือนงวงคชสารสิบตัวกระชากลงมาพร้อมกัน เสียงตึงตังเงียบไปแล้ว เหลือเสียงหัวใจพวกเราเต้นกระเด้งกระดอนมิเป็นส่ำอยู่ในหัวอก ยิ่งเห็นสภาพพงหญ้าใหญ่หยาบหนาราบเป็นทางยังกับถูกรถถังตีนตะขาบบดขยี้แบนแต๋ดแต๋ ช่างเขย่าขวัญสั่นประสาทสิ้นดี

เหลือเชื่ออีกคำรบ ข้าวของสัมภาระจำเป็นอยู่ครบด้านนอกปากทางเข้า

"ทันเห็น..."มัน" มั้ยสม?"

ผมเป่าปากถามเจ้าน้องรักดังๆได้ยินทั่ววง บักสมพยักหน้าคอย่น ตายังส่อแววตื่นเต้นสุดชีวิต

"เห็นส่วนหางมันหน่อยพี่...ไอ้ยักษ์ในบึงแน่ๆ"...!

(((ยังมีต่อ)))

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

หยุดยาวหลายวัน แต่จะมีเวลาได้เปิดอ่านกี่หน้าหนอ
กับหนังสือที่เคยอ่านจบไปครั้งหนึ่งเมื่อสิบกว่าปีก่อน
(ยืมเขามา) กับตามหาซื้อมาอ่านหลายปีกว่าจะสมหวังครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

สาบาน...ผมก็คิดถึงมันตั้งแต่สัมผัสเทวาลัยสั่นสะเทือน แต่ไม่กล้าเอ่ยถึงให้เป็นลางร้าย ความยิ่งใหญ่ของเจ้าหลงโลกล้านปีสำแดงพลานุภาพให้เราประจักษ์ตาว่า มันเลื้อยเอาลำตัวคร่อมหลังคาเทวาลัย ทำส่วนนั้นพังทลาย แล้วพาดลำตัวเข้าไปในป่า

หลับตาด้วยความสยองหัวใจ ผมไม่อยากคิดเลยว่า ตัวมัน "อภิมหามหึมา" ขนาดไหน!?

ไม่ต้องมีวาสนาเห็นเป็นบุญตาก็ได้...ทุกคนรีบคว้าสัมภาระไม่ฟังอีร้าค่าอีรม สะพายหลังสะพายบ่าคล่องตัว แล้วลุงพรานรีบออกเดินนำทันที!

พรานเฒ่าตะบึงไปทิศทางตรงข้ามกับรอยราพณาสูรที่เจ้ายักษ์หลงโลกล้านปีฝากไว้ มันมุ่งขึ้นสูงอีกไปทางดงลึกที่อาจเป็นอาณาจักรเมืองเก่าแก่โบราณถิ่นฐานเผ่านาคาสาบสูญ เราหาทางตัดลงจากขุนเขาลูกนี้ ซึ่งเป็นช่องสู่หุบเหวป่าทึบ ไปผจญภัยในป่าดิบไร้แสงเดือนแสงตะวันดีกว่าจ๊ะเอ๋กับ..."มัน" !

แถวเรียงหนึ่ง 9 ชีวิตแหวกป่าฝ่าไพรดิบเงียบกริบ มีเพียงเสียงสวบสาบ หายใจฟืดฟาด กลิ่นตัว กลิ่นป่า กลิ่นสาบกระสาดินใบหญ้าคละคลุ้ง ดอกไม้ป่าขึ้นเป็นดงเบ่งบานแข่งกับดอกหญ้าด้วยไอฝนวันวาน ดินอ่อนนุ่มสลับกับหินภูผาแข็งทำให้ลื่นเท้า การเดินไม่ง่ายเลย คนหลังระวังไถลไปชนคนหน้า ส่วนคนหน้าก็ต้องประคองตัวอย่าหัวทิ่ม

ผมคุมหลังสุด ถัดไปเป็นจอมขมังเวทย์ที่เป็นภาระดูแล แต่อาจารย์เลิศซึ่งกระชากชีวิตเอาล่อเอาเถิดกับมัจจุราชพ้นหลายหน ดูไม่อินังขังขอบกับความยากลำบากนัก คงรู้ซึ้งว่าขวากพญายมยังข้ามได้หลายครา กะอีแค่หุบเขาเงาอเวจีตรงนี้ไม่น่าจะเหลือบ่ากว่าแรง

ส่วนคุณชาติให้คู่หมั้นคอยคุมหลัง ถัดมาก็เป็นพี่ใหญ่คุณเทพกับเจ้าปืนโตที่วางใจได้ ลุงพราน เจ้ามะ บักสม ดวงดาว เรียงรายกันเป็นขบวนเรียงหนึ่งดังนี้ ผมชะเง้อมองเส้นผมสีดำมวยมุ่นราวกับไหมห่างออกไปเกือบยี่สิบก้าวด้วยความเป็นห่วง ร่างแน่งน้อยซึ่งบัดนี้ทะมัดทะแมงแกร่งด้วยอานุภาพการผจญภัยตบแต่ง ผลุบโผล่ระหว่างดงหญ้า บัดเดี๋ยวก็ลับตาด้วยต้นไม้บดบังเป็นครั้งคราว คิดแล้วก็สะท้อนใจ รีบสลัดสมาธิที่เริ่มฟุ้งซ่านทิ้ง

ภาระหน้าที่ร่วมกับลุงพรานและบักสม นำพาทุกชีวิตรอดตายไปจากทัวร์มรณะเที่ยวนี้ สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด!

เกือบสองชั่วโมง คณะที่ไหลลงเขาราวงูเลื้อยกระปรกกระเปลี้ย ก้มหน้าก้มตาไต่ระวังลื่น ไม่มองซ้ายขวาให้เสียเวลา ก็บรรลุสู่ก้นหุบหรือตีนเขา ถัดไปเป็นที่ราบเล็กกระจิ๊ด เพราะถูกรุกรานด้วยดงไม้เบญจพรรณขนาดยักษ์หลายคนโอบแน่นขนัด สัตว์กีบเขางามกระโจนแผล็วผ่านหน้าไม่ไยดีผู้คน เนินดินหญ้ายาวหินใหญ่ปะปนทั่วไป ใต้ต้นไม้ใหญ่ก็เป็นเส้นสายเถาวัลย์ระโยงระยาง

นี่แหละป่าดิบดึกดำบรรพ์ตัวจริงเสียงจริง!!!

มองไม่เห็นวี่แววว่าจะถ่อไปถึง..."น้ำตกผีสิง" หมายแรกเมื่อไหร่? และอย่างไร ?

ผมปรี่เข้าหาลุงพรานที่เคี้ยวยาฉุนหยับ ๆ ขณะพวกเราพักจิบน้ำใต้โคนไม้ใหญ่ น้องรักบักสมเร่เข้ามาสมทบ...

"เอาไงต่อ...ลุง?"...คำถามเชย ๆ อีกแล้ว ถามเสร็จก็ขำปนฉิวตัวเอง

ลุงเหลือบตาเล็ก ๆ มองอย่างไม่ถือสา...

"หาน้ำก่อน สากลิ่นอยู่ใกล้ ๆ แถวนี้"

หมดเวลาพักตีน ทุกคนรวบรวมพละกำลังขยับขาตามลุงพราน พบกับแหล่งน้ำตามที่ลุงว่าไว้

น้ำซับเอ่อชุ่มเป็นดง เหยียบลงไปตรงไหนก็ชุ่มตีน บางทีก็จมท่วมข้อเท้า เป็นน้ำแสนบริสุทธิ์แต่ดื่มกินไม่ได้ เพราะอันตรายของน้ำพวกนี้มีเชื้อไข้ป่าสารพัดปะปน ลุงพรานนำหลีกดงน้ำซับที่กินแดนเป็นวงกว้างนี้ออกไปอีก ไม่ช้าก็เจอหมายอันชื่นใจ

ลำธารน้อยไหลรินกระซิกไปตามรากไม้ใหญ่ ความกว้างแค่ก้าวยาว ๆ ก็พ้น เป็นธาราแห่งป่าดิบที่คละระคนปะปนด้วยหินภูเขาตะไคร่น้ำจับ บางส่วนลงไปรวมเป็นแอ่งน้อย เห็นแล้วนึกถึงเพลง...น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา...ที่ตรงแอ่งนั้นมีปลาเป็น ๆ ชุมนุมกันฝูงใหญ่ เป็นปลาเล็กปลาน้อยที่อร่อยเหาะเหมาะแก่การกินทั้งตัวไม่ต้องกลัวก้าง

ป่าคือคลังแห่งเสบียงธรรมชาติยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก น้อง ๆ ทะเลมหาสมุทร ตราบที่มีป่า ต้นไม้ ลำธารขุนเขา ผมกับลุงพรานไม่เคยปวดหัวหรือวิตกจริตกับเสบียง!

เพียงเราอาจต้องแย่งชิงกับ "เจ้าถิ่น" ที่เดินท่อม ๆ ท่องน้ำอยู่กับลูกน้อย...

ขนสีขาวตรงหน้าอกผงาดเป็นรูปตัว "วี" ตัดกับสีดำชัด...เจ้าหมีควายตัวโตกว่าคน กำลังจ้องแอ่งปลาอยู่ห่างพวกเราไปราวๆ 3-40 หลา!!!

--------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขอบคุณพี่วันสำหรับสองท่อนช่วยคลายร้อนครับ

หลังจากได้เข้าตะนาวศรีคลายร้อนกันแล้ว คราวนี้ก็มาถึงการร่วมสนุกกับตัวเลขรัฐบาลกัน
เนื่องจากคุณ siriphan2009 หรือคุณเปาได้มอบพระของหลวงปู่คำพัน ให้กับพี่วันเพื่อให้ร่วมทำบุญ 3 รายการ จำนวน 15 องค์ ดังนี้
1. เหรียญพระพุทธชินราชธาตุมหาชัย 3 เหรียญ
2. พระพุทธมหาปฐวีธาตุ 2 องค์
3. ปฐวีธาตุ (หลวงปู่ท่านเรียกว่า พระเพชร) 10 องค์

เราจะให้ท่านสมาชิกที่สนใจได้เลือกเลข โดยเอาจากเลขท้าย 3 ตัวของรางวัลที่ 1
ทุกครั้งที่ผ่านมา เราใช้เลขท้ายในหลักหน่วยเพียงตัวเดียว แต่ในครั้งนี้เราจะเอาเลขมาครบทั้ง 3 หลัก โดยแต่ละหลักจะจัดรางวัลเลขข้างเคียงไว้ด้วย ยกตัวอย่างตามด้านล่าง สมมุติว่า เลขท้าย 3 ตัวของรางวัลที่ 1 คือ 705 ท่านที่เลือกเลข 5 ในหลักหน่วยไว้ จะได้สิทธิ์เหรียญพระพุทธชินราชธาตุมหาชัย ส่วนท่านที่เลือกเลข 4 และ 6 ก็จะได้รับสิทธิ์ปฐวีธาตุไป ส่วนในหลักสิบและหลักร้อยก็จะเหมือนกัน ดังนั้นในรอบนี้ท่านใดที่ผ่านมาบ่นว่าจองไม่ทัน ครั้งนี้ท่านมีโอกาสแล้ว เพราะเลขชุดนี้สามารถรองรับผู้จองได้หลักละ 10 ท่าน รวม 3 หลักก็ 30 ท่าน แต่จะมีท่านที่โชคดีได้รับสิทธิ์ไปเพียง 9 ท่าน


นอกจากเลขท้าย 3 ตัวของรางวัลที่ 1 แล้ว เรายังจัดเลขท้าย 2 ตัวให้ท่านได้ลุ้นกันอีกด้วย โดยกติกาก็เหมือนเดิม กล่าวคือ ถ้าเป็นเลขตรงประจำหลัก ตามตัวอย่างคือ 52
ท่านใดที่เลือกเลข 2 ในหลักหน่วยไว้ ท่านก็จะได้รับสิทธิ์พระพุทธมหาปฐวีธาตุ และท่านที่เลือกเลข 1 กับ 3 ไว้ ท่านก็จะได้รับปฐวีธาตุ ส่วนในหลักสิบก็เช่นเดียวกัน



ด้วยวิธีการนี้ จะลดภาระให้กับพี่วันไปได้พอสมควร (แต่จะมาตกกับผมแทน) ซึ่งจะทำให้สามารถรองรับท่านที่ประสงค์จะร่วมทำบุญได้ถึง 50 ท่าน แต่จะมีสมหวังเพียงไม่เกิน 15 ท่านเท่านั้น

ตอนนี้พระทั้งหมดกำลังเดินทาง รอเมื่อพี่วันได้รับพระแล้ว พี่วันจะแจ้งมาอีกครั้งว่าจะให้ร่วมสนุกกันในงวดไหน เมื่อพี่วันกำหนดงวดแล้ว ผมจะเปิดรับจองเลขในทันทีโดยจะเริ่มกันทีละหลัก เมื่อครบสิบท่านแล้วจึงจะเปิดให้จองในหลักถัดไป

 

ในโลกนี้ไม่มีอะไรมาทำโทษเรา
นอกจากเราทำโทษเราเอง
ไม่มีอะไรนำความสุขมาให้เรา
ไม่มีอะไรนำความทุกข์มาให้เรา
นอกจากจิตของเราเห็นผิดเห็นถูกเอง

ฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า
"อัตตโน โจทยัตตานัง”
จงเตือนตนด้วยตนเอง

หลวงปู่ชา สุภทฺโท

ธรรมมะสวัสดีคืนนี้ครับ

 

.ทุกปีเมื่อวันสงกรานต์วนกลับมาอีกครั้ง ก็เป็นห้วงเวลาแห่งการเดินทางกลับบ้านของคนไทยนับล้านๆคนที่จากบ้านไปอยู่ต่างถิ่น ต่างแดน. ผมเองเดินทางจากปากเซ ข้ามมาอุบล ขับรถเข้ากรุงเทพฯกับน้องๆทีมงานที่อยู่ด้วยกันในลาว เพิ่งมาถึงเมื่อตอนราว5ทุ่มนี้เอง. ก่อนจะเข้านอนคืนนี้เลยรีบเข้ามาเพื่อ กราบสวัสดีปีใหม่ไทย. ท่านผู้ใหญ่เจ้าของบ้านหลังใหญ่ ผู้มีแต่ให้และเสียสละมาตลอด และผู้เป็นต้นทางแห่งมหากาพย์เรื่องเล่านักขุดกรุในตำนานสุดพิสดารที่ไม่มีใครเหมือน. ตลอดเวลายาวนาน3ปีที่ผ่านไป รวดเร็วเหมือนเพียงชั่วตื่นจากห้วงฝันของคนไกลบ้านคนหนึ่ง. ผมยังคงเฝ้าติดตามรอยเงาและการบรรเลงสายธารอักษรศิลป์อันยาวเหยียดสุดสายตาของท่านผู้อาวุโส เหมือนสายน้ำโขงที่เคยนั่งมองจากมุมสูงของศาลาเหนือฝั่งน้ำทุกๆเย็นหลังเลิกงาน. ความสุขเล็กๆก่อนเข้านอนทุกคืน เมื่ออยู่เพียงลำพังบนที่นอน คือการเปิดบานประตูอักษรของบ้านหลังนี้เข้าสู่โลกอีกใบที่ถึงแม้จะจับต้องไม่ได้ แต่ก็รู้สึกคุ้นเคยมากกว่าที่ใดๆ. แม้บางครั้งเข้ามาเพียงเพื่อพักใจ บางครั้งก็เพียงเพื่อเดินเล่นพักผ่อน บางครั้งเข้ามาเพียงเพื่อร่วมลุ้นกับท่านที่โชคดีในการจับฉลาก แต่หลายครั้งก็เข้ามาเพื่อเสพเกสรดอกไม้จากความงามของจิตใจคนที่เป็นบุญเป็นกุศล โดยเฉพาะเรื่องเล่าจากบ้านสวนรัก. เมื่อใดที่บ้านหลังนี้มีเนื้อหาสาระที่หนักแน่น ก็เข้ามาเก็บเกี่ยวหาความรู้ใส่ตัว. ถึงแม้จะผ่านมานานปีจนถึงตอนนี้ก็ไม่เคยรู้สึกว่าอยู่ไกลจนเอื้อมไม่ถึง. ช่วงเวลาก่อนนอนจึงเป็นความสุขของโลกใบเล็กๆอีกใบที่ถูกสร้างขึ้นมา เพื่อพาตัวเองเข้าไปสัมผัส และท่องโลกไปเพียงลำพัง เหมือนที่เคยเป็นเมื่อหลายปีก่อนตอนที่อ่านงานเขียนคลาสสิคเรื่อง never ending story และ walden เป็นความสุขแทบจะแบบเดียวกัน. ถึงแม้จะห่างบ้านก็ไม่รู้สึกเหงา เหมือนมีเพื่อนที่ได้เจอกันทุกค่ำคืน. แต่สิ้นปีนี้หลังจากเสร็จงาน คงจะต้องจากปากเซ ไปลุยงานใหม่ทางฝั่งอิรวดี แถวมัณฑะเลย์แทน. การเดินทางสู่โลกใบใหม่ก็จะเริ่มขึ้นอีกครั้ง คราวนี้น่าจะนานหลายปี. แต่ไม่ว่าจะอยู่ที่ใหนก็คงจะเข้ามาติดตามความเป็นไปของบ้านหลังนี้เหมือนเดิมไม่แปรเปลี่ยน. สุดท้ายนี้ก่อนเข้านอน ก็ขอกราบอาราธนาบารมีพระรัตนตรัย และพรของเทพเทวดาผู้ปกปักรักษาพระพุทธปฏิมาทั่วแผ่นดินนี้ จงดลบันดาลให้ท่านผู้อาวุโสและครอบครัว ทีมงานเบื้องหลัง และท่านทั้งหลายผู้เป็นส่วนหนึ่งของบ้านหลังใหญ่นี้ มีแต่ความสงบสุขร่มเย็น สุขภาพแข็งแรงทุกท่าน. ..ด้วยความคิดถึง..

 

สวัสดีครับ ขอให้เดินทางปลอดภัยทุกท่านครับ มีความสุข แข็งแรงทุกท่านครับ