ใครมีปัญหาอะไรในการปฏิบัติลองเข้ามาถามดู

คุณเอ้ย.... อย่าไปตัดสินอย่างนั้นเลย ไม่มีอะไรตัดสินอะไรได้หรอกนะ ไปคิดดูนะ ว่าสิ่งที่เราเอามาตัดสิน มันออกจากความคิด หรือไม่ ถ้าใช่ ก้ควรระวัง เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนมีเหตุ และปัจจัย อย่ามองแต่สิ่งที่มันออกมาแล้ว แตขอให้มองสิ่งที่มันจะออกมาด้วยนะ อย่าตัดสินอะไรแบบนี้เลลยนะ มันจะไม่ดีสำหรับเรา เสียปล่าวๆ ในที่สุดแล้วเมื่อคุณเข้าสู่ ธรรมที่พรั่งพร้อมด้วยความเมตตาจากพระพุทธองค์ คุณจะเข้าใจมากกว่าที่คุณคิดนะ สาธุ!! อีกนิดนะ ถ้าคุณคิดออกเมื่อไหร่ คุณก้จะเข้าใจ ว่า สิ่งที่มันสั่งให้คุณพิมพ์ลงบนนี้ ก้ไอ้ ๓-๔ อย่าง ที่คุณพิมพ์ลงมานั่นแหละ (หรือไม่ ก้ขึ้นไปดู พระนิพพาน จากคำครูอาจารย์ นะ อ่านให้ครบทุกท่านนะ ถ้าไม่พอใจคำว่า ทำดูจะรู้เอง ก้เชิญว่าท่านได้ตามสบายนะ)

 

ท่านไม่ได้ผิดหรอกนะ คุณพระธรรม!!! แต่ก่อน ข้าพเจ้าเอง ถูกสอน ว่ารอดูไปเรื่อยๆ รอดูไปเรื่อยๆ ทำต่อไป เดี๋ยวจะรู้และเข้าใจเอง ข้าพเจ้าเองก้เคยคิดแบบท่านนี่แหละ ไม่ค่อยพอใจกับคำตอบซักเท่าไหร่ เพราะใจเราน่ะอยากได้คำตอบว่า ต่อไปจะเป็นยังไง แต่พอนานๆ ก้เข้าใจว่าทำไม ท่านจึงแนะนำอย่างนั้น ทำให้มาก เจริญให้มาก ก้จะรู้ด้วยตัวของเราเอง เหมือนกับที่เราไปปฏิบัติธรรมทุกๆที่ เมือไปถึง ท่านก้สอน แต่ให้เราทำเอาเอง เพราะไม่มีใครทำแทนเราได้!!!

 

ผู้ปฏิบัติท่านอื่นๆก้เหมือนกันนะ ใจเย็นๆ เมื่อเราปฏิบัติ สมควรแก่ธรรมใด เมื่อนั้น ก้จะรู้ยิ่งในธรรมนั้น ถ้าใจร้อน มันกลับจะเผาเราด้วย

 

อยากนั่งสมาธิ แต่บังคับจิตใจไม่ได้ จิตไม่นิ่ง คิดอะไรเรื่อยเปื่อย
ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อย ชอบลืมตา สมาธิหลุด..
นั่งได้ไม่นาน เพราะจิตใจมีความกลัว กลัวโดนทบสอบ ก็เลยล้มเลิกทุกที
นั่งได้ถ้ามีคนนั่งด้วยเยอะๆ (- -)" คิดในใจ นั่งแบบนี้จะนั่งทำไม

นั่งสมาธิสามารถ นั่งแบบ ลืมตา ได้ป่ะค่ะ อิอิ ไม่ได้ตลกนะ ถามจริงๆ
ถ้าได้จะได้ลองเปลี่ยนดู แต่วิธีการนั่งแบบลืมตาต้องทำอย่างไรบ้าง ต้องหาอะไรเพ่งหรือเปล่าค่ะ ขอผู้รู้ชี้แนะแนวทาง rat_wting

 

กราบนมัสการและขอบคุณพระอาจารย์ครับ

 

_/|\_ หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระ

"มองโลกในแง่ดี ก็หลอกตัวเอง
มองโลกในแง่ร้าย ก็หลอกตัวเอง
มองโลกด้วยใจเป็นกลาง จึงเห็นโลกอันแท้จริง
... แท้จริงโลกไม่มีความดีและความเลวโดยตัวมันเอง
ความดีและความเลวของสิ่งใด ๆ อยู่ที่ใจ ไปแยกแยะกำหนด
นิยามตามความนิยม แล้วสร้างความอยากยึดถือใว้
โลกกลาง ๆ เลยถูกเหมาเอาเป็นโลกน่าพอใจบ้าง
ไม่น่าพอใจบ้าง โดยที่มันไม่ได้รู้เรื่องใด ๆ ด้วยเลย
เมื่อใดที่ "จิตว่าง" มันจึงจะเห็นโลกทั้งหลาย
ไร้ความหมายด้วยประการทั้งปวง"

โอวาทธรรมของ
พ่อแม่ครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
วัดป่าสุทธาวาส
บ้านคำสะอาด ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร .._/|\_

ไปเจอะมาขอเอามาโพสนะครับ

 

สาธุ ธรรม ครูบาอาจารย์

 

พระท่านสอน
อาจารย์ท่านสอนไว้ทางไหนกี่อาจารย์ท่านว่าอย่างไร
เราก็ตามท่านไปทุกท่าน
ฟังแล้ววิจารณ์พิจารณา

แล้วปฏิบัติ

มรรคอยู่ตรงกลาง
รสที่จะเกิดมรรค
ระสะ

กระผมไม่ได้หมายถึงความร้อนความเย็นขอรับ

ท่านกล่าวว่าทำหน้าที่อันใกล้
ใกล้อะไร

กระผมคิดแต่ว่าใกล้วิตรึก
ใกล้วิจารณ์
ใกล้ปิติ
ใกล้สุข
ใกล้เอกคตา

หรือไม่อย่างไรเท่านั้น

ไม่ได้หนีหลักธรรมไปไหนเลยขอรับ

พอเกิดอาการนี้มากระผมก็กลัวใกล้วิกล
หรือไปเริ่มที่วิตกใหม่หรือไม่อย่างไรเท่านั้น

ธรรมจริงแล้วอยู่หลังความตายหรือไม่
หรืออยู่ในขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่
หรือเราไม่มีลมหายใจก็ได้
อย่างไรไม่มีความรู้สึกในลมหายใจ

แล้วเราไปเจออะไรหลังจากนั้นขอรับ

บางท่านว่าจิตบางท่านว่าวิญญานบางท่านว่ามโน

หากท่านเมตตาขอท่านช่วยกรุณากระผมด้วยขอรับ
ที่ใจร้อนเพราะเหตุเดียว
ไขจะหมดแล้วขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

พุทธท่านคงมองมาจากนอกโลกเข้ามายังโลก
หรือไม่อย่างไร
พระองค์ท่านคงเห็นกลางวันกลางคืนในเวลาเดียวกัน

แต่กระผมอยู่ในที่มืด
ท่านมาชี้ทางสว่างขอรับ

กระผมไม่มีตัวไม่มีตนไม่ได้อยู่ตรงสมมุติไหนเลยขอรับ
กระผมพยายามละสมมุติอยู่

ละสมมุติกาย
เวทนา
จิต
ธรรม

แต่ละไม่ได้ควรอย่างไรท่านกรุณาด้วยขอรับ

กระผมยังไม่รู้จักตัวตนของท่านเลย
จะไปอยู่ตรงไหนของท่านขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้ว

 

ตรงนี้ขอเรียนถามตามท่าสับสนเลยขอรับ
จากกายไปสู่จิตไปทางลัดได้อย่างไรขอรับ
เอาเวทนาไปทิ้งไว้ที่ไหน
หรือเราไม่ต้องพิจารณาเวทนาแล้ว
พิจจารณาจิตเลยหรือไม่อย่างไรขอรับ

การพิจารณาจิตนี้

อาการทางกายเกิดอะไรอย่างไร
เวทนาเกิดอะไรขึ้น
แล้วจิตเขาเกิดอะไร
จากการส่งผลในการพิจารณาธรรมนั้นๆขอรับ

ขอท่านเมตาช่วยชี้หนทางส่วางด้วยขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

สนับสนุนข้อคิดตรงนี้เช่นกันว่า

สงบนิ่งแล้วรออยู่

แต่หากเราฟุ้งเราจะรออยู่หรือไม่อย่างไรขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ดูลมหายใจขอรับ
เมื่อมีสติระลึกได้ทุกขณะ
และยังสามารถทำงานได้ด้วยขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ความจริงอยู้ ตรงหน้า สาธุ

 

มันก้ต้อง รู้ และเข้าใจ สมมตินั้นๆ อย่างแจ่มแจ้ง ตอนแรกน่ะ มันมาติด รู้ แต่เมื่อแจ่มแจ้งในรู้ ต่อไปก้ไม่ติดรู้อีก!!

 

แต่หากเราฟุ้งเราจะรออยู่หรือไม่อย่างไรขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ[/QUOTE]

มันจำเป็น ต้องรอ! ยังไงก้ต้องดู พูดมากไปก้เท่านั้น อย่างเช่น ในสิ่งที่จะเกิด จะรู้ ก่อนหรือไม่ มันก้จะเกิด หวยที่ออกแล้ว ไม่มีทางที่จะเป็นอื่น ตอนที่ยังไม่ออก ต่างก้หวัง วิตกกังวล พอมันเป็นอย่างนั้นบ่อยๆ ก้จะค่อยๆ ยอมรับได้ สุดท้ายเมื่อรู้ ความจริงเอง ก้จะไม่ใส่ใจ

 

กราบนำเรียนท่านจขกทเลยขอรับ
กระผมไม่ลามก
พระพุทธองค์ท่านเล่าเรื่องการเกิดมีสามเกิด
ท่านเล่าว่าเกิดอย่างไรเป็นสุขเป็นทุกข์เป็นกลาง

ท่านเริ่มรู้การเกิดการปฎิสนธิ
เริ่มมาจากการเกิดกายมาจากสเปริมกับไข่

เริ่มจากเวทนามาจากการก่อให้อาหาร

เริ่มจากจิตโมหะโทสะโลภกายเกิดลาภยศสรรเสริญบารมี

แต่พระพุทธองค์ท่านเริ่ม สติ สมาธิ ปัญญา
กายนี้ครองสติ
เมื่อมีเวทนาให้รักษาสมาธิ
เมื่อเกิดเจตนาให้เอาปัญญาเป็นที่พึ่ง
หรือไม่อย่างไร

ผมสงสัยว่าสมมุติที่พระพุทธองค์ท่านสั่งสอน
แบนราบ
และมีลักษณะตามลักษณะของหลักสามสิบสองประการมหาบุรุษ

และการนำเอาปฎิบัติปริยัติปฏิเวธ
มารวมกันโดยไม่ขัดกัน
เกื้อหนุนกันได้
ทำให้มีรสหรือระสะอันใกล้ มากกว่าการเอาอย่างใดอย่างหนึ่งมา
คือไม่ครบหรือไม่อย่างไรเพื่อความรู้แจ้ง
หรือไม่อย่างไรขอรับ

การรู้ปัจจุบันคือการรู้อารมณ์ความรู้สึกหรือไม่อย่างไรขอรับ
และบอกได้ว่ารู้ธรรมขณะปัจจุบันเท่านั้นยังไม่แจ้งหรือไม่อย่างไรขอรับ

และกระผมเข้าใจว่า
สมมุติมีอยู่เราแจ้งเท่าใด
วิมุติมีอยู่เราเข้าใจวิอย่างไร

ซึ่งยังไม่แจ้ง

กระผมมีปัญญหาก็เข้ามาถาม
หากกระผมพอเข้าใจอะไรกระผมก็มาหลอกให้เพื่อนเดินไปติด
แล้วเพื่อนก็รู้เอง ด้วยปัญญาของตัวเอง

สิ่งที่เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง
หากถามท่านท่านคงกรุณาเมตตาขอรับ
เรื่องบางเรื่องถามใครก็ไม่ได้คำตอบ
ก็เก็บไว้ถามเพื่อนอีกต่อไปขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

มันจำเป็น ต้องรอ! ยังไงก้ต้องดู พูดมากไปก้เท่านั้น อย่างเช่น ในสิ่งที่จะเกิด จะรู้ ก่อนหรือไม่ มันก้จะเกิด หวยที่ออกแล้ว ไม่มีทางที่จะเป็นอื่น ตอนที่ยังไม่ออก ต่างก้หวัง วิตกกังวล พอมันเป็นอย่างนั้นบ่อยๆ ก้จะค่อยๆ ยอมรับได้ สุดท้ายเมื่อรู้ ความจริงเอง ก้จะไม่ใส่ใจ[/QUOTE]

หากกระผมจิตฟุ้ง
กระผมจะไปพิจารณาเวทนาเลยขอรับ
หรือหาที่พึ่งทางอื่น
หากฟุ้งแล้วรออยู่ดูลมหายใจกลัวลักษณะทางกายที่เรียกว่าฝุ่น
มันจะทำให้เราหนีจากการพิจารณานั้นหรือไม่อย่างไร

พระพุทธองค์ท่านกล่าวว่า

หากสงบแล้วนิ่งรออยู่หรือไม่อย่างไร

สงบตอนไหน
ฟุ้งแล้วรอคงไม่เป็นการดีหรือไม่อย่างไรขอรับ
เดี๋ยวเตลิด

เปลี่ยนเรื่องพิจาณาเลย
พอสงบแล้วเข้าเรื่องเดิมอีก
เป็นสิ่งที่ดีกว่าหรือไม่อย่างไร
เพราะขั้นตอนการพิจาณาท่านกำหนดไว้อย่างดีคือวิตกวิจารณ์ปิติสุข
หรือไม่อย่างไรขอรับ

 

มันไม่ลัด หรอก เมื่อปล่อยน้ำจาก ขั้นบนสุดของบันได มันก้จะ ค่อยๆไหลไปตามขั้น เฮ้อ...มันยาวนะ กาย เวทนา จิต ธรรม เนี่ย เอาสั้นๆ แล้วกัน กาย-มันก้เริ่ม แต่ ภายนอก หาเข้าข้างใน ก้ตับไตไส้พุง เข้านาม ก้คือจิต เวทนา-นอก คือ ปวด เหน็บ ชา ข้างใน คือการกระทบ เข้านาม ก้จิต จิต ภายนอก ความคิด ภายใน เจตตสิก เข้านาม คือจิต ธรรม ภายนอกรู้ ภายในเข้าใจ เข้านาม อนัตตา ที่เกิดจาก กาย เวทนา จิต ธรรม เป็นธรรม +จากการพิจารณา จิตย่อมแจ่มแจ้ง ในธรรมนั้นๆ ว่าที่สุด อนัตตา อีกนิดนะ ถ้าพิจารณา แทงตลอดได้ มันจะลงอนัตตา มันยังจะพ่วงไปหา ธรรมอื่นๆ อย่างอริยะ สัจสี่ ขันธ์๕ อริมรรคมีองแปด และทั้งหมด นั่นแหละนะ

 

กราบขอโทษท่านพระ พระธรรมด้วยขอรับ
กระผมมีเหตุ
จะมาขอความรู้ท่านใหม่และจะติดตามขอความรู้จากกระทู้ท่านด้วยขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ