DIY : รวมทิป ของทำเอง ใช้ยามฉุกเฉินและไปแคมป์ปิ้ง...

ถ้าจะให้แน่ ก็ต้องลองดู ต่อไป ให้จบ

 

TIP : การหาทางออกเมื่อหลงป่า

 

หายไปนานเลยคะ พี่ Jingjoknayork

 

อยู่ในบอร์ดเนี่ยแหล่ะครับ เพียงแต่คิดหา ความรู้แปลกใหม่ๆ ยังไม่ค่อยได้น่ะครับ แหะๆ

 

TIP : การหาทางออกเมื่อหลงป่า


อ้างอิง:
เมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวเรื่องพระธุดงค์ 2 รูปหลงป่าในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เลยเอาวิธีการป้องกันตัวเวลาหลงป่า และวิธีหนีเอาชีวิตรอดมาฝากกัน

การแก้ไขปัญหาหากว่าเราเกิดหลงป่าขึ้นมานั้น พรานหลายๆ ท่านได้แนะนำและก็บอกกับวิธีมาดังนี้

1.ให้สังเกตทิวไม้
ถ้าหลงป่า

ให้พยายามเดินขึ้นที่สูงเอาไว้ ให้สังเกตว่าชายเขา อยู่ที่ไหนให้ยึดแนวนั้นเป็นหลัก เพราะสุดชายเขามักจะมีลำธารอยู่เสมอ

ชาวบ้านป่ามักจะอาศัยอยู่ติดกับต้นน้ำลำธาร เมื่อพบลำธารก็จะพบบ้านคน พร้อมกันนั้นให้สังเกตทิวไม้ชายเขา ดู สีของใบไม้ของป่าบริเวณนั้นเป็นหลัก ช่วงที่มีน้ำอุดมสมบูรณ์ใบไม้จะเขียว แต่ผิดจากใบไม้ในส่วนอื่น ๆ ที่จางกว่า มุ่งไปได้เลย รับรองว่าเจอน้ำในจุดนั้นอย่างแน่นอน แล้วจึงค่อย ๆ เดินตามน้ำที่ไหลลงไป รับรองว่าได้รอดออกจากป่าแน่นอน

2. ให้สังเกตรากไม้
บ่อย ครั้งที่ความแห้งแล้งเกิดขึ้น หากเดินไปพบลำธารที่แห้งแล้วก็จะรู้ได้อย่างไรว่ายามมีน้ำจะไหลลงไปทางไหน พรานสอนไว้ว่า ให้สังเกตรากไม้ลำธารแห้งว่า รากไม้ลู่ไปทางทิศไหน ก็ให้ไปทางนั้น เพราะยามลำธารมีน้ำ รากไม้จะลู่ไปตามน้ำเสมอไป ให้ท่านเดินไปแล้วจะพบน้ำหรือบ้านคนแน่นอน

การพิจารณาภูมิประเทศในการนอนพักแรมเป็นสิ่งสำคัญมาก โดยเฉพาะในป่าเขา เพราะจุดพักแรมใดที่มีความชื้น จุดนั้นจะเป็นแหล่งเพาะยุงที่อาจมีเชื้อไข้มาลาเรีย บ่อยครั้งที่พบในป่าชื้นที่มีต้นไม้ขึ้นเป็นดง มีตะไคร่น้ำขึ้นเขียวพร้อมกับฟอสฟอรัสเรืองแสงเต็มไปหมด พรานสอนว่าอย่าไปลงแคมป์พักแรมเป็นอันขาดเลย เพราะที่ชื้นแบบนั้นรับรองมาลาเรียเพียบ แต่ส่วนใหญ่พวกเราก็มักจะพักแรมกัน เนื่องจากสะดวกในการทำกิจกรรมทั้งการประกอบอาหาร หรือชำระร่างกาย ดังนั้นเราจึงควรป้องกันไม่ให้ยุงและไรอ่อนกัดเราได้ โดยการสวมเสื้อที่มิดชิด ทายาป้องกันยุงกันและแมลง และนอนในเต็นท์ หรือเปลที่มีมุ้งป้องกัน และในกรณีที่ออกจากป่าแล้วมีไข้สูงหนาวสั่น ถ้าไม่แน่ใจให้รีบพบแพทย์โดยด่วน เพื่อเจาะเลือดตรวจสอบ

ป้องกันสัตว์ป่าทำร้าย

หลาย ครั้งที่พวกเราต้องรอนแรมอยู่ในป่า อาจได้ยินเสียงช้างป่าร้องอยู่ใกล้ๆ หากเป็นเราท่านทั่วไป ก็มักจะคิดและนึกว่าสัตว์ป่าย่อมกลัวไฟเสมอ เลยมักจะก่อกองไฟกันไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้มันเข้ามาใกล้เรา ซึ่งโดยทั่วไปแล้วนั่นใช่ว่าสัตว์ป่ากลัวไฟ แต่ไฟที่ว่านั้นมันเป็นไฟป่าต่างหากที่พวกมันกลัว ไม่ใช่กองไฟย่อมๆที่พวกเราก่อ เพราะว่าโดยทั่วไปแล้วช้างป่า มันจะวิ่งเข้ามาหากองไฟเพื่อหาความอบอุ่นเสมอ เพราะฉะนั้นดูให้ดีเสียก่อนล่ะว่ามีสัตว์อะไรอยู่แถวนั้น หากเป็นช้างป่าก็อย่าไปจุดกองไฟเชียวเดี๋ยวจะวิ่งกันกระเจิงแล้วหาว่าไม่ เตือน แต่หากว่าเป็นสัตว์ป่าทั่วไป คงจะจุดไว้ได้เพื่อเป็นการป้องกัน

ข้อแนะนำผู้หลงทางหรือ ผู้ที่แตกจากกลุ่มใหญ่

1.ควบคุมสติให้ได้ อย่ากลัว

2.ตรวจเช็คสิ่งของที่ติดตัว ว่ามีอะไรใช้ประโยชน์ได้บ้าง และวางแผนใช้อย่างคุ้มค่าที่สุด

3.เมื่อ รู้ตัวว่าหลงทางให้หยุดอยู่กับที่ อย่าพยายามเดินต่อไป ให้เลือกหยุดคอยบริเวณที่ผู้ตามหามองเห็นตัวเราได้ง่าย เช่นกลางด่าน เนินเขา ทุ่งโล่ง

4.ทิ้งรอย หรือเครื่องหมายแสดงทิศทางที่จะไป หากจำเป็นต้องเดินต่อ เช่นไปหาแหล่งน้ำหรือที่พัก ฯลฯ

5.ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ เป็นระยะ ๆ (นกหวีดไง พกติดตัวเอาไว้เวลาเข้าป่าทุกที เป็นอุปกรณ์ฉุกเฉินที่เรามักจะมองข้าม)

6.มองหาที่พัก เสบียง และจัดหาหาฟืนไว้ก่อนมืด

สำหรับผู้ตามหา

1.เริ่มจากจุดสุดท้ายที่พบเห็นผู้หลงทาง

2.สังเกตรอยหรือเครื่องหมายของผู้หลงทางที่อาจทิ้งไว้

3.จด จำหรือขอข้อมูลบางประการของผู้หลงทางจากเพื่อนๆ เช่น ยี่ห้อรองเท้า แบบของพื้นรองเท้า ของใช้ส่วนตัว น้ำหนักผู้หลงทาง สิ่งของที่เขานำติดไปด้วย ฯลฯ ทางที่ดีเอาญาติ ๆ หรือเพื่อน ๆ เขาไปตามหาด้วย ถ้าไม่ลำบากนัก จะช่วยในการตามรอยได้รวดเร็วและแม่นยำขึ้น

4.ถ้ามีหลายคนให้แยกกันค้นหาจนพบรอยของผู้หลงทาง

5.เตรียมอุปกรณ์ปฐมพยาบาล และเสบียงเพื่อผู้หลงทางไปด้วย

6.อย่าหยุดตามหา แม้ในเวลากลางคืน ผู้หลงทางอาจกำลังรอความช่วยเหลือเร่งด่วน

ขอบคุณที่มา: Web Guide วันที่ 16 มีนาคม 2552 อักษรเจริญทัศน์ (อจท.)


มีประโยชน์มากเลยคะ
กำลังคิดอยากไปเขาใหญ่

 

การเดินตามสันเขา ให้พยายามสังเกตตามพื้นดินและกิ้งไม้ใบไม้ไปด้วย เพราะสัตว์ใหญ่เช่น ช้าง กระทิง ก็ชอบเดินตามสันเขา ต้องสังเกตมีรอยเท้าสัตว์หรือไม่ และต้นไม้กิ่งไม้มีร่องรอยถูกกัดกินหรือหักไปเป็นทางหรือ ถ้ามีตามที่กล่าวมาให้เบนทิศทางออกไปด้านใดด้านหนึ่ง การเข้าป่าควรมีมีดเดินป่า เช่นมีดโบวี เข็มทิศติดตัวไปด้วย เมื่อหลงป่าให้สักต้นไม้เป็นรูปลูกศรไปตามทิศทางที่เราจะเดินไปในระดับสายตา หรือตัดกิ่งไม้เล็กๆ ขนาดเท่าถ่าน AA ยาว 1 ฟุต โดยเหลือปลายกิ้งไม้ที่มีใบ/ดอกติดไว้อย่าตัดทิ้ง เอาด้านที่เราตัดมาจากต้นเสียบที่ต้นไม้ที่เราเดินผ่าน ด้านกิ่งไม้ที่ถูกตัดมา คือทิศทางที่เราเดินไป ในระดับสายตา ถ้าผู้มาตามค้นหาเรา จะได้รู้ทิศทางที่เราเดินไป หรือถ้าเราหลงเดินวนเป็นวงกลมจะได้รู้ว่าเรากลับมาเส้นทางเดิม และวิธีออกจากป่าทึบให้พยายามมองหาทิศทางที่มีแสงแดดส่องมามาก ทิศทางจะเป็นป่าโปร่ง เมื่อออกไปสู่ป่าโปร่งจะมองหาเส้นทาง ลำธารน้ำ หรือหมู่บ้าน (จะเห็นหลังคาและควันไฟจากการหุงต้ม)ได้ง่าย

 

ขอบคุณครับ ท่าน Marine24

 

Tip: Bear Grylls Pocket guide

เป็นแผ่นคู่มือสอนวิธีการเอาตัวรอดพื้นฐาน ในผลิตภัณฑ์มีดพกฉุกเฉิน หรือชุดฉุกเฉิน ของ Bear Grylls ครับ จะเอาไปพิมพ์หรือเก็บไว้ดูในมือถือหรือแท็บเล็ตก็สามารถนำไปใช้ได้ตามสะดวก...(แต่ปกติแผ่นคู่มือนี้จะมีไม้บรรทัดในตัวด้วย...)

Bear Grylls Pocket guide

 

ขอบคุณค่ะ พี่ Jingjoknayork
แวะมาติดตามอ่านเรื่อยๆค่ะ
ได้ความรู้ใหม่ๆ ที่เป็นประโยชน์เยอะเลย

thx1

 

Technic : สัญญาณนกหวีด

นกหวีดเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการสื่อสารทั่วๆ ไป แต่ก็สามารถใช้ขอความช่วยเหลือในสภาวะการณ์ฉุกเฉินได้ เป็นอุปกรณ์สำหรับขอความช่วยเหลือ แจ้งตำแหน่งให้แก่ทีมช่วยเหลือ รวมทั้ง ใช้สื่อสารกับผู้ร่วมคณะได้เป็นอย่างดี

ตัวอย่างสัญญาณนกหวีดของลูกเสือ



เราอาจจะประยุกต์ใช้ได้ เช่น

- หากเป่ายาวๆ เพื่อแจ้งให้ผู้ค้นหา ทราบว่า เราหลงป่าอยู่ที่นี่ และกำลังขอความช่วยเหลืออยู่

- ถ้าผู้ค้นหามาใกล้ แต่ยังมองไม่เห็นเรา และเราเห็นเขา อาจจะเปลี่ยนการเป่าเป็นเสียงสั้นๆ ถี่ขึ้น เพื่อให้ผู้ค้นหาทราบว่า เขาอยู่ใกล้ๆ เราแล้ว

เป็นต้น...

 

โดยส่วนตัวคิดว่า กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ดีที่สุดในห้องนี้
จะตุนของเอาไว้ใช้กินมากเท่าไหร่ ของนั้นก็บูดเน่าได้ ยาอะไรต่างๆก็มีวันหมดอายุ

วิธีที่ดีที่สุดตามความคิดส่วนตัว ถ้ามีภัยพิบัติจริงคือ การมีวิชาความรู้ที่จะอยู่กับสภาพแวดล้อมนั้นๆให้ได้ การตกปลาล่าสัตว์ หาสมุนไพร การก่อไฟ วิชาลูกเสือพวกนี้น่าจะมีประโยชน์ที่สุด

ขอบคุณและอนุโมทนากับจขกท.

 

เตาแสงอาทิตย์


<object width="420" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/UoBh4KLP2yA?version=3&amp;hl=en_US&amp;rel=0"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/UoBh4KLP2yA?version=3&amp;hl=en_US&amp;rel=0" type="application/x-shockwave-flash" width="420" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

 

ขอบคุณที่มาร่วมแบ่งปันความรู้ครับ คุณ webang906

 

หลานปลัดกระทรวงฯหลงป่ารอดปาฏิหาริย์
วันอาทิตย์ที่ 13 มกราคม 2556 เวลา 19:26 น


วันนี้ (13 ม.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายกฤษฏา คมวัชระ อายุ 46 ปี อยู่บ้านเลขที่ 622 ถนนศรีจันทร์ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.ขอนแก่น มีศักดิ์เป็นหลาน นายโชติ ตราชู ปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ถูกเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียวทุ่งกระมัง อ.คอนสาร จ.ชัยภูมิ ช่วยกันนำตัวออกมาจากป่าในสภาพผอมโซ อิดโรย ไร้เรี่ยวแรง ลงจากเฮลิคอปเตอร์ของกระทรวงทรัพย์ อย่างเร่งด่วน โดยบรรดาญาติๆ มารอรับตัวอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนช่วยกันทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น โดยเฉพาะท้าวที่บาดเจ็บจากการเดินป่าอยู่กว่าครึ่งเดือน ก่อนนำตัวส่งโรงพยาบาล เพื่อตรวจร่างกายอย่างละเอียดต่อไป


ด้านนายธานี วงศ์นาค หัวหน้าเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าภูเขียวทุ่งกระมัง กล่าวว่านายกฤษฏา เดินทางเข้าไปท่องเที่ยวในเขตพื้นที่รับผิดชอบของเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าฯตั้งแต่วันที่30 ธ.ค.55ที่ผ่านมา โดยจอดรถยนต์ ไว้เชิงเขาบริเวณเขตรักษาพันธ์สัตว์ จากนั้นเดินเท้าเข้าไปเป็นระยะทางกว่า 10 กิโลเมตร อ้างว่าเข้าไปศึกษาธรรมชาติ เนื่องจากเป็นผู้ใฝ่ธรรมะ และเคยเดินทางไปศึกษาธรรมหลายพื้นที่ทั้งในและต่างประเทศ แต่นายกฤษฎาเกิดเดินลึกเข้าไปเกินเขตหวงห้าม เผชิญกับช้างป่า ด้วยความตกใจจึงวิ่งหนีเอาตัวรอดเข้าไปในป่าลึก และหลงป่าในที่สุด อีกทั้งนายกฤษฎา พยายามโทรศัพท์ติดต่อขอความช่วยเหลือ แต่อุปกรณ์สื่อสารทั้งหมดไม่สามารถใช้การได้ เนื่องจากแบตหมด อีกทั้งอุปกรณ์ยังชีพในป่าไม่ได้เตรียมไปด้วย แต่ด้วยความที่เป็นป่าทึบ การค้นหาเลยยากลำบาก เจ้าหน้าที่ออกค้นหาตลอดครึ่งเดือน กระทั่งพบตัว สภาพอิดโรย สูบผอม อยู่บริเวณริมลำธาร และช่วยออกมาได้ในที่สุด


ด้านนายกฤษฏา กล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง เนื้อตัวสั่นเทา ว่าจริงๆแล้วไม่มีเจตนาบุกรุกป่าสงวนแต่อย่างใด แต่ด้วยความตกใจที่เจอช้างป่าไล่ทำร้าย จึงวิ่งหนีเอาตัวรอดแล้วหลงเข้าไปในป่าในที่สุด ช่วงวันแรกๆ พยายามเดินหาทางออกจากป่าให้ได้ แต่ยิ่งเดินก็ยิ่งเหมือนยิ่งเดินลึกเข้าไปในป่า ผ่านไปจากความสว่าง สลับเป็นมืด กันไปมา จนไม่รู้ว่าผ่านไปกี่วัน จนทำใจยอมรับความจริงแล้วว่าคงต้องตายอยู่ในป่านี้อย่างแน่นอน จึงหอบร่างอิดโรยมานั่งรอความตายริมลำน้ำ ใช้วิธียืดชีวิตด้วยการดื่มน้ำจากต้นกล้วย,เศษผลไม้จากที่สัตว์ป่ากินเหลือ และใบไม้ โดยช่วงกลางวัน จะออกมานั่งตามริมน้ำรอการช่วยเหลืออย่างสิ้นหวัง ส่วนกลางคืนจะต้องปืนต้นไม้ขึ้นไปนอนบนคบไม้เพื่อป้องกันการถูกทำร้ายจากสัตว์ป่า จนมีเจ้าหน้าที่มาพบ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าหลงอยูในป่าเป็นเวลากี่วัน


ด้านญาติพี่น้องของนายกฤษฏา ที่เดินทางมารอรับต่างแสดงความยินดี วิ่งสวมกอดด้วยความตื่นตันใจ พร้อมกับกราบขอบคุณเจ้าหน้าที่ ที่ให้การช่วยเหลือออกมาได้ จากนั้นได้รับตัวเดินทางเข้ารับการตรวจร่างกายเป็นการเร่งด่วน เนื่องจากเกรงว่าจะติดเชื้อไข้มาลาเลีย เนื่องจากสภาพร่างกายของนายกฤษฏา มีสภาพสั่นเทาและมีร่องรอยแมลงกัดต่อยทั่งร่างกาย

ที่มา http://www.dailynews.co.th/thailand/177975


เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์บ้าง ถ้าต้องหลงป่า
ขออนุญาติ พี่ Jingjoknayork นะคะ

 

ขอบคุณครับ กรณีนี้เป็นเคสตัวอย่างได้เลยครับ นับว่า ผู้ประสบเหตุยังมีสติ รู้จักเอารักษาตัวรอดได้ ปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อม..โชคดีมากเลยครับ

 

ในเป้จึงควรมีอย่างน้อย เปลผ้าไนล่อน+ ผ้าพลาสติกกันฝน มีดโบวี 1 เล่ม เข็มทิศ กระติกน้ำ เชือก ยา ไฟแช็ค(เครื่องจุดไฟ) ที่ผมติดตัวเสมอเวลาเดินป่า คือเปลผ้าไนล่อน+ผ้าพลาสติกกันฝน (ไฟชีท) เปลผูกกับต้นไม้นอน ทำให้พ้นจากงู ตะขาบ มด ทาก เห็บป่า บางครั้งได้ยินเสียงเลื้อยคลานสวบสาบๆ ไม่แน่ใจว่า งู/ตัวนิ่ม/กิ้งก่า/ตัวเงินตัวทอง คลานรอดใต้เปล

 

ขอบคุณครับ ท่าน Marine24 ที่ให้คำแนะนำสำหรับการจัดเป้แบบพื้นฐาน

อยากสอบถามเรื่องสัญญาณนกหวีดครับ ว่าทางทหารใช้สัญญาณใกล้เคียงกันกับของลูกเสือไหมครับ หรือต่างกันอย่างไรครับ

 

สัญญาณนกหวีดหลักการพื้นฐานคล้ายกันเพราะตอนผมเรียนลูกเสือ มีทหารม้ามาสอน ยกเว้นเป่าให้นอน ตื่นนอน จะเป่ายาวสามครั้ง ส่วนสัญญาณ เปิดฉากการยิง หยุดยิง รวมพล จะกำหนดเป็นครั้งๆไปไม่แน่นอน ป้องกันข้าศึกรู้สัญญาณ

 

ขอบคุณครับ...เพราะตอนที่ผมหาความรู้เกี่ยวกับสัญญาณนกหวีดอยู่ ส่วนใหญ่มีแต่ของลูกเสือ มีบ้างที่อ้างอิงของทหาร เลยอยากทราบข้อแตกต่างครับ...

 

ยินดีค่ะ พี่ Jingjoknayork

กระทู้มีประโยชน์มาก เข้ามาติดตามอ่านเสมอค่ะ

ถ้ามีข่าวอะไรที่เกี่ยวข้องจะนำมาลงให้นะคะ