ใครศรัทธา หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด มาพูดคุยกันครับ

กราบครูบาอาจารย์ หลวงปู่ทวดครับ กราบๆๆ

 

รบกวนพี่ๆช่วยดู หลวงพ่อทวดนวลปี 07 กับ หลวงปู่ทวดวัดดีหลวง ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ







ขอบคุณมากๆครับ

 

ล่าสุด ชาวปัตตานีทยอยไปขอพระหลวงพ่อทวด และ หลวงพ่อปาน จากพ่อท่านพล วัดนาประดู่ เนื่องจากมีประสบการณ์ ฮ. ตกที่ จ.ยะลา แต่ทุกคนบนเครื่องปลอดภัย

 

ถ้ำตลอดเป็นสถานทีื่หลวงพ่อทวด นั่งกรรมฐานในอดีต

 

ช่วยเล่าประสบการร์ให้อ่านบ้างนะครับ ขอบคุณครับ

 

หลวงพ่อทวด วัดทรายขาว ปี2514 พิมพ์หน้ากรรมการ97
หลวงพ่อทวด วัดพะโค๊ะ รุ่น1

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวดค่ะ...
ตามหาจนเจออีก 1 องค์ค่ะ

 

น้องที่ทำงาน ไปเลี้ยงส่งกัน ขับรถกลับ ชนกับ 18 ล้อ.....
แล้วตัวเองหมดสติ เพื่อนขับรถตามหลังมา ช่วยงัดจากรถออกมา.....พอออกจากรถได้ ไฟก็ลุกท่วมไหม้รถหมด......
สภาพรถ เป็นอย่างนี้ค่ะ...

พระที่น้องเขาแขวนติดตัวมีหลวงพ่อทวดเม็ดแตง ของวัดช้างให้อยู่ด้วยค่ะ...
น้องบาดเจ็บซีกโครงหัก ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ เหตุเกิดเมื่อเดือน ปลายเดือนธค.ที่ผ่านมา

 

กราบนมัสการ สมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด​

มาเยี่ยมกระทู้นี้ เพื่อเข้ามากราบขอพร สมเด็จเจ้า
หลังจากประจำการ ที่เฟสบุค ตามคำชวนชวน เสี่ยล้างใจ

 

สมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด
​

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวด
สวัสดีปีใหม่ญาติธรรมทุกท่านค่ะ...
สวัสดีค่ะอาจารย์จงอาง...

เว้น ใส่ภาพที่ถ้ำตลอด.........
รูปที่เกิดตามหินที่ถ้ำ มีความงดงามมากค่ะ รอภาพจากญาติธรรมที่ได้ไปด้วยกัน อยู่ค่ะ....

 

เรื่องเล่า...จากพี่ที่ออกหน่วยพอสว.ค่ะ...

พี่เขาสมัยก่อนไปสำนักสงฆ์ต้นเลียบและไปสนทนาธรรมกับหลวงพ่อจำเนียรเป็นประจำ.....

ท่านเล่าว่า วันหนึ่งแม่ของท่านฝันว่า หลวงพ่อทวดบอกให้ไปรับของมงคลที่สำนักสงฆ์ต้นเลียบ... แม่ของพี่เขารู้สึกตัวตื่น ในขณะนั้นเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

ก็เลยไปหา (หลวงตาขมิ้น ซึ่งท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ดูดวงได้ และรักษาอาการเจ็บไข้ไม่สบาย ในทางตรงข้ามกับวิทยาศาสตร์) แม่ของพี่เขาก็เล่าความฝันให้หลวงตาขมิ้น ซึ่งท่านเป็นคนธรรมดา แต่ท่านมีญาณ ผ่านร่าง (ครูหนังตลุง)
ท่านก็บอกกับแม่ของพี่เขาว่า เขาให้ของดี ให้ไปที่สำนักสงฆ์ต้นเลียบ
ให้เอาดอกไม้ ธูปเทียน ทองแผ่น ผ้าขาว พานเงิน พานทอง หมากพลู และนุ่งขาวห่มขาว
และให้ไปหาพระอาจารย์จำเนียร....และให้ไปที่ต้นเลียบ ไปจุดธุป


เมื่อฟังดังนั้น แม่ก็กลับมาเล่าให้พ่อฟัง และได้ชวนพ่อไปที่สำนักสงฆ์ต้นเลียบ จ.สงขลา สถานที่ฝั่งรกของหลวงพ่อทวด... พ่อกับแม่ไปถึง ก็ไปบอกหลวงตาจำเนียร ซึ่งสมัยนั้นท่านยังมีชีวิตอยู่
เมื่อพระอาจารย์จำเนียรเห็นพ่อกับแม่ (ซึ่งท่านก็คงรู้ล่วงหน้าแล้ว) เพราะท่านนั่งรออยู่...ท่านบอกกับแม่ว่า โยมต้องมาวันนี้ ...เห็นโยมขี่มอเตอร์ไซด์เข้ามา

จากนั้นพระอาจารย์จำเนียร ให้เอาพานเงินพานทองตั้งไว้ที่ต้นต้นเลียบ และหลวงตาก็ทำพิธี สวดอธิษฐานจิตให้ แม่ก็อธิษฐานจิต บอกกับสถานที่แห่งนี้ว่าถ้าศักดิ์สิทธิ์จริง ก็ขอได้รับของมงคลดังใจปราถนาที่มาเข้าฝัน....

ขณะที่พระอาจารย์จำเนียรกำลังทำพิธีสวดคาถาอยู่ ก็มีแสงพุ่งลงมาที่พานทองรองผ้าขาว แม่เห็นแสงลงมาเป็นที่พาน เสร็จ ก็ม้วนห่อเก็บ (แต่พ่อไม่เห็นอะไร และยังติดสงสัย คือเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ) หลวงพ่อจำเนียร ก็บอกกับพ่อและแม่ว่า อย่าทะเลาะกันให้ไปเปิดดูที่บ้าน

เมื่อ พ่อกับแม่กลับถึงบ้าน ก็เปิดผ้าขาวออก เจอเป็นแหวนและมีเพชรอยู่ 3 เม็ด....
ซึ่งพี่เขาเล่าให้ฟังว่า.....ตั้งแต่ได้ของมงคลนี้มาทางบ้านก็มีแต่เรื่องมงคลตลอด......

ซึ่งเคยฟังเรื่องแบบนี้มาหลายครั้งค่ะ ว่าบางคนไปลงถ้ำแล้ว ได้อัญมณีกลับมา แต่สิ่งที่ได้มานั้น
ต้องเป็นสิ่งที่เขาประทานมอบให้

อย่างรู้จักกับป้าอีกท่านหนึ่งท่านทำบายศรีถวายให้กับวัดและถวายให้กับหลายที่วันหนึ่ง
หลังจากออกเจ คณะก็พากันไปลงถ้ำ ที่นครศรีธรรมราช ปรากฎว่า คุณป้าท่านได้
เป็นพวงมาลัยแก้ว กลับมาค่ะ.....

เล่าสู่กันฟัง

ช่วงค่ำมาเล่าต่อค่ะ พี่คนเดิมท่านเล่าว่า
ท่านไปประสบอุบัติเหตุแล้วสลบไป
พี่เขาได้ไปชมนรกกลับ สวรรค์ค่ะ......

เจอกันช่วงค่ำอีกครั้งค่ะ.....

 

กราบสมเด็จหลวงพ่อทวดค่ะ

เรื่องเล่าจากพี่ไพจิตร....

เมื่อหลายปีก่อน พี่เขาไปประสบอุบัติเหตุ พร้อมกับลูกชาย ในช่วงเวลาประมาณ 17.45 น.
ตะวันโพล่เพ้ล เพราะมีหมามันทะเลาะกัน วิ่งไล่กัดกัน และอีกตัววิ่งข้ามฝั่งวิ่งตัดหน้ารถของพี่เขาซึ่งมีลูกนั่งมาด้วย ลูกของพี่เขา และได้สลบไป ตื่นอีกครั้งก็ประมาณ 4 ทุ่ม

เล่าย้อนว่า ระหว่างที่รถมอเตอร์ไซด์เกิดเสียหลักรถล้ม..ลื่นถไลไปกับถนน พี่เขาเจ็บมากเหมือนโดนเข็มแทงร่าง.(เห็นมืดไปหมด คงเป็นช่วงที่พี่เขาสลบไปแล้ว) เหมือนกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง เพราะเห็นตัวเองนอนอยู่ ก็ได้พบกับคนใส่ผ้าแดง นำสายสิจธ์ มารัดที่ตัวพี่เขา....(สายสิจน์จะมีลักษณะพิเศษ คือไม่เหมือนกับสายสิจน์ทั่วไปซึ่งมีสีขาว แต่สายสิจน์ที่คล้องตัวพี่เขา จะมีลำแสงสีประกายทองซึ่งมีความเหนียวมาก มีดธรรมดาไม่สามารถตัดขาด คนใส่ผ้าแดง ได้จูงนำพี่เขาไป พี่เขาบอกเปรียบเหมือนกับ ว่าวที่เขาจะให้ไปทางไหนก็ไปตามคำสั่ง......

จนเดินมาถึงทางสามแพ่ง.....ก็ได้พบกับพระรูปหนึ่ง (ซึ่งพี่จำได้ว่า คือพระอาจารย์จำเนียรพี่เขาก็เรียกท่าน.....เนียร)

ท่านก็ได้บอกกับ ชายผ้าแดงว่า
"วิญญาณดวงนี้หยุดเทียมนี้ ไม่ติดไปที่ตัดสิน ให้หยุดตรงนี้ก่อน และพูดกับชายผ้าแดงที่จะนำดวงจิตว่า

บุคคลผู้นี้ยังต้องดูแลพ่อดูแลแม่ ดูแลพี่น้องและบรรดาญาติๆ และต่อไปก็ต้องช่วยเหลือผู้คนอีกจำนวนมาก

พระอาจารย์ได้พูดคุยกับชายผ้าแดงอยู่นานพอสมควร

 

เล่าย้อนอีกนิดค่ะ

พี่เขาบอกว่า ชายผ้าแดงจะนำดวงจิตไปพบกับ (ผู้พิพากษาความดีความชั่ว)

เมื่อพบกับผู้พิพากษาความดีความชั่ว(พิภพมัจุราช)
เมื่อดูบัญชีตัดสินการกระทำ....
ถ้าท่านให้ไปซ้ายมือท่าน(ขวามือของดวงจิต)คือลงนรก...
ถ้าท่านให้ไปขวามือท่าน(ซ้ายมือของดวงจิต)คือไปสวรรค์....

เมื่อพระท่านพูดคุยกับชายผ้าแดงเสร็จ เมื่อของท่านก็มีพระขรรค์.....

พระขรรค์เล่มนี้...สามารถยืดย่อให้เล็กใหญ่ได้ และจะมีแสงออกมาจากพระขรรค์
ท่านก็นำพระขรรค์ชี้ไปแตะที่สายสิจน์ที่คล้องตัวพี่เขาไว้....ก็ขาด....และชายผ้าแดงก็หายไป.....

ท่านก็ได้บอกกับพี่เขาว่า.....(สั่งไว้)
1.ให้ไปพบกับบุคคลหนึ่งคนชื่อนายละมูล (ข้อสงวนนามสกุล)ซึ่งพี่เขาได้ไปพบในที่สุด
บุคคลผู้นั้น อดีตเป็นนายด่านท่าเรือน้ำลึก...ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว
2.ให้ความดูแลวัด...หมายถึงทำบุญช่วยเหลือวัดเท่าที่จะทำได้....
พี่เขาก็เลือกที่จะให้ความสว่างกับวัด (เรื่องไฟฟ้า).....และด้านปัจจัย

จากนั้นพระท่านก็บอกว่า ไหนๆ ก็มาแล้ว ท่านจะพาไปดูนรก....

เมื่อไปเห็นนรก...พี่เขาเล่าเพียงต้นงิ้วและกระทะทองแดง

เห็นต้นงิ้ว....พี่เขาบอกว่าเหมือนกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา.....
คือมีคนผู้หญิงผู้ชายมากมาย ปีนป่าย...ขึ้นไปบนนั้น

เพื่อให้เห็น....ตามที่หนังสือหลายเล่มเขียนไว้นะคะ...ไปหาข้อมูลมาเพิ่มเติมให้ค่ะ
เพื่อเสริม.....เรื่องที่พี่เขาเล่า.......ให้เห็นภาพ...

งิ้ว : ต้นไม้แห่งกามภูมิ
หนังสือไตรภูมิกถาหรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า ไตรภูมิพระร่วงนั้น เชื่อกันว่า นิพนธ์ขึ้นโดยพญาลิไท แห่งกรุงสุโขทัยเมื่อกว่า 600 ปีมาแล้ว เนื้อหาใจความหลักของไตรภูมิกถากล่าวถึงภูมิทั้งสาม (ไตรภูมิ) คือ กามภูมิ รูปภูมิ และอรูปภูมิ ซึ่งในแต่ละภูมิดังกล่าวยังประกอบด้วยภูมิย่อยๆ อีกหลายภูมิ กล่าวคือ กามภูมิมี 11 ภูมิย่อย รูปภูมิมี 16 ภูมิย่อย และอรูปภูมิมี 4 ภูมิย่อย

รูปภูมิและอรูปภูมิเป็นที่อยู่ของพรหมทั้งปวง ซึ่งล้วนแต่เสวยสุขอยู่ในฌานสมาบัติขั้นต่างๆ มีอายุยาวนานนับกัลป์ รอเวลาเข้าสู่นิพพานในที่สุด ส่วนกามภูมินั้นเป็นที่อยู่ของสิ่งมีชีวิต ที่ยังข้องเกี่ยวอยู่กับกิเลส ประกอบด้วยทุคติภูมิ (อบายภูมิ) และสุคติภูมิ บรรดาสัตว์นรก สัตว์เดียรัจฉาน อสุรกาย มนุษย์ และเทวดาทั้งหลายต่างก็อยู่ในกามภูมิด้วยกันทั้งสิ้น ในหนังสือไตรภูมิกถามีคำบรรยายถึงต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในกามภูมิชั้นต่างๆ หลายชนิดด้วยกัน ในบรรดาต้นไม้เหล่านั้นมีอยู่ชนิดหนึ่งที่ปรากฏขึ้นอยู่ในหลายภูมิ และคนไทยส่วนใหญ่รู้จักกันดี นั่นคือ ต้นไม้ที่ชาวไทยเรียกว่า ต้นงิ้ว

งิ้วในนรกภูมิ
ในนรกภูมิ (เป็นส่วนหนึ่งของอบายภูมิ) มีนรกขุมหนึ่งชื่อโลหสิมพลีนรก หนังสือไตรภูมิกถาบรรยายสภาพโลหสิมพลีนรกว่า “…ฝูงคนอันทำชู้ด้วยเมียท่านก็ดี แลผู้หญิงอันมีผัวแล้วแลทำชู้จากผัวก็ดี คนฝูงนั้นตายไปเกิดในนรกนั้น นรกนั้นมีป่างิ้วป่าหนึ่งหลายต้นนักแล ต้นงิ้วนั้นต้นสูงได้ต้นแลโยชน์ แลหนามงิ้วนั้นเทียรย่อมเหล็กแดงเป็นเปลวลุกอยู่ แลหนามงิ้วนั้นยาวได้ 10 นิ้วมือ เป็นเปลวไฟลุกอยู่บ่ห่อนจะรู้ดับสักคาบแล... ฝูงยมบาลก็เอาหอกดาบหลาวแหลนอันคมเทียรย่อมเหล็กแดงแทงตีนผู้ชาย จำให้ขึ้นไปหาผู้หญิงว่าชู้สูอยู่บนปลายงิ้วโพ้น เร็ว อย่าอยู่ แลฝูงชายนั้นทนเจ็บบ่มิได้ จึงปีนขึ้นไปบนต้นงิ้วนั้น ครั้นว่าปีนขึ้นไปได้ หนามงิ้วนั้นบาดทั่วตนเขาขาดทุกแห่ง แล้วเป็นเปลวไฟไหม้ตนเขา...”
จากหนังสือไตรภูมิกถาตอนนี้ทำให้เกิดคำในสำนวนภาษาไทยขึ้น คือ สำนวน “ปีนต้นงิ้ว” หมายถึง ผู้ที่คบชู้เมื่อตายจะต้องไปปีนต้นงิ้วในนรก ดังปรากฏในนิราศภูเขาทองของสุนทรภู่ว่า

“งิ้วนรกสิบหกองคุลีแหลม ดังขวากแซบเสี้ยมแทรกแตกไสว
ใครทำชู้คู่ท่านครั้นบรรลัย ก็ต้องไปปีนต้นน่าขนพอง...”

งิ้วดิรัจฉานภูมิ

ในดิรัจฉานภูมิ (อันเป็นภูมิย่อยภูมิหนึ่งในกามภูมิ) ก็ปรากฏข้อความเกี่ยวกับต้นงิ้วด้วยเหมือนกัน ดังคำบรรยายในหนังสือไตรภูมิกถาดังนี้ “แลตีนเขาพระสุเมรุราชนั้น มีสระใหญ่อันหนึ่งชื่อว่า สิมพลีสระ โดยกว้างได้ 500โยชน์ รอบนั้นเทียรย่อมป่าไม้งิ้วเป็นรอบ ปลายไม้งิ้วนั้นสูงเพียงกันดังแสร้งปลูก แลเห็นเขียวงามแลพึงพอใจนักหนา...สระนั้นเป็นที่อยู่แก่ฝูงครุฑทั้งหลายแล...”

จากหนังสือไตรภูมิกถาตอนนี้ เป็นที่มาของความเชื่อว่า ครุฑมีที่อาศัยอยู่บนยอดงิ้วที่สิมพลีสระเชิงเขาพระสุเมรุ ที่ชาวไทยนิยมเรียกที่อยู่ (รัง) ของครุฑนี้ว่า “วิมานฉิมพลี” เพราะเป็นสถานที่ซึ่งพญาครุฑได้ลักพาตัวนางกากีมาสู่สม คนไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อยทราบว่า คำ “ฉิมพลี” ที่เป็นชื่อวิมานของครุฑนั้นมาจากคำว่า “สิมพลี” ซึ่งแปลว่า ต้นงิ้ว นั่นเอง

สุนทรภู่ทราบความหมายนี้ดี จึงเขียนบรรยายไว้ในนิราศพระประโทน ว่า

“เห็นไรไรไม้งิ้วละลิ่วเมฆ ดังฉัตรเฉกชื่นชุ่มพุ่มพฤกษา
สูงสันโดษโสดสดจึงครุฑา เธอแอบอาศัยสถานพิมานงิ้ว
เห็นไม้งามนามไม้อาลัยมิตร รำคาญคิดเขินขวยระทวยหิว
ฉิมพลีปลีอ่อนเกสรปลิว มาริ้วริ้วรื่นรื่นชื่นชื่นใจ...”

ที่มา....
งิ้ว : ต้นไม้แห่งกามภูมิ | ข้อมูลสุขภาพ มูลนิธิหมอชาวบ้าน

เมื่อดูต้นงิ้วเสร็จ ก็ผ่านไปเห็นกระทะทองแดง.....

 

กระทะทองแดง......
ท่านเล่าให้ฟังว่า มีความยาว 77 กม. กว้าง 18 กม. ถามว่าพี่รู้ได้อย่างไรว่ากว้างยาวเท่านั้น
ท่านบอกว่าท่านถามพระอาจารย์เนียร.....

(ในนั้นสามารถบรรจุผู้คนที่ต้องรับโทษตามกรรมที่กระทำ เมื่อบุคคลผู้ใดได้รับโทษให้ลงนรก ลงกระทะทองแดง)

ตามศัพท์ภาษาบาลีแล้ว ก็คือ โลหกุมฺภี แปลว่า หม้อโลหะ เมืองไทยนิยมใช้กระทะกันกระมัง จึงเปลี่ยนคำว่า หม้อ เป็นกระทะแทน

ตกกระทะทองแดงมันน่ากลัวมาก เพราะกว่าจะตกลงมาเหลวละเอียด และโดนเปลวไฟจากกระทะ ร้องๆ โหยหวยมาก ภาพที่เขาเห็นคือ....
เหมือนกับว่าโดนผลักให้ตกจากที่สูงมาลงกระทะ...ที่มีน้ำเดือดพล่าน
กว่าจะถึงกระทะที่มีน้ำเดือดก็จะสลายหายจากปลายเท้า...ไล่ขึ้นไป ปากก็ร้องด้วยความเจ็บปวด......(ช่วงเวลาที่จะสลายไปมันช้ามาก และทรมาร....จนถึงศีรษะ หายหมด แล้วกับขึ้นไปใหม่ถูกผลักตกลงมาอีก ไม่รู้กี่หนกี่พันกี่แสนกี่ล้าน(นับไม่ถูก)....ไปเรื่อยๆ ตามความผิดที่ได้กระทำไว้....

เมื่อนรกแล้ว พระท่านก็นำไปให้ดูสวรรค์บ้าง

พี่เขาได้ไปเพียงบันไดทองเหยียบขั้นแรก
-ก็เห็นวิมานบนสวรรค์ ได้เห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น...ไม่ได้เห็นมากไปกว่านั้น
ถ้าคนไม่มีบุญ ถึงเขาพาไปสวรรค์ บางคนก็ไม่รู้ว่านั่นคือสวรรค์

พี่เขาบอกว่า ที่ท่านได้เห็นสวรรค์เพราะ.....

-ไม่เคยทำให้พ่อแม่น้ำตาตก ไม่ให้ท่านกระเทือนจิตใจ
-ดูแลพ่อแม่ไม่เคยนอกลู่นอกทาง
-ท่านทำบุญทำกุศลตลอด.....ฯลฯ

แล้วท่านก็ได้ยินพระอาจารย์ท่านพูด
หยุดแค่นี้....ลงมาจากบันได พอแค่นี้ก่อน

และพระอาจารย์มือที่ถือพระขรรค์ไว้ก็หายไปและท่านก็ผลักพี่เขา
ถามว่าผลักแบบไหน.....
ทำมือแบบ รับปริญญา (และดันขึ้น)

และพี่เขาก็มารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งก็ ประมาร4 ทุ่ม ตื่นขึ้นมาก็เหตุญาติยืนกันเต็ม
และได้ยินเสียงว่าฟื้นแล้ว.....


และต่อมาเขาก็ส่งต่อพี่เขาจากรพ.สะทิงพระ...ไปยังรพ.สงขลา....
ระหว่างที่รถรีเฟอร์กำลังไปส่งที่รพ.สงขลา พี่เขาก็คิดว่าถ้าเขาได้ทำงานได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ เขาก็อยากจะทำงานในด้านสาธารณสุข.....

ถัดจากนั้นไม่กี่ปี พี่เขาก็ได้เข้าทำงานในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งเดิมทีพี่เขามีธุรกิจส่วนตัว หรือเลี้ยงกุ้งกุลาดำ....

ปัจจุบันพี่เขาเป็นพนักงานขับรถ ออกหน่วยมูลนิธิพอ.สว.ค่ะ....

และท่านก็บอกว่าถ้าน้องอยากเห็นพระขรรค์ของพระอาจารย์เป็นอย่างไร
ให้ไปที่วัดท่าเมรุ.......

คือ หลังจากที่พี่เขาผ่านประสบการณ์เรื่องที่เล่าให้ฟังมา ถัดจากนั้นหลายปี พอพี่เขามาทำงานในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข และได้ออกหน่วยแพทย์พอสว. ณ ชุมชนบ้านท่าเมรุ ที่วัดท่าเมรุ
ก็ไปเห็น รูปปฏิมากรรม ซึ่งเหมือนกับในฝันที่พี่เขาเห็นว่าทำไมเหมือนมาก จึงแนะนำให้ไปดูที่วัดนี้.....(พี่เขาบอกว่าพระขรรค์ที่พระอาจารย์ถือ เป็นแบบเดียวกันเลย)

เมื่อฟังพี่เขาเล่าเสร็จ พอกลับถึงบ้านทำให้ตัดสินใจขับรถไปในช่วง5โมงเย็น ทั้งๆที่ไม่เคยไปวัดนั้นมาก่อน......(ความอยากรู้ไม่เคยปรานีใครค่ะ)

เพราะเรื่องราวของพี่เขาน่าทึ่งมาก......

 

เมื่อวันที่ 2 มค.58 ค่ะที่ไปออกหน่วย...

 

หลังจากกลับจากออกหน่วย...
สนใจเรื่องราวที่พี่เขาเล่าให้ฟังจึงตัดสินใจขับรถไปวัดท่าเมรุค่ะ
โดยออกจากหาดใหญ่ไปในเวลา 5 โมงเย็น...แต่ไม่ไปไม่ถึงวัดค่ะ
ทางมืดมากและไม่ชินเส้นทาง......ไปหลง และทางดูลำบากมากเหมือนกับยิ่งไปยิ่งไกล
ถ้าเปรียบเราไปเที่ยวป่า ก็เหมือนเดินวกไปวนมาไม่ถึงสักที

 

ตัดสินใจไปอีกครั้งของ
วันที่ 3 มค....ออกจากหาดใหญ่ 4 โมงเย็น...
คราวนี้ ใช้ GPS ช่วย....และก็ไปถึงวัด....
นำภาพมาให้ชมค่ะ.....





ถ้าไปถึงกลางคืนแล้วเห็นภาพแบบนี้....ขนหัวลุก...

 

ภาพที่วัดท่าเมรุ
ตอนแรกที่จะไปดูพระขรรค์ ก็เข้าใจว่า
ที่วัดนี้มีรูปพระอาจารย์จำเนียร ถือพระขรรค์

แต่กลับเจอแต่ภาพนี้ .....คงจะเป็นรูปพระขรรค์ลักษณะเหมือน
ที่รูปปั้นท่านมัจจุราชถือ......

 

ลืมบอกไปค่ะ เกือบจะถ่ายภาพไม่ได้แล้ว:boo:
พอกำลังถ่ายภาพแรก... กล้องโทรศัพท์ก็มีปัญหาเสียแล้ว
มันฟ้องแกลเรอรี่ไม่ทำงาน.....555 กำลังโพล่เพล้ด้วย...
ก็เลยเข้าไปกราบหลวงพ่อทวดซึ่งอยู่ในบริเวณนั้นค่ะ ว่าขอให้ได้ถ่ายภาพ
สถานที่บริเวณนี้อย่าได้มีปัญหา.....จะนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง........

นานเหมือนกันค่ะ กว่ากล้องโทรศัพท์จะกลับมาทำงานและถ่ายภาพได้....

ค่อยมาเล่าต่อนะคะ....ไปทำงานก่อน...