เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เจ้าถิ่นผู้ชาญเชี่ยวให้คำตอบด้วยตนเอง
น้องณัธฯคงสบายใจ แต่ขอเรียนไว้ตรงนี้ครับว่า

หากท่านจะซื้อ-ขายกัน อย่าเอามาถามไถ่
กระทู้นี้ ไม่ต้องการสร้างศัตรู ขอให้เป็นการถาม
เพื่อองค์ความรู้ กรุณา อย่ามี"พุทธพาณิชย์"ปะปน
หากเกิดเหตุไม่ชอบมาพากล ผมจะตัดคำถามทิ้งทันที

เข้าใจตรงกัน ตามนี้นะครับ
มีแต่"มิตร-ความรู้"...ไม่เอา
"พุทธพาณิชย์-ศัตรู"...มุ่งแต่
สร้างกุศลร่วมกัน ทางเดียว

 

ยินดีน้องเรย์ สมุนไพรหลายตัวช่วยปรับสมดุลย์เลือดลม
ไมเกรนบางทีก็มาจากความดันกับเลือดลมและอารมณ์
ทานสมุนไพร กับเดินออกกำลังในสนามกอล์ฟ
ช่วยได้แน่นอน ผมเห็นเพื่อนหลายคนหายด้วยวิธีนี้

 

ถ้าไม่มี"เรื่อง"ก็คง"หมดเรื่องเขียน"
เพราะมัน"มีเรื่อง"จึงเขียนเล่าได้เรื่อยๆ
สนุกมั้ยล่ะะน้องบานชื่น? อย่าลืมตามต่อวันนี้

 

ยามเช้า ทะเลดูหงอยเหงา
แต่อย่าวางใจ ลองอ่านดู...

คลื่นทะเล........มิเห่กล่อม
มะพร้าวผอม.....ต้นตรอมหมอง
ศอก(ก็)ทะเล.....ตักเตือนตรอง
อย่าพึงมอง.......ไร้พิษเร้น!

อรุณสวัสดิ์ขจัดหมองน้องเมษฯ

 

โต๊ะทำงานจัดได้น่ารัก ประสาหญิงแท้มิใช่เทียม
เห็นแล้ว ทำให้ทุกเช้าวันจันทร์สดใส
ใจกระชุ่มกระชวยอยากรีบไปทำงาน
ขอบคุณน้องมากิฯ "กู้ด เดย์"ตลอดไป!

 

อัพเดทตารางจากน้องต้อดฯยอดมือโปรฯ
เหลือสองท่าน ผมจัดส่งให้วันนี้ แล้วปิดจ็อบ

พรุ่งนี้ ผมนำสมทบทุนให้เว็ปอีก"2500"บาท
ร่วมกุศลกับท่านผู้โชคดี อย่างชื่นมื่น
ถึงวันศุกร์ ก็เริ่มรายการใหม่ไป"ล่องใต้"
ลองดูกันว่า..."เทพองค์จริง"นี้คือท่านใด?

เป็น"พระแท้-กล่องเดิมจากวัด-40ปี"
สวยงามเปี่ยมล้นคุณค่า น่าเก็บ น่ารักษา
น่าใช้... "พิธี-พุทธคุณ"เกินคำบรรยาย
โปรดอดใจรอชม-คัมมิ่ง ซูน-ฮ่า

 

สวัสดีเช้าวันจันทร์อันสดชื่น แทวร้อยแก่นสารสินธิ์หนาวอีกแล้วครับน้าวัน เหมือนฝนตกทางโน้นแต่ทางนี้หนาวครับ ไม่ได้เข้ามาอ่านเสาร์กะอาทิตย์จากหน้า ๒๙๕ - ๓๐๒ หลายหน้ามากครับ ขอให้น้าวันมีสุขภาพแข็งแรงครับ บุญรักษา เทวดาคุ้มครอง ตลอดทั้งแฟนคลับน้าวันทุกท่านครับ

 

จบทุกโพสท์ รวดเร็ว ว่องไว ไร้มลทิน
กระโดดไปสวัสดีเช้าวันจันทร์กับลูกน้อง
พบกันอีกที เรื่องราวดี"ตะนาวศรี"ช่วงบ่ายครับ

 

ท่านวันวิคงสงสัยสาเหตุที่ไม่ร่วมรายชื่อเพราะที่บ้านมีพระหลายกระปุกค่ะ(๒มือโอบ)มีแต่คนมาขอ หลวงปู่มาเยี่ยมคุณย่าทีไรก็มีพระมาให้ทุกที มีตั้งแต่ขนาดพระใบมะขามจนถึงองค์ใหญ่รวมถึงตะกรุดมากมาย พอหลวงปู่มรณะภาพก็มีคนมาขอตามเคย พ่อก็แจกๆไป ตอนนั้นไม่ทราบอะไรเลยเกี่ยวกับพุทธคุณ จนหลายสิบปีให้หลัง ตอนเข้าเวปนี้ก็ไปเดินเล่นแถวห้องพระเครื่อง ก็ไปเจอ"พระองค์นี้มีพระเกจิชื่อ...กี่องค์มาเข้าพิธี "โอ้โฮ เจอชื่อหลวงปู่เราด้วย นี่แหละใกล้เกลือกินด่าง แถมท่านแต่งหน้งสือปฏิจสมุปปบาท และสอนวิปัสสนาด้วย

 

ก่อนอื่นต้องขอกล่าวโมทนาบุญกับท่าน วันวิ และทุกๆคนที่ร่วมบุญกับเว็ปนะครับ ได้ขอดีไปใช้ด้วย...นานๆเข้ามาโพสทีไม่ว่ากันนะคับ ตามอ่านเสมอผ่านทางโทรศัพท์แต่จะเขียนเป็นเพื่อนทุกๆวันมันยากลำบากหน่อยคับ...งานเขียนชิ้นยอด ใครจะยอมเลิกอ่านกลางคันได้เล่า มีแต่อ่านให้ตายไปข้างหนึ่งเลย ฮ่าๆๆๆ...เหรีญญมั่งมีศรีสุข นำขึ้นสักการะท่านแล้วหลับฝันว่ามีคนเอาขนม ข้าวแต๋นมาให้ 2 ชิ้น แต่ละชิ้นใหญ่กว่าจานข้าว ตรงกลางมีเลขเขียนไว้ 826 กับ 849 แล้วให้เลือกแค่ชิ้นเดียว จิตนะขณะนั้นรับรู้ว่าหลวงพ่อท่านฝากมาให้เลยมาเล่าสู่กันฟังเฉยๆๆๆนะ แล้วก็หยิบมากินชิ้นหนึ่ง รักษาสุขภาพนะคับ

 

ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่ได้รับพระด้วยครับ สวัสดีพี่วันวิและสมาชิกผู้อ่านทุกคน
นานๆทีขอโพสต์ที555 ผมตามอ่านเรื่อยๆ ตามการผจญภัยของลุงเอ็กกับคุณนงลุ้นว่าจะออกจากป่าได้อย่างไรจะเจอเหตุไม่คาดฝันแบบไหน รอลุ้นครับ

 

แอบสงสัยอยู่ว่าพี่ wanwi เป็นคนภาคใต้หรือเปล่าเอ่ย? เห็นเรียกหลวงพ่อทวด

 

คนรุ่นเก่าจะติดปากว่า"หลวงพ่อทวด"
ตามที่ท่านสั่งพระอาจารย์ทิมในนิมิต
ผู้รู้เรื่องนี้ก็จะเรียกติดปากกันมา
"หลวงปู่"เป็นการเรียกขานยุคใหม่

เมื่อก่อนมีถือสากันพอสมควร
แต่สมัยนี้ เลยตามเลยกันไป

ผมมีคุณพ่อเป็นคนใต้-คุณแม่ชาวกทม.
ผสมปนเปกันสองถิ่นเลยไม่รู้คนที่ไหน
เกิดกทม.ไปโตปักษ์ใต้ หากินกทม.
เอาเป็น"คนไทย"ทั้งดุ้นละกันครับ

ตอบโพสท์น้องณัธแล้ว ก็เข้าเรื่อง
ซัดกับขุนเขาลำเนาไพรยกต่อไป
โปรดรอการจิ้มตามธรรมเนียม สักครู่

 

เอผู้ "นำทาง" จาบอกอารายเรานะเนี่ย ต้องลองเดาๆดู อิอิอิ

สวัสดีครับคุณน้า Wanwi และ FC ทุกท่านครับ งานเยอะหน่อยครับวันจันทร์ แต่ไม่ยุ่ง พอบอกไม่ยุ่ง งานเข้าเลย 55555 ไปละอีกสักพักเข้ามาใหม่ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ผ่าเถอะ ไม่ใช่เสียงเธอ มันดังก้องคับห้องคูหาน้อย เสียงห้าวใหญ่...ผู้ชายทั้งแท่ง!!!

คุณนงถูกบางอย่างสิง?!

สิ่งลึกลับผ่านเส้นมนตรา"มงกุฏพระพุทธเจ้า"เข้าไปได้อย่างไร?...ไหนจะมนต์คุ้มตัวองค์ปู่พิศวง!

การถูกสิง ไม่ใช่ปรากฏการณ์ทำผมแปลกใจ คุณนงโดนมหาเทวีเจ้าถ้ำสิงมาก่อน แต่การสิงหนนี้อัศจรรย์ที่สุด

สิงทั้งที่ เวทย์มนต์คาถา การป้องกันพร้อม...หรือแหกก้อนหินยักษ์มาจากด้านหลัง ถ้าทำได้ขนาดนั้น ต้องคารวะ ยกให้เป็นโคตรเทพ...!

"ใช่ ข้าคือเทพ...กุเวร"!

เอาแล้วไง รู้กระทั่งความคิดที่ผมส่งแล่นไปนิดเดียว แถมบอกชื่อแซ่เสร็จสรรพ ทำเหมือนนักเล่นปาหีี่ คลุมผ้าขาวขายยาตามตลาดนัด ร้องถาม..."อับดุล รู้ไหม?"

"เจ้าอับดุล"มายากลห่วยๆ ก็จะขานตอบว่า"รู้...ทายถูกทุกเรื่อง ก่อนตบท้ายด้วยขายยา ไม่เคยให้ไทยมุง จีนมุงได้ชม พังพอนสู้กับงูเห่าสักตั้ง

แต่นี่ไม่ใช่"อับดุล"...ประกาศตัวตนโต้งๆชัดเจนว่า"กุเวร"

"ท่านเป็นใคร... ต้องการสิ่งใด?"

ถึงคราวผมทำหน้าที่นักมายากล ถาม อับดุล เอ้ย ผู้มาเยือนยามวิกาลในร่างคุณนง ที่ยังนอนเหยียดยาวไม่รู้สา รู้ความ บนฟูกชั่วคราว

หนอย...เจ้าใบสะเดา ตำราอินเดียคุยว่ากันผี ก็ดันใช้ไม่ได้ผล ใครเขียนตำรานี้ เจอตัวจะบอกว่า แขกถูกหลอก?!

"กุเวร ชื่อข้า"!...เสียงห้าวเป้งตอบซ้ำ ข้างล่างใต้พื้น ครืด ครืด คงดำเนินไป เป็นมโหฬีประกอบสนทนา

"ผมทราบครับ ท่านต้องการสิ่งใดฤา?"...ผมพูดให้เป็นภาษาแขก สำนวนยี่เกเข้าไว้ เทวดาท่านชอบ

ผมกัดฟันสำนอง สนองตอบท่านท้าวกุเวร ซึ่งโมงยามนั้น สาบานได้ว่า นึกไม่ออก ท่านเป็นองค์ใด ใหญ่ระดับไหนในโลกเทวดา?

รู้แน่เพียง..."ท่านเจ๋ง"ของแท้ เพราะแหกด่านมะขามเตี้ย แหวกพระคาถาทุกบทมาเยือนเราได้

"แกทำลูกน้องข้าป่วนอยู่ข้างล่าง เที่ยวย้ายของหนีคาถา..ต้องคลายมนต์"

เทวดาร่ายยาวเป็นด้วย ปกติเห็นคุยสั้นๆ แถมภาษาโบ๊ เบ๊ โบ้ส บ๊าส ฟังไม่รู้เรื่อง...ออกจากเข้าทรงก็โม้กันว่า ภาษาเทพ กูรอนซาน กูเบ๊ ภาษาสวรรค์ชั้นดาวไหน หารู้ไม่?

ท่านมายาว..ผมก็ยาวไป...

"ผมทำใครเดือดร้อน...แก้อย่างไรขอรับ"?...น้ำเสียงผม อ่อนน้อมที่สุดเข้าไว้ เป็นห่วงคุณนงกลัวถูกสิงนาน อีกหน่อยพาลเป็นมนุษย์จิตอ่อน เป็นทางผ่าน ผี เทวาฯวันหน้า เผลอๆต้องยึดอาชีพร่างทรง วุ่นแน่

คุยกับเทพอย่ามัวชักแม่น้ำทั้งห้า ยิงเข้าประเด็นเลย ถ้าจะขอหวย ก็มิต้องอ้อมค้อม หากท่านไม่ให้ เปลี่ยนเป็นเบอร์40จากบาทาก็รู้ทันที

"พวกคุหยัก...ลูกน้องข้าเดือดร้อน"

"คุ...คุอะไรขอรับท่าน?"...ภาษาพิลึกผมฟังไม่ถนัดหู เสียงเทวดาก้องในห้องน้อย

"ค..อุ..หอ..ยอ..กอ..อะ" ท่านในร่างคุณนง นอนละเมอช้าๆเน้นๆ

ผมสะกดคำตาม "คุหยกะ...ใช่ไหมขอรับ?"... ถามซ้ำอีกหนกันเหนียว คราวนี้เสียงท่านชักรำคาญ

"เออ...คลายมนต์ได้ ข้าจะไปล่ะ"

"เดี๋ยว เดี๋ยว กราบประทานอภัยขอรับ คลายอย่างไรบอกผมที"

"เอามือลบเส้นที่แกท่อง...เอาน้ำราด บอกข้าพเจ้าขอคลายมนตราบัดนี้...ขอบใจ ระวังบนฟ้า ไปล่ะ"!

เสียงคุณนงขาดห้วงฉับพลัน ดังกดสวิทซ์ดับ ตามด้วยลมหายใจบางเบาคร่อกฟี้ เหนื่อยอ่อน หลับลึก...!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ผมถอนใจ ทำไมต้องเป็นตูข้า ร่ำไปว่ะ...ทั้งผี...เทวดา...ยักษ์มาร สัตว์ร้าย ดวงจะสมพงษ์ พงษ์มิตร กันไปถึงชาติไหน?

แต่ผมก็รีบลุกทำตามที่ท่านท้าวกุเวรบัญชา...

ไม่น่าเชื่อ เสียงครืดคราดทั้งปวงหายสงบ เหมือนเราสั่งให้เงียบ มันเลื่อนครืดสุดท้ายออกไปทางหน้าเพิงพัก แล้วคึ่กคึ่กหายไป มีแต่สำเนียงเจ้าประจำจากป่า บรรเลงกล่อมไพร

ทุกอย่างคืนสู่สภาพเดิม ความสงบ สงัดปกคลุมที่พัก...ผมก็พลันนึกได้ถึง "ท้าวกุเปรัน"ในรามเกียรติ์ มหากาพย์รามายณะ ของชอบที่เคยเรียน ตะลุยอ่านนอกบทเรียนเป็นบ้า เป็นหลัง

อพิโธ่ พิถัง...ท่านเป็นเทวดาองค์เดียวกับ"ท้าวกุเวร" เทพผู้ปกปักษ์พิทักษ์รักษาทิศเหนือ...คนไทยมักคุ้นในนาม...

"ท่านท้าวเวสสุวรรณ" จ้าวแห่งปีศาจ หรือเจ้าแห่งขุมทรัพย์ เทพผู้ทรงฤทธิ์ที่สุดแห่งชั้นทวยเทพจาตุมหาราชิกา...มิน่าพระคาถาบทใด ก็หาระคายเคืองท่านไม่?!

มีแต่ลูกสมุน ระดับต่ำ เดือดร้อนต้องหอบหิ้วทรัพย์หนี ยังกับโดนเจ้าหนี้เอาปืนจี้ไล่ทวง...พวก"คุหยัก" หรือ"คุหยกะ" คือปีศาจซ่อนทรัพย์บางพวก มีหน้าที่เฝ้าทรัพย์ให้นายเหนือหัว...ท่านท้าวกุเวร

เป็นความบังเอิญระดับหนึ่งในล้าน ที่เรามาพักเหนือหัว แล้วเอาพระคาถาล้อมไว้หมด รัศมีแห่งมนตราแผ่ซ่านลงไปทำเอา เหล่า"คุหยัก"ถูกกักในเส้นรอบมนต์ เร่าร้อนอยู่ไม่ได้

ผมชักสงกาละซี...เบื้องล่างใต้ผืนธรณีเปลี่ยวนี้ มีขุมทรัพย์จริงฤา...?

มันอยู่ลึกสักปานใด น่าลองขุดดู รอเช้าก่อนเหอะ...ผมคำรามในใจ หมายมั่นปั้นมือ

ลุยตะนาวศรีหนนี้ เจอแต่ความวิปลาส วิปโยค พิลึกกึกกือ ถ้าจะเจอ"ขุมสมบัติ"ด้วย ใยเป็นไปไม่ได้

สมองฟุ้งซ่านทะยานเหนือโลกเหตุและผล รู้สึกสะท้านหนาว หันมองกองไฟ มันมอดเต็มที รีบซุนเพลิง จุกไม้ใส่เป็นกองโต ตบปากหาวเป็นจังหวะ...เข้าไปนอนกับคุณนงดีกว่าเรา เทวดามาเยี่ยมแล้ว อันตรายคงไม่แผ้วพาล

แต่เอ...ก่อนเทวดาจร ท่านบอกคำท้ายว่าไงหนอ?...ผมตรึกในสมอง ขณะเอนกายเมื่อยล้าสาหัส ข้างคนงาม

"อ้อ...ระวังฟ้าผ่า"...ผมสบายใจว่าคิดออกแล้ว หลับวูบด้วยความเหนื่อยอ่อน!

 

สองท่อนยาวฉ่ำใจ ให้ท่านอ่านอิ่มเอม
เจอกันตอนค่ำอีกรอบ ตอบโพสท์ครับ