ไม่รู้จักกัน

***มีผู้ร่วมบุญสร้างพระศรีเมืองน่าน
ยอดรวมวันนี้ 2,600 บาทค่ะ***

ธรรมเกิดแล้วดับ อย่าไปติดข้องเลย ลงจิตไปแล้วก็ดับ ไปรวมอยู่ที่ปัญญาเจตสิก

รู้ทาง เห็นทาง ดำเนินไปตามทาง ย่อมถึงที่สุดแห่งทาง เดินผ่านมาแล้วไม่ต้องจำก็ได้ เพราะถึงอย่างไรก็ไม่ย้อนกลับ

สรณะใดมั่นคง แข็งแรง ปลอดภัย จงเลือกยึดเอาสรณะนั้นไว้

มาคนเดียว ไปคนเดียว ไม่มีพวก
เห็นว่ามีพวก...เพราะอุปาทานสังขาร
เหนื่อยมั้ยกับอุปาทานสังขาร

 

หลักในการทำบุญคือทำตามกำลังทรัพย์และกำลังศรัทธา และควรทำสม่ำเสมอ

 

ศรัทธาอยู่ที่ใจ ประเมินเป็นราคาไม่ได้ค่ะ แต่มีค่าควรคู่ใจ ยิ้มๆ

 

ถ้าถูกใส่ร้ายป้ายสี จงสนุกกับสีนั้น อย่าหลงไปเป็นทาสอารมณ์ตามสีที่เขาป้าย

มองให้ทะลุมายา ยอมรับวิบากตามกฎของกรรมที่มาสนอง

บัณฑิตย่อมฝึกตน ฝึกที่จะยอมรับความเป็นธรรมดาของโลก ผู้ฝึกจิตไว้ดีแล้วจะสามารถอยู่เหนือวิบากได้ด้วยปัญญา

"วัดป่าคีรีธรรม :พระอาจารย์คม อภิวโร "

 

วันนี้วันพระมาบำเพ็ญบุญในข้อไวยาวัจจมัยด้วยพร้อมใจสามัคคี

ขออนุโมทนาชาวบ้านภูเพียงช่วยกันพัฒนาเตรียมพร้อมต้อนรับวันเข้าพรรษา

 

นำมาฝากคนไม่รู้จักกันค่ะ
ธรรมปฏิบัติ แนวทางหลวงพ่อสรวง ปริสุทโธ

 

เอาบุญแห่เทียนเข้าพรรษามาฝากทุกท่านค่ะ

เช้านี้คณะครูและนักเรียน โรงเรียนวัดราษฎร์โพธิทอง ได้จัดขบวนรถแห่เทียนเข้าพรรษาเข้ามาที่ซอยบ้าน กำลังเดินออกไปหาซื้อของได้พบเจอพอดี

เห็นเด็กนักเรียนระดับชั้นประถมตัวน้อยๆ ถือพานเดินแบบงงๆ น่ารักดีค่ะ ทำให้คิดถึงตัวเองในวัยที่อยู่รุ่นราวคราวเดียวกัน เรียนโรงเรียนวัดเหมือนกัน ชุดนักเรียนสีมอซอเหมือนกัน อดที่จะอมยิ้มไม่ได้

ก็เลยเดินตรงเข้าไปหา สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามา...555 หยิบเงินขึ้นมาจบแล้ววางลงบนพาน ขอร่วมบุญนี้ด้วยนะคะ แล้วก็เดินจากไป

นึกได้ว่าน่าจะเก็บภาพน่ารักๆ นี้ไว้ ไม่รอช้า รีบสาวเท้ากลับเข้าบ้าน เพื่อหยิบมือถือมาถ่ายขบวนแห่เทียนไว้ ได้ทันแค่ 3 ภาพค่ะ

วันเข้าพรรษาที่จะถึงนี้ จะไปที่วัดอีกที แล้วจะเก็บภาพน่ารักๆ มาฝากกันอีกนะคะ

 

คำคมจากเฟสบุค...ชื่นศิริ

เมื่อวันที่เราทำผิดพลาด คนเดียวที่จะสอนเราได้
ก็คือตัวเราเอง

เมื่อวันที่เรารู้สึกว่า..คุณภาพของชีวิต และคุณค่าของศีลธรรมเสื่อมลง จงมองย้อนกลับไป ในสิ่งดีดีที่เราเคยกระทำ ให้เกิดความละอายแก่ใจ เมื่อเกิดความละอายแก่ใจ ก็จงเริ่มต้นใหม่

บำเพ็ญบารมีของตน.ให้มีความภาคภูมิใจ และจงขอโทษ ต่อบิดามารดา ต่อครูบาอาจารย์

ผู้อื่นไม่รู้ คนอื่นไม่เห็น แต่ตนนั่นแหละที่รู้.. และเห็นทุกอย่าง ตำหนิตนเองเสียบ้าง และจงเตือนตนด้วยตน

 

เก็บดวงมณีนาคาไว้ใต้หมอน
ฝากสายน้ำไหลอ่อนช่วยพาฝัน
ฝากหอมแก้มสองข้างด้วยแสงจันทร์
~ฝากจิตกระซิบข้างหูสั้นๆ ว่าหลับฝันดี~

ฝันดีนะคะ
(ก๊อปมาซิคะ)

 

....เข้าใจผิด....

เป็นอาการของคนชอบคิด ชอบปรุงแต่ง ทั้งทางกุศลและอกุศล เมื่อใดที่ใจปรุงแต่งไปตามทางที่ตนเองชอบ ผลย่อมพลาดผิดคลาดเคลื่อนตามความเป็นจริง

จบ...แค่อยากระบาย (มีอย่างนี้ด้วย ฮา)

 

เช้านี้ผุดคำว่า...." โลกุตตะโรภิกขุ "

 

พระธาตุดอยเชียงดาว

 

แม่ย่าสั่งไว้นัก สั่งไว้หนาว่า...ไม่ให้เข้าไปยุ่งกับกรรมของผู้ใด ท่านกำชับไว้ว่า ถ้าใครมิได้เอ่ยปากขอให้ช่วย อย่ายื่นมือเข้าไปช่วยอย่างเด็ดขาด เราก็สงสัยอยู่ในใจลึกๆ ว่าทำไมจึงไม่ให้ช่วยใคร บางคนน่าสงสาร ขาดแคลน แร้นแค้น ลำบาก หรือขาดความรู้ ความเข้าใจ มีดวงตามืดบอดในธรรม ฯลฯ เมื่อเราอยู่ในฐานะที่ช่วยได้ ทำไมการช่วยนั้นจึงเป็นกรรม

จนมาถึงวันนี้ได้เข้าใจเรื่องกฏแห่งกรรมและคู่เวรอย่างชัดเจน ความสงสัยนั้นก็ไม่มีอีก จริงอยู่ผู้ที่มีใจกรุณาเพราะบำเพ็ญมาทางด้านโพธิสัตว์ ย่อมทนเห็นความทุกข์ของสัตว์ไม่ได้ จนบางครั้งยื่นมือช่วยโดยลืมว่า...สัตว์ทั้งหลายล้วนมีกรรมเป็นของตนเอง การช่วยโดยที่เขาไม่ได้ร้องขอ จึงเป็นการล่วงกรรม ขัดขวางการชำระหนี้กรรมของคู่เวร ทำให้วัฏสงสารของคู่เวรนั้นยืดยาวออกไปอีก และพาให้การบำเพ็ญบารมีเพื่อมุ่งสู่พระโพธิญานของตน ต้องยืดยาวออกไปอีก

พึงตระหนักให้ได้ว่า....เกิดมาเพื่ออะไร และมุ่งสู่เป้าหมายนั้น อย่าอ่อนไหวกับเหล่ามารที่คอยมาแทรกแซง

แยกแยะให้ได้ว่า...อันใดบารมี ....อันใดเป็นทุกข์โทษเวรภัยมาสู่ตน

©©©©©©©©©©©©©©©©©©

ปอลิง.....เพราะชีวิตไม่ใช่เป๊บซี่...จึงไม่ดีที่สุด ยิ้มๆๆๆ

 

มันก็คงมีบ้างนะคะกับโมเม้นท์นี้ คริคริ

"...จันทร์เอ๋ยจันทร์ที่ลอยเด่นฟ้า
จะมีน้ำตาหลั่งมาเหมือนฉันบ้างไหม
ความรักมันช่างห่างไกลแสนไกล
ไม่รู้วันไหนหัวใจถึงจะเต็มดวง..."

 

พระธาตุเทวานิรมิต

 

นึกถึงใจเขาใจเราให้ดี ... คำพูดและการกระทำที่ทำร้ายจิตใจผู้อื่นนั้นเป็นกรรม

รู้จักถนอมน้ำใจ ... จะได้เป็นที่รักของผู้อื่นมากขึ้น

ครูบาอาจารย์ท่านเมตตากล่าวเตือนในสิ่งที่เราก็รู้ ดูเหมือนง่าย

หากแต่จะพ้นบ่วงกรรมประเภทนี้ได้ ❛❜ต้องมีสติ ... ไม่ใจร้อน❛❜

... ผู้ใดไม่ยอมผละหลีกพละผลส่งสนองย่อม คือ
... ความทุกข์ร้อนสะท้อนใจ
... ❛❜เช่นดั่งทำกับเขาเอาไว้เสมอกัน❛❜

 

การทำความดีทำได้ตลอดทุกลมหายใจเข้าออก เพราะเวลาหายใจยังไม่มีใครรอวันเวลา ....จงทำดีแต่อย่าติดดี...ยึดสิ่งใด ก็ทุกข์เพราะสิ่งนั้น หัวเราะเยาะเขาเท่ากับหัวเราะเยาะตนเอง กลางคืนเป็นควัน กลางวันเป็นไฟ อย่าหลงไปสวมเขา ถอดเขาออกไปจากใจ

ความอยากไม่มี เมื่อวันก่อนไปยืนรอข้าวขาหมู มีหญิงชรามาสั่งกับข้าว ขณะที่ยืนรอคนขายทำกับข้าว หญิงคนนั้นก็พูดขึ้นว่าเอาลูกชิ้นปลายาวๆ เหมือนวันก่อนใส่ลงไปด้วยนะ แม่ค้าก็บอกว่าใส่ให้เหมือนเดิมทุกครั้ง ญ นั้นบอกว่าไม่จริง วันก่อนไม่ใช่ลูกชิ้นยาวๆ แม่ค้าบอกว่าเป็นลูกชิ้นอย่างเดียวกัน ยี่ห้อเดียวกัน ถ้าต้มนานลูกชิ้นก็จะขยายใหญ่ ต้มไม่นานก็ขยายน้อย

เรายืนฟังเค้าสนทนาโต้ตอบกันไปมา ขณะที่ยืนรอข้าวขาหมูนั้น ก็ได้พิจารณาเห็นว่า แต่ละคน แต่ละจิต ยึดการเสพกามคุณห้าเหมือนกัน แต่ให้น้ำหนักไปไม่เท่ากัน ญ คนนั้นเน้นเสพไปที่รูปเป็นหลัก ยึดรูปเป็นสำคัญ ปัญญาแยกแยะ แตกออกไปให้ได้เห็นอย่างชัดเจน แต่ขอเล่าเพียงแค่นั้นพอ

กามคุณห้าเป็นเหตุ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส แต่ละคนยึดติดไม่เหมือนกัน แล้วมองย้อนกลับเข้ามาที่ตน เราเองยึดติดอะไรในกามคุณนั้น ถ้ายึดคือทุกข์ แล้วเราทุกข์หรือป่าว ถามตนเอง เราใช้ผัสสะนั้นๆ มาทำประโยชน์แก่ตน ไม่ใช่น้อมผัสสะนั้นๆ มาก่อทุกข์ให้ตน ส่วนตนปฏิบัติภาวนาอย่างนั้น ไม่ยุ่ง ไม่จุ้นกับวิสัยของใคร ทำเอง รู้เอง เห็นเอง

ครูก็คือกายนี้ จิตนี้ ถามเข้าไปซิ ถ้าถูกก็ไม่ทุกข์ ถ้าผิดมันก็ทุกข์ มันก็รู้อยู่กับเจ้าของนั่นแล

ถ้า ณ ขณะนั้นๆ เราเกิดความทุกข์ขึ้นในใจ แสดงว่าเรายึดไว้แล้ว มีแค่นั้นเอง คุยได้เรื่อยๆ ตั้งแต่เช้ายันค่ำ หาสาระแก่นสารไม่ได้เพราะว่าคุยอย่างเดียว คุยโดยไร้จุดประสงค์ ไม่เคยตั้งจุดประสงค์ สัพเพเหระไป

หลวงปู่สรวงท่านเมตตาสอนมาว่า ให้มีแค่การกระทำโดยไม่ต้องใส่ผู้กระทำลงไป เราก็เพียรตามที่ท่านเมตตาบอกสอนมา ทำให้ได้ตามที่ท่านบอกนะ ถ้าทำได้ก็ดีต่อใจ ธรรมดาที่ยังมีเผลอ มีพลาด ก็ให้อภัยตนเองไป จิตอรหันต์นั้นหมดจด เราต้องเชื่อและทำตามที่ท่านบอก ท่านรู้รอบ เห็นรอบกว่าเราแน่นอน

บันไดขั้นแรกก้าวขึ้นไปให้ถูก เป็นผู้ฟังที่ดีคงได้ประโยชน์มากกว่าเพราะขณะที่ฟังก็ได้สุตตะมยปัญญา เมื่อฟังแล้วน้อมนึกตรึกตามก็ได้จินตามยปัญญา ขณะที่เกิดจินตามยปัญญานั้น จิตอยู่ในฐานเป็นเอกัคตาจิต ก็เกิดภาวนามยปัญญา แค่ขณะเดียวนะนั่น จะบรรลุหรือไม่ขึ้นอยู่กับอินทรีย์พละ ณ ขณะนั้น

ตำราก็มาจากปฏิเวธ เพียงแค่ใช้สมมติบัญญัติในการสื่อออกไป ใจที่ไม่ยอมรับคืออุปสรรคของตน

เรื่องง่ายๆ อย่าไปทำให้ยาก แต่ถ้าชาล้นถ้วยซะแล้ว จะเติมอีกทำไม

เรามองเขา เขาก็มองเรา ถ้าเราไม่มองเขา เรามองเพียงเรา ก็เห็นเพียงเรา สุดท้าย มาคนเดียว ไปคนเดียว ไม่มีความยึดมั่นถือมั่นซะแล้ว ก็ไม่ต้องวางอะไร

สักแต่ว่ารู้ แต่ไม่เอา

 

น้องบ่นมา...พี่บ่นต่อ
จากเฟสบุค....ชื่นศิริ

ดูคนอย่าไปดูยามที่เราสุข เขาสุข เพราะมันไม่ได้ช่วยทำให้เรามองเห็นคนที่รักเราจริง

มีอะไรตอนนั้นมันให้กันได้หมด เพราะ ต่างฝ่ายต่างมี ต่างพร้อม มันก็ไม่มีใครเบียดเบียนใคร

ช่วงที่เราทุกข์สิ ... มันมีแต่คนจะถอยห่างออก พึ่งพาใครไม่ได้ ความรู้สึกเดียวดายย่อมมีเป็นอย่างน้อย

ยิ่งใครเข้าใจเรื่องกรรมเวร เรื่องวิบากการตามทวง สิ่งส่งผลแล้วจะยิ่งเข้าใจ

ยามยาก ใครอยู่ก็ถนอมรักษาไว้
~ใครจะอยู่ก็ขอบใจ ใครจะไปก็ขอบคุณ~

สุขทั้งวันนะคะโดยเฉพาะหัวใจ♥️♥️

 

เอาบุญเวียนเทียนวันอาสาฬหบูชา
มาฝากทุกท่านค่ะ

วัดเล็กๆ วัดบ้านๆ มีแต่ชาวบ้านธรรมดาๆ มาทำกิจกรรมร่วมกันโดยมีศรัทธาเดียวกัน